16.06.2019 / Şule Perinçek - Türkiye’nin Önünde Hangi Yolu Açacaksınız
……………………………………
Ne İznik’in ünlü mehter konserine, ne gençlerin özgün yöresel oyunlarına ama en çok da “Tacirler”in çalışkan ve becerikli kadınlarına doyum olmuyor... Sözüm var yatıya gideceğim.
Afşar Düğünü
……………………………………
Eveet... geldik düğüne... İki zurna, iki davul... Hiç o cazı dinlediniz mi... dem tutarlar karşılıklı... Ben bir kez üçlüsünü dinlemiştim... İnanılmaz... Milas, Selimiye’nin bir köyü silme böyledir. Kundaktan üflenir kulaklarına... Karşılaştırmak gibi olmasın ama, parantez içinde söyleyeyim. Onu da yerinde dinledim çünkü; Amerikan köylüsüne bin basar. Hazır açmışken ikinci bir parantez daha açayım. Zurna çalanlardan birinin tişörtünde ilginç bir rastlantı kocaman “New York” yazıyordu. Bütün gece battı bana. Zaten elimden gelse ikinci bir emre kadar hele de köylük yerlerde İngilizce yazı baskılı tişörtleri yasaklarım. Elimde olmadan okuyorum, tabii, neler neler…
Doğu Perinçek Ağlıyor
Burası zeybeğin has memleketi.
Çıktılar meydana... Kerimoğlu, Muğla zeybeği, Perinçek çok sever diye Koca Arap…
Öyle bir dönüyorlar, öyle bir kabarıyorlar öylesine yükseliyorlar ki, sanırsınız başları göğe erecek…
Nasıl bir gurur ve güven! Nasıl bir ciddiyet! Kurallara hem uyum var; diyelim oyunun ortasında girilmezmiş, girmiyorlar; hem de kişisel özgürlük ve yaratıcılık... Sanki her adımı düşünüp tartıp karar veriyorlar gibi... Karadenizli’nin şöyle söylediği rivayet olunur: Bu kadar düşünsem ben de oynarım, ne var…
Ama iş gerçekten başka…
Ben de bakıyorum bakıyorum yıllardır, oynamak istiyorum, hatta ders almak istiyorum. Ama sonradan olur mu acaba... Birçoğunu oynuyorum, çok seviyorum. Ama nedense zeybeğe hakkını veremem diye herhalde cesaret edemiyorum.
Belki çok çalışırsam başarırım.
Gençlerin duruşu başka, eskilerin ince ayrıntıları, ayağın burnu topuğun sırasını sanki özenle bekliyor gibi... saygıda kusur hiç yok. Yıllardır süzülmüş gelmiş belli.
…………………………………
Aydınlık Gazetesi - 16.06.2019, Pazar
