J
Jabotinsky, Ze'ev:
“Revizyonist Siyonist” hareketin şefidir. 1880 yılında Odessa’da doğdu. Rus kültürü ile büyüdü, bir şair ve tiyatro yazarı olarak isim yaptı. Gazeteci oldu; Rusya gazetelerinin muhabiri olarak Türkiye’de bulundu. 1919 yılına gelindiğinde İstanbul’da dört Siyonist yayının genel yayın yönetmenliğini yapıyordu. Ze’ev Jabotinsky’nin Gelibolu’da Türklere karşı savaşan “Sion Katır Birliği”nin kurulmasında etkisi büyüktür.
Jácara:
(İsp.) Arap kökenli İspanyol şarkıları. Bu şarkılar çalgılar eşliğinde ırlanmaktaydı. Genellikle teatrikal performansların perde aralarında icra edilirlerdi. Bu şarkıların ayrıca birçok dans türünün eşliğinde de yer aldığı bilinmektedir. Eski bir İspanyol kırını ve bu kırın için yazılan küğlere verilen isim. Bkz. Xacara.
Jackson, William:
İngiliz bağdar ve küğ yazarı. 29 Mayıs 1730 tarihinde Exeter’de dünyaya geldi ve 5 Temmuz 1803 tarihinde yine Exeter’de sonsuzluğa göç etti. John Travers’ın öğrencisi oldu. 1767 yılında John Milton’ın “Lycidas” eseri üzerine bir set bağdadı. 1777 yılından itibaren “Exeter Katedrali”nin org çaları, koro yönetkeni ve ertikten olmayan bölge papazı olarak görev yaptı. 1780 yılında General John Burgoyne’nın kaleme aldığı metin üzerine bağdadığı opera (The Lord of the Manor) çok uzun yıllar boyu sahnelendi. Ancak, sanatçının asıl tanınmasını ırsal demetleri sağlamıştır. Bunların dışında ibadetlerde ve dinsel törenlerde kullanılmak üzere kaleme aldığı parçalar, şükran ilahileri ve marşlar, elçinli çalgılara yazdığı notalar ve küğ üzerine yazdığı yazı ve makaleler sayılmalıdır. En tanınmış parçaları 1755 yılında ortaya koyduğu “12 Irsal Parça” ve 1770 yılında bağdadığı “İki Ses İçin Canzonet”leridir. Makaleleri sıklıkla Charles Burney ile zıt görüşleri içermekteydi: “Londra’da Küğ Sanatının Mevcuttaki Durumu” (1791), “Çeşitli Konular Üzerine Otuz Mektup” (1782) ve kendi otobiyografisi “The Four Ages” (1798, tekrar basımı “The Leisure Hour” tarafından, 1882). William Jackson aynı zamanda amatör bir ressamdı ve dönemin resim sanatçısı Thomas Gainsborough’un yakın arkadaşıydı.
Jacotey, Marie:
1988 yılında Paris’te dünyaya geldi. Halen Marsilya’da oturmakta ve çalışmaktadır. Sanatçı 2011 yılında Paris’de bulunan “Ecole Nationale Supérieure des Arts Décoratifs - Ulusal Dekoratif Sanatlar Okulu”ndan, 2013 yılında Londra’da bulunan “Royal College of Art - Kraliyet Sanat Koleji”nden mezun oldu. Jacotey’in çalışmalarının özü insanların bir araya gelmesinden, çok sayıda ve çeşitli etkileşimlerindeki duyguların ifade edilmesinden ve bu etkileşimlerin gerçekleştiği bağlamlardan ve ayrıntılardan ilham almaktadır. Sanatçı yaratılarında el ile yapılan unsurlardan vazgeçmemektedir; alçı ve toz tabakalar üzerine resimler, kalemle çizimler, Japon kağıdı üzerine yumuşak pastel, dikiş ve kumaş ana malzemeleridir. Jacotey, sinema ve ağır çekim dünyasına fotoğrafçı bakış açısıyla yaklaşmaktadır. Çalışmaları Londra’daki “Victoria & Albert Müzesi” koleksiyonunda yer almaktadır. Yer aldığı sergiler arasında şunlar bulunmaktadır: “Daylighting, Ballon Rouge Collective - Gün Işığı, Kırmızı Balon Kollektifi” (2020 - Brüksel), “Blue Fear - Mavi Korku” (Hannah Barry Galerisi, 2020 - Londra), “You pinned me down like a butterfly on the wall - Beni duvara bir kelebek gibi tutturdun / Ballon Rouge Collective - Kırmızı Balon Kollektifi” (2020 - New York), “Superzoom, 12 Rue Vauvilliers” (2019 - Paris), “Absinthe, Spit & Sawdust” (Londra - 2019), “Wild Love Me - Beni Vahşice Sev” (NADA Sanat Fuarı, 2018 - Miami) ve “Goodbye Darkness, Ballon Rouge Collective - Hoşçakal Karanlık, Kırmızı Balon Kolektifi” (2018 - Paris). Sanatçının kazandığı ödüller arasında, “2020 Resmi Cannes Festivali Yarışması” kapsamında Lola Halifa-Legrand ile birlikte yönettiği ve yazdığı ilk animasyon kısa filmi “Blue Fear - Mavi Korku” belirtilmelidir.
Jagger, Mick:
İngiliz rock ırlağanı ve ır bağdarı. 26 Temmuz 1943 tarihinde İngiltere’nin Dartford kentinde dünyaya geldi. “Dartford Gramer Okulu”ndan sonra “Londra Üniversitesi”ne gitti. “Ekonomi ve Siyaset Bilimleri” bölümünden mezun oldu. İsmi genellikle kurucu üyesi olduğu “Rolling Stones” grubu ile anılır. Rock küğcüsü, bağdarı, ırlağanı ve söz yazarı olan sanatçı aynı zamanda aktör, film yapımcısı ve iş adamıdır.
Jagger, Sir Michael Philip:
Bkz. Jagger, Mick.
Jaho, Ermonela:
Arnavutluk’ta doğan Ermonela Jaho ilk ırlama derslerini daha altı yaşında iken almaya başladı. Ondört yaşında “Tiran Operası”nda dinlediği “La Traviata” O’nun bir opera ırlağanı olmasına yol açtı ve bu karar ertiksel yaşamı için gereken çalışmaları yapmasını sağladı. 19 yaşında iken Roma’ya gitti ve ses çalışmalarını “Santa Cecilia Ulusal Akademisi”nde sürdürmeye devam etti. İlerleyen yıllarda İtalya’da yapılan yarışmalara katıldı ve başarılı oldu. Böylece bir ırlağan olarak ertiksel yaşamında kapılar Jaho’ya açıldı. Sanatçının canlı yorumları ve oynadığı rollerle olağanüstü özdeşleşmesi tüm dikkatlerin üzerinde toplanmasını sağladı. Londra, Paris, New York, Münih, Berlin, Madrid gibi sanat merkezlerinde çılgınca alkışlandı. “The Economist” sanatçıyı “ateşli bir melek” olarak tanımlarken, “Financial Times” Ermonela Jaho’nun sanatına kalbini ve ruhunu koyduğunu ifade etti. Sanatçı özellikle “La Traviata”da oynadığı “Violetta”, “Madam Butterfly”da oynadığı rol ve “Rahibe Angelica”da elde ettiği başarısı ile tanınmıştır. Jaho, yer aldığı tüm opera yaratılarında silinmez izler bırakmıştır. 2019-2020 mevsiminde “Bavyera Devlet Operası”nda “Violetta” ve “Mimi” karakterleri ile sahneye çıkacak, “Sidney Opera Evi”nde “Anna Bolena” rolünü üstlenecektir. Ayrıca Barselona’da “Gran Teatre del Liceu”da, Londra’da “Kraliyet Opera Evi”nde, Marsilya’da, Monte Carlo’da, İspanya’da “Teatro Real”de ve “Paris Ulusal Operası”nda dinleyicileriyle buluşacaktır. Sanatçı günümüzde New York’ta yaşamaktadır.
Jaleo:
(İsp.) Bir kırında neşe içinde bağrışarak elleri çırpmak. Jaleo, “Flamenko”da kırıncılar topluluğu ile ırlağanın ellerini çırpmalarına denilir. Bazı kaynaklarda "Jaleo"nun karşılığı olarak "Bolero" verilmektedir.
Jales de Jerez:
Bkz. Bolero.
Janowitz, Gundula:
Alman sopran. 2 Ağustos 1937 tarihinde Berlin’de dünyaya geldi. Graz’da eğitim gördü. 1960 yılında Herbert von Karajan tarafından “Viyana Devlet Operası”nda çalışmaya başlaması için angaje edildi. Karajan ve Böhm’ün batonu ile başta Strauss, Mozart ve Beethoven olmak üzere çok sayıda yaratıyı seslendirdi.
Jansen, Rudolf:
Rudolf Jansen Hollanda’nın Arnhem kentinde 1940 yılında dünyaya geldi. “Amsterdam Konservatuvarı”nda piyano, org ve klavsen eğitimi gördü. Sanatçı mezun olduğu okulda öğretmenlik yapmıştır. 1964 yılında org’da elde ettiği başarıdan ötürü “Mükemmellik Ödülü” kazandı ve 1966 yılında piyano dalında aynı ödülü elde etti. O tarihten bu yana sanatçı lied eşliği dalında ve oda küğü alanında uzmanlaştı. Jansen, aralarında Dietrich Fischer-Dieskau, Elly Ameling, Irina Arkhipova, Olaf Bär, Christiane Oelze, Andreas Schmidt, Edith Wiens, Hans-Peter Blochwitz, Monica Groop, Robert Holl, Tom Krause, Agnes Giebel, Brigitte Fassbaender, Jean-Pierre Rampal ve Peter Schreier gibi önemli isimlerin de olduğu çok sayıda tanınmış isim ile çalıştı, dinletiler verdi, çizitler gerçekleştirdi. Piyano eşliği yaptığı sayısız değirmi bulunmaktadır. Oda küğü ırlağanı Robert Holl ile birlikte, Hugo Wolf’un liedlerini ve Robert Holl’un kendi bağdalarını “Preiser Records” (Viyana) etiketiyle kaydetti. “Vanguard Classics” markası için Hollanda’da Schubert ve Brahms’ın liedlerini içeren iki ayrı CD kaydı yaptı. Diğer birçoklarının yanı sıra, oda küğü ırlağanı Andreas Schmidt ile Franz Schubert’in üç büyük lied döngüsünü kaydetti. Edward Grieg’in 150. doğum günü anısına bağdarın tüm liedlerini kaydettiği değirmi özel önem taşımaktadır. Andreas Schmidt ve Julian Banse’ye eşlik yaptığı ve Richard Strauss’un tüm piyanolu liedlerini içeren 8 CD’lik kayıt mutlaka belirtilmelidir. “Berlin Classics” için Christian Oelze’ye eşlik yaptığı ve Fransız/İspanyol yaratılarını içeren bir CD’si de bulunmaktadır. Rudolf Jansen halen Nurenberg/Augsburg’da bulunan “Yüksek Küğ Okulu”nda öğretmenlik yapmakta ve Almanya, Avusturya, İtalya, Fransa, Japonya, Kanada, Finlandiya, Danimarka ve kendi ülkesinde ustalık kursları vermektedir. Ayrıca 2002 yılından bu yana “Villecroze Küğ Akademisi”nde de öğretmenlik yapmaktadır.
Jarnach, Philipp:
İspanyol bir baba ile Alman bir annenin çocuğu olarak 26 Temmuz 1892 tarihinde Fransa’da (Noisy-le-Sec) dünyaya geldi. 1915 yılında Ferrucio Busoni ile Zürih’te tanıştı. Öğrencisi olmadıysa da Busoni’nin küğünden ve düşüncelerinden derin bir şekilde etkilendi. Busoni’nin sonsuzluğa göç etmesinden sonra Philipp Jarnach O’nun bitiremediği “Doktor Faust” operasını tamamlamıştır. Kendi bağdadığı yaratıları arasında orkestral yaratılar, oda küğleri ve piyano parçaları vardır. Jarnach 17 Aralık 1982 tarihinde Almanya’da (Börnsen) sonsuzluğa göç etti.
Jazz-Band (İng.):
Caz ve kırın küğleri çalan topluluk.
Jig:
Klasıl ardışlarda kullanılan üç zamanlı, neşeli, hızlıcana bir İngiliz kırınıdır. Bkz. Gigue.
Johnson, Francis (Frank):
16 Haziran 1792 tarihinde Filadelfiya’da (Pensilvanya) dünyaya gelen Amerikalı küğcü ve bağdar. Doğumundan üç ay sonra “St. Paul Episkopal Kilisesi”nde 23 Eylül günü vaftiz edildi. “Antebellum Çağı” boyunca çok verimli bir bağdama dönemi yaşadığını belirtmek gerekir. Anılan dönemde ABD’de Afro-Amerikan küğcüler ve bağdarlar oldukça nadirdi, ancak Johnson başarılı olan birkaç kişiden biriydi. Sanatçı -günümüzde pek göremediğimiz- açkılı borazan ve keman çalmakta oldukça başarılıydı. Sanatçı askeri bandolar ile dernek ve kurum kırın orkestraları yönetmesi için aranan bir isim oldu. Johnson, ayrıca küğ öğretmekte pek başarılı idi. Tüm bu nedenlerden ötürü balolar, törenler ve kırın okullarının aranan ismi idi. Geniş anlamda tanınır olmasını 1818 yılında George Willig tarafından yayınlanan “Johnson's Collection of New Cotillions - Johnson’ın Yeni Kotilyonları Albümü” ile sağladı. Ertiksel yaşamı 1820’li yıllarda Filadelfiya’daki başlıca kırın etkinlikleri için “dönemin modasına uygun” küğ düzenlemeleri yapması ile pekişti. Bir bağdar olarak aralarında operatik aryalar, Etiyopya işi ozan şarkıları, vatanseverlik kokan marşlar, balladlar, kotilyonlar, kuadriller ve “quickstep” kırınları ile daha başka kırın formlarını içeren çeşitli biçemlerde ikiyüzden fazla eser bıraktı. Ancak ne yazık ki günümüzde bu eserlerin yalnızca el yazması taslakları ile piyano transkripsiyonları kalmıştır. Johnson eserleri yaprak notalar halinde yayınlanmış ilk Afro-Amerikan bağdar olarak da küğ tarihinde yerini almıştır. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’nde halka açık dinletiler veren ilk Afrika kökenli Amerikalı ve ırksal olarak bütünleşmiş dinletilere katılan ilk kişiydi. Francis (Frank) Johnson ABD dışında dinleti veren ilk Amerikan küğ topluluğunu organize etmiş, bu etkinliklerin öncüsü olmuştur. Sanatçı 1837 yılında kendisi ve Afro-Amerikalılardan oluşan küçük bir küğ grubu ile İngiltere’ye gitti ve bu ülkede Kraliçe Viktorya’nın taç giyme töreni nedeniyle yapılan kutlamalarda yer aldı. Bu ülkede iken “promenad dinleti stili”ni ilk kez sergiledi. Ayrıca İngiltere’den 1838 yılında döndüğü ABD’de yepyeni bir uygulama olan “promenade dinleti stili”ni Amerikan halkına da aynı yılın “Noel Zamanı” tanıtmıştır. Sanatçı müthiş bir yenilikçidir: O dönemde çok yaygın ve derin olan ırk ayrımcılığına rağmen halktan destek gören beyazların üstün katılımcı olduğu küğsel organizasyonlarla başarılı bir şekilde rekabet etti. Elimizde bulunan kayıtlar O’nun yaratılarının ve çalış stilinin mevcut haliyle günümüze ulaşan el yazmalarından yeniden oluşturulamayacak niteliklere sahip olduğunu göstermektedir. Bu kayıtlara göre Johnson’ın performanslarının yazılı materyalin ve sözel belirteçlerin dışına çıkarak son derece stilistik düzümsel değişiklikler içerdiğini anlıyoruz. Sanatçının sahnede yaptıkları muhtemelen günümüzün caz küğcülerinin doğaçlama yaparken gerçekleştirdikleri uygulamalara benzemekteydi. O, sahnedeyken döneminde popüler olan diyatonik uygulardan ve triadik ezgilerden farklı ve son derece ilginç bir küğ, armoni ve etki yaratmaktaydı. Frank; Filadelfiya, New York ve Boston’da yer alan ve siyahların gittikleri kiliselerde dünsel küğler de seslendirmekteydi. 1841 yılının Mart ayında Filadelfiya’daki ilk “Afrikan Presbiteryen Kilisesi”nde “Yaradılış” ile ilgili bir performans sergiledi ve bunu “Avrupa-Amerikan Kilisesi”nde tekrarladı. Johnson’ın öğretmenlik yaptığı stüdyonun duvarları çeşitli çalgı resimleri ile dekore edilmişti ve aynı stüdyoda çeşitli çalgılar da bulunmaktaydı. Odada yer alan raflar ise binlerle ifade edilebilecek küğ koleksiyonları ile doluydu. Genellikle zengin Avrupalı ve Amerikalı öğrencilere öğretmenlik yapmayı tercih eden Johnson, aynı mekanı bağdalarını oluşturmak için de kullanmaktaydı. Bu nedenle stüdyo, kullanıma hazır kalemler ve mürekkebi henüz kurumamış el yazmaları içermekteydi. Sanatçı 6 Nisan 1844 tarihinde 51 yaşında Filadelfiya’da sonsuzluğa göç etti. Johnson’ın ölümünden sonra, “Frank Johnson Orkestrası”, Joseph Anderson Sr. liderliğindeki bu isim altında Henry F. Williams’ın küğsel düzenlemeleriyle çalmaya devam etti. Bkz.: Antebellum Çağı. Açkılı borazan. Willig, George. Ballad. Kotilyon. Kuadril. Quickstep. Transkripsiyon. Promenad. Diyatonik. Triadik. Frank Johnson Orkestrası. Anderson, Joseph. Williams, Henry.
Joio, Norman Dello:
Tanınmış ve verimli bir bağdar olan Norman Dello Joio 24 Temmuz 2008 Perşembe günü 95 yaşında iken East Hampton’daki evinde yaşama veda etti. 24 Ocak 1913 tarihinde doğan Dello Joio New York’da büyüdü. Babası ses eğitmeni, kilise org çaları ve genç Joio’nun da ilk piyano öğretmeniydi. Oniki yaşında iken Manhattan Mount Carmel’de bulunan “Katolik Kilisesi”nde babasının yerine geçmişti. Ondört yaşında “City Island” üzerinde bulunan “St. Mary Star of the Sea Church”de org çalar ve koro direktörü olarak yer aldı. Ayrıca “St. Patrick Katedrali”nin org çaları olan vaftiz babası Pietro Yon ile de org çalışmaları yaptı. “Juilliard”da bağdama eğitimi alan Joio daha sonra “Yale”de Hindemith ile çalıştı ve “Tanglewood Berkshire Küğ Merkezi”nde öğrenim gördü. Dello Joio ilk evliliğini Grayce Baumgold ile gerçekleştirdi; ancak bu evlilik boşanma ile sonuçlandı. İkinci evliliğini Barbara Bolton ile yaptı; Bolton sanatçıya büyük destek verdi. Çocuklarından Justin Dello Joio bağdar olarak verimli çalışmalar yaptı, bir diğer oğlu olan Norman Dello Joio şampiyon bir binici idi ve kızı Victoria Dello Joio döğüş sanatları alanında usta bir öğretici oldu. Sanatçının Ned Costello ve Kathleen Bar-Tur isimli iki üvey çocuğu ve üç torunu bulunmaktadır. Sanatçının yirminci yüzyılın ortalarında elde etmiş olduğu alabildiğine yaygın popülarite, yazmış olduğu çok sayıdaki tonal ve lirik yaratılara dayanmaktadır. Joio’nun ölümünü yayıncılarından birisi olan “Carl Fischer Music” duyurdu. Sanatçı üç opera ve televizyon için küğlerin yanısıra koro, orkestra, yalkın ses, oda küğü grupları ve piyano için düzinelerce parça bağdadı. Kilise küğü, caz çağının pek tanınmış ezgileri ve ondokuzuncu yüzyıl İtalyan operası O’nun stili üzerinde etkili olan ögeler idi. Küğsel yaklaşımını tanımlarken Dello Joio, Paul Hindemith’in kendisinin küğü için kullandığı ve hiç unutamadığı bir sözünden bahseder: “Doğal olarak lirik…” Bu Joio’ya göre kısaca şu anlama gelmektedir: “Bir sistem uğruna küğü kurban etme… Sağlam bir temele oturmuşsa ve iyiyse, küğsel düşünceni aklının bir köşesine yerleştir ve sistem şart koştuğu için şöyle ya da böyle yapmalıyım deme… Ya da yaptığının yanlış olduğunu söyleme.” Joio bu anlamda her zaman kalbinin sesini dinledi ve kendisini alçak gönüllü bir tutucu olarak niteledi. Bağdalarında güçlü bir manevi yöneliş gözlemlediğimiz bağdar Jeanne d’Arc’ın öyküsünün kendisi için bir ana tema haline geldiğini belirtir. Bunun bir yansıması olarak “Joan’ın Zaferi” isimli bir opera bağdadı. 1950 yılında “Sarah Lawrence Yüksek Okulu”ndaki bir öğrenci performansından sonra tatmin olmadığını ve aradığını bulamadığını söyleyerek eserini geri çekti. Bağdarın canlandığı dönem televizyon için bağdadığı yeni bir “Azize Jeanne” operası olan “The Trial at Rouen / Ruen Duruşması” ile başlar. Bu operayı daha sonra “New York Kent Operası” için gözden geçirmiş ve adını “Azize Joan’ın Zaferi” olarak değiştirmiştir. Bağdarın daha sonra ilk versiyondan bir de sinfonik parça türettiğini görüyoruz. Kendisi bu konuya oniki yaşında iken bir orgun tavan arasında bulduğu azizlerin yaşamlarını anlatan bir çocuk kitabını okuması ile sürüklendiğini belirtmektedir. Dello Joio ertiksel yaşamı sürecinde çeşitli ödüller elde etti. Bunlardan birisi yaylı çalgılar orkestrası için bağdadığı “Meditations on Ecclesiastes” ile 1957 yılında kazandığı “Pulitzer Ödülü”dür. (“Ecclesiastes”, “Eski Ahit”te Hazreti Süleyman için yazılan kitap anlamına gelmektedir.) Bir diğeri ise “NBC Televizyonu”nda yayınlanan bir dizi olan “The Louvre” ile 1965 yılında kazandığı “Emmy Ödülü”dür. Sanatçı bale sanatı için de yaratılar vermiş ve bunlardan bazılarının kırın yazımı Martha Graham tarafından yapılmıştır. Ayrıca caz kılarinetçisi Artie Shaw da bağdara bir konçerto siparişi vermiştir. Joio çeşitli yüksek okullarda ve üniversitelerde öğretmenlik yapmıştır. Bunlar arasında “Sarah Lawrence”, “The Mannes College of Music” ve “Boston Üniversitesi” yer almaktadır. Bunun dışında “Boston Üniversitesi Uygulamalı Güzel Sanatlar Okulu”nun dekanlığında bulunmuş ve genç bağdarları yüksek okullara yerleştirmek amacıyla “Ford Vakfı” için de bir program hazırlanmasına katkı sağlamıştır.
Jones, Edward Huws:
Bağdar, aranjör ve küğ eğitimcisi. Eğitimci olarak özellikle genç yaştaki yaylı çalgıcılara özel ilgi gösterdi. Jones’un küğü dünyanın her yerinde dinlenmekte ve çalınmaktadır. O’nun küğünde zengin ve çeşitli bir arka plan yer almaktadr. “York Üniversitesi” ve “Kraliyet Küğ Akademisi”nden sonra rönesans ve barok küğ alanında uzmanlaştı. Jones, bir yaylı çalgı öğretmeni olarak deneyim kazanmaya devam etti ve özellikle etkili grup öğretimi dalında yoğunlaştı. Eğitsel dağarcıkta kendisine ait sayısız bağda bulunmakta ve çocuklar ile gençlerin eğitiminde kendi orijinal parçalarını kullanmaktadır. “Mostar Yaylılar Projesi”nin temelini atan ve geliştiren sanatçı bu proje ile küğsel grup etkinlikleri düzenlemekte ve Bosna’daki çocuklar ile ailelerine keman eğitimi alanında hizmet vermektedir. Edward Jones ayrıca keman çalma geleneklerini araştırmak için dünyayı dolaşıp keşfettiği renkli küğlerin çoğunu ilk kez basılı olarak yayınlamaya çalıştı. “Boosey & Hawkes” yayın şirketi için yaptığı popüler keman serisi 15’ten fazla koleksiyon içermektedir. Sanatçı bu seriye ekler yapmaya devam etmekte, “ABRSM - The Associated Board Of The Royal Schools Of Music”e danışman ve editör olarak katkıda bulunmaktadır. Ayrıca gruplar halinde öğretilen genç öğrencilerin başarılarını teşvik etmek ve değerlendirmek için yenilikçi bir yaklaşım olan “Küğ Madalyaları”nın geliştirilmesinde yer almıştır.
Jopek, Anna Maria:
Kendine ait on albümü bulunan Anna Maria Jopek ünlü gitarist Pat Metheny ve trompetçi Tomasz Stanko’nun da aralarında bulunduğu birçok önemli sanatçıyla dinleti ve stüdyo çalışmaları gerçekleştirmiştir. Polonyalı caz sanatçısı Jopek hemen hemen tanınmış tüm Polonyalı küğcülerle çalışmış, 2003 yılında Varşova’da “Başkanlık Sarayı”nda efsanevi topluluk “King Crimson”dan Gordon Haskell ile de ikil yapmıştır. Pat Metheny O’nun için “Anna cesur, ama mütevazi çok iyi bir küğcüdür” demiştir.
Jota:
(İsp.) Kırınan bir çiftin gerçeklediği, 3/4 ya da 3/8’lik metrik sistemde yaratılmış olan ve hızlı olarak oynanan İspanyol kırını. Genellikle kastanyet eşliğinde görülür. Bir çift dansçının oynadığı bir İspanyol dansı.
Jota Aragonesa:
Bkz. Bolero.
Jouer:
(Fr.) Çalmak, oynamak. Role çıkmak. Gibi yapmak. Andırmak.
Jouer à guichets fermés:
(Fr.) Kapalı gişe oynamak.
Joung-Wuk, Lee:
Güney Kore’nin Seul kentinde doğan sanatçı çok sayıda ödül kazanmış bir klarinet sanatçısı ve yönetkendir. Lisans diplomasını onur listesinde yer aldığı Kore’nin “Kyunghee Üniversitesi Küğ Fakültesi”nden aldı. Yüksek lisans eğitimini Avusturya’nın Salzburg kentinde bulunan “Mozarteum Yüksek Küğ Okulu”nda yaptı. Hükümet tarafından verilen bir burs ile bu okulda yüksek lisans eğitimini tamamlarken bir yandan da bir başka yüksek lisans çalışmasını yönetkenlik üzerine gerçekleştirdi. Lee Joung-Wuk "Ulsan", "Incheon", "Masan", "Kangneung", “Kent Sinfoni Orkestrası”, “Seul Üfleme Çalgılar Orkestrası”, “Seul Üflemeli Çalgılar Topluluğu”, “Stuttgart Yaylı Çalgılar Dördülü”, “Omsk Filarmoni”, “Ulusal Kapella Sinfoni Orkestrası” (Rusya), “Wieniawski Filarmoni”, "Hongkong Filarmoni”, “Gilce Filarmoni” (Macaristan), “Musik Collegium Sinfoni” (Çekoslovakya), “Macar Oda Filarmonisi” gibi pek tanınmış orkestralarla dinletiler verdi. 2007 yılında “Bratislava Oda Orkestrası”, 2008 yılında “Leipzig Oda Filarmonisi”, 2009 yılında “Hamburg Yeni Filarmoni” ve 2010 yılında “Berlin Oda Filarmonisi” gibi kuruluşları yönetti. Joun-Wuk Lee aynı zamanda sıklıkla yalkıcı olarak resitaller vermekte ve Kore ile Çin’de çok çeşitli oda küğü dinletilerine katılmaktadır. Sanatçı konuk yönetken olarak Kore “Prime Filarmoni Orkestrası”, “Suwon Oda Orkestrası”, Rus “Moskova Filarmoni Orkestrası”, “Subitocheska Filarmonisi”, Polonya “Wieniawski Filarmonisi”, “Censtova Filarmonisi”, Macar “Gice Filarmonisi”, Macar “Pets Filarmonisi”, Macar “Oda Filarmonisi”, Bulgar “Sofya Filarmonisi”, Çin “Yenben Sanatlar Üniversitesi Ağaç Üflemeler Orkestrası”, “Heidelberg Oda Orkestrası”, Alman “Allgaeu Sinfoni Orkestrası” ve “Capella Istropolitana” orkestrasını ziyaret etmiştir. Sanatçı 2007 yılının Ağustos ayında Türkiye’ye gelerek “Antalya Devlet Senfoni Orkestrası”nın konuk yönetkenliğini üstlenmiştir. Son derece seçkin ertikten bir küğcü olan sanatçı geçtiğimiz beş yıl içinde “Incheon Kent Orkestrası”nın ve onyedi yıl da “Kore Sinfoni Orkestrası”nın birinci klarinetçiliğini yürüttü, çok sayıda oda küğü dinletisine katıldı ve tüm bu uğraşlarını küğsel deneyimleri ile zenginleşmiş sıkı ve içi dolu eğitiminin katkıları ile kanıtladı. Sanatçı “Sukmyung Kadınlar Üniversitesi”, “Hanyang Üniversitesi” ve “Sungshin Kadınlar Üniversitesi”nde öğretmen olarak kariyerini taçlandırmıştır. Halen “Kore Sanat Konservatuvarı”nda ağaç üflemeli çalgılar dal başkanıdır ve aynı zamanda Çin’de bulunan “Yenben & Chiangchun Sanat Konservatuvarı”nın bir öğretim üyesidir. “Kyunghee Üniversitesi Müzik Yüksek Okulu”nda da öğretmenlik yapan sanatçı “Kore Klarinet Derneği” başkanıdır.
Judas Priest:
“Heavy Metal”in tanrıları olarak da adlandırılan ve dünyanın en büyük heavy metal grubu olan “Judas Priest” diğer birçok ünlü gruba da ilham kaynağı olmuş ve 15. stüdyo albümlerini çıkarmıştır. Kuruluş kadrosundan bugün sadece gitarcı K. K. Downing ve basçı Ian Hill grupta kalmıştır. 1973 yılında vokalist Rob Halford ve 1974 yılında gitarcı Glenn Tipton’un gruba dahil oluşuyla davulcu dışında efsane kadro tamamlanmıştır. “Painkiller” albümünden sonra 1992 yılında Rob Halford gruptan ayrılmıştır ve yerine Ripper Owens geçmiştir. Rob Halford’un ayrılığından sonra grup hızla düşüşe geçmiş, eski günlerindeki başarısından oldukça uzaklaşmıştır. Bunun nedeni Ripper Owens’ın Rob Halford kadar yetenekli bir vokalist olmayışıdır. Rob Halford’un kadroya geri dönüşüyle 2005’te “Angel Of Retribution” albümünü yayınlamışlardır. Ripper Owens yıllarının ardından “Painkiller”a yakın bir albüm çıkararak büyük başarı sağlamışlardır. Günümüz kadrosu; Rob Halford (vokal), K. K. Downing (gitar), Ian Hill (bas), Glenn Tipton (gitar) ve Scott Travis (davul)’ten oluşmaktadır.
Juice WRLD:
Juste:
(Fr.) Doğru, yerinde. Doğru olarak, yanlışsız. Tam.
Justesse absolue:
Kesin doğruluk. Bkz. Düzen. Mutlak tamlık.
