01.11.1994 / Hikmet Şimşek - Bir Piyano Alımının İbretli Öyküsü (Piyano Sahibi Olmamın da 40. Yılı)

     Yıl 1953. Konservatuvardan mezun oldum ama, pek sevinemiyorum.. Zira piyanom yok ve o koşullarda edinmeme de olanak yok. Stajyer olarak aylığım 140 küsur lira. Yeni piyano ithali olmadığı gibi, nadir olmakla birlikte, hane nakli ile getirenlerin fiyatı da 3-4 yıllık aylığım bedeli. Eskiler için ise, yaklaşık 2 yıllık aylığımı vermem gerek. Gerek, gerek de, o parayı bulma olanağım yok. Şimdiki gibi bankaların -adeta Nasreddin Hoca’nın zorla helva yedirmesi gibi- kredi olanakları da ne gezer!..

     Nerede ise konservatuvarı bitirdiğime pişman olacağım. Ama ne demişler: “Kul sıkışmayınca hızır imdada yetişmez”miş.

     O “Hızır”a gelince…

     Sanat bütün tarih boyu daima koruyuculara gereksinim duymuştur, gelişmesi için. Eskiden bu işlev hükümdarlara ve devlet kuruluşlarına özgüydü. Burjuvazinin gelişmesi ile ilkin zenginler, daha sonra da büyük mali kuruluşlar bu işe gönül verdiler. Yurdumuzda bu olgunun öncüsü “Yapı Kredi”nin kurucusu Kazım Taşkent ile onun büyük sanat aşığı Vedat Nedim Tör olmuşlardır. Banka şubelerinde devamlı resim-heykel galerileri açılması, yapıt siparişleri, plak yapımı ve bunun gibi girişimler önemli örnekler oluşturmuştur.

     Benim piyanomla ilgisine gelince:

     O zamanlar “Yapı Kredi Bankası”, doktor, dişçi gibi meslek sahiplerine kredi olanağı sağlıyordu. Ben de “meslek aracıdır” diye piyano almak için başvurdum ama, yürürlükteki yönetmelikte böyle bir husus olmadığından doğal olarak ret cevabı aldım. Son umudum da yok olmuştu ki, “Hızır” şöyle yetişti: Değerli piyano hocam Fuat Türkay bir vesile ,le olayı rahmetli Kazım Taşkent’e anlatınca problem çözüldü, açılan uzun vadeli ve de o zamanki makul faizle 2000 liralık kredi ile kullanılmış bir piyano sahibi olabildim, 1944 yılında.

     Bu şekilde 1994, yalnız sanat yaşantımın değil, bir yılı bulan yorucu uğraşlardan sonra “piyano sahibi olmamın da 40. yılı” olmakta ve “Yapı Kredi Bankası”nın kurucusu Kazım Taşkent ile Vedat Nedim Tör’ü hayırla anmaktayım.

     Bu yolda bugün büyük atılımlar yapan bütün mali kuruluşlar ile bankalara sanat adına şükran duygularımı sunarken, bütün ilgililerin de duygularına tercüman olduğuma inanıyorum.


     Aylık olarak yayınlanan “Orkestra Dergisi”nin 33. Yıl, 251. Sayı ile Kasım 1994 tarihinde basılan nüshasının 55-57. sayfalarından alınmıştır.