Ca
C Dur:
(Alm.) Büyük do, do majör.
Cachucha:
Özünde bir Endülüs kırınıdır. Gitar ve kastanyetlerin eşliğinde yapılan bir rakstır. İspanya’da hayli yaygın olan bu dans 3/4 ya da 3/8’lik metrik sistemde olup “Bolero”ya benzer. “Cachucha” Küba’da da pek yaygındır. Fanny Elssler, Londra’da 1830 yılında Rossini’nin opera yaratısı “La Donna del Lago”dan baleye uyarlanan verimde bu dansı halk önünde kırınarak pek popüler kılmış, yine Jean Coralli’nin bale yaratısı olan “Le Diable Boiteux” da bu kırının tanınırlığını pekiştirmiştir. William Schwenck Gilbert “The Gondoliers” isimli eserde koronun bir “Cachucha” ezgisi ırlarken bu dansı tüm topluluğun kırınmasını sağlamıştır. Bkz. Bolero.
Cacophony:
Bkz. Kakofoni, kakafoni.
Cadde Dans:
2004 yılından bu yana eğlence ve eğitim sektöründe hizmet veren bu merkezde grup kırın kursları, özel kırın kursları, düğün kırınları, şirketlere kırın eğitimi, okullara kırın eğitimi, çocuklara kırın eğitimi verilmektedir. Başta kırın severler olmak üzere çeşitli gruplara içerik açısından ve dönemsel olmak üzere çeşitli organizasyonlar düzenlenmekte; ayrıca proje, tasarım ve çeşitli aşamalarda da kişisel organizasyonlara destek sağlanmaktadır.Ertikten kişiler tarafından verilen kırın eğitimi ve deneyimli bir ekip ile gerçekleştirilen organizasyonlar Kazım Özalp Sokak, Özalp Apt. No: 39 İçbahçe Giriş, Şaşkınbakkal-Kadıköy/İstanbul adresinde bulunan “Cadde by Leyla Dans Organizasyon”un ilgi alanına girmektedir. 0 (216) 302 45 50 – 0 (541) 302 45 50.
Caisse:
(Fr.) Davul. Kasa.
Caisse Roulante:
Tahtadan yapılan, uzun ve silindirik trampet.
Calando:
(İt.) Sesin gürlüğünü azaltırken tempoda ağırlaşmayı betimleyen terimdir. Bir anlamda “gevşeme”yi ifade eder.
Calcando:
(İt.) Zamanı hızlandırarak, zaman içinde hızlanarak. Acele ederek. "Acele" anlamında kullanılır. Zamanı sıkılaştırarak. Hızlanarak.
Caller Herrin:
Geleneksel bir İskoç şarkısı. Sözleri Carolina Nairne (1766-1845) tarafından yazılmış ve küğü Nathaniel Gow tarafından bağdanmıştır. “Caller Herrin” taze ringa balığı anlamına gelmektedir. “Caller Herrin” Newhaven’li kadın balık satıcılarının geleneksel seslenmeleri ve naraları idi. Balık satıcısı bu kadınlar küfeleri içinde taze tutulmuş ringa balıklarını taşımakta ve kapıdan kapıya giderek balık satmaya çalışmaktaydılar. Bu eylem sırasında avazları çıktığınca “Caller Herrin”i ırlamaktaydılar. Edinburg’lu bir keman sanatçısı ve bando yönetkeni olan Nathaniel Gow bu seslenişi ele almış ve bağdamıştır. Anılan bağdaya “St. Andrew Kilisesi”nin çan seslerini de ilave etmiştir. Gow’un bağdası yaklaşık olarak 1798 tarihini taşımaktadır ve en tanınmış ezgilerinden birisi olmuştur. Şarkının sözlerini yazan Carolina Oliphant aynı zamanda “Lady Nairne” olarak da bilinmektedir. Nathaniel Gow’un küğünü işitince “Caller Herrin”in sözlerini yazmıştır. Bu parça birçok kez uyarlanmıştır. Örneğin Philip Knapton piyano ve arp için bu ezgi üzerine bir çeşitlemeler seti yazmıştır. 1820’de ortaya çıkan bu çeşitlemeler hayli popüler olmuştur. Aynı şekilde Joseph Binns Hart (1794-1844) “8. İskoç Kadrilleri” kitabında (1827) bu ezgiyi bir kadril (dört çift ile yapılan kırın) haline getirmiştir. Bkz.: Gow, Nathaniel; Nairne, Carolina; Lady Nairne, Oliphant, Carolina; Mrs. Bogan of Bogan, St. Andrew Kilisesi, Knapton, Philip; Çeşitleme, Hart, Joseph Binns; Quadrille, Kadril.
Calmato:
(İt.) Sakin. Dinlendirici. Sessiz ve ıssız bir ortamı anımsatarak. Sükunetle.
Calmly:
(İng.) Sakin, sakince, sakinlikle. Heyecan göstermeden.
Camerloher, Placidus Cajetanus Laurentius von:
Alman bağdar. 9 Ağustos 1718 tarihinde bir mahkeme katibi olan Johann Baptist Camerloher’in oğlu olarak Murnau’da dünyaya geldi ve 21 Temmuz 1782 tarihinde 63 yaşında iken Freising’de sonsuzluğa göç etti. Sanatçı Freising’deki şimdi yıkılmış olan “St.Andrew Kilisesi”nde bulunan orgun altına gömüldü. En büyük kardeşi Joseph Anton Camerloher (1710-1743), Münih’te saray bağdarıydı. Placido Camerloher, 1730-1739 yılları arasında “Ettal Manastırı”ndaki “Benedictine Şövalyeleri Akademisi”ne katıldı ve burada küğsel yeteneği saptanarak teşvik edildi. Akademideki çalışmalarını tamamladıktan sonra Camerloher, Freising’de teoloji okumaya başladı ve sonunda 1744 yılında rahip olarak atandı. İlerleyen süreçte Prens ve Piskopos olan Johann Theodor von Bayern, Camerloher’i Freising’de kilisenin yönetkenliğine atadı. Sanatçı 1748 yılında Freising’deki “St.Veit Manastırı”na geçti ve 1753 yılında aynı kentte bulunan “St.Andreas Manastırı”na atandı. Johann Theodor 1744 yılında Liège piskoposluğunu devraldıktan sonra, Camerloher orada oda küğü yönetkeni oldu ve sayısız gezide prens-piskoposa eşlik etti. Günümüzde bağdar ve eğitimci Fritz Rabl tarafından 1964 yılında Murnau’da “Camerloher Küğ Okulu” kuruldu. Yaratıları: Op. 1: 6 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Münih), Op. 2: 6 Sonat (iki keman ve bas için - Paris, 1765), Op. 3: 12 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Paris), Op. 4: 12 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Paris).
Can, Çağlar:
1985 yılında Adana’da doğdu. İlk ve ortaokulu Riyad/Suudi Arabistan’da Türk okulunda tamamladı. Küğe bu yıllarda, 3. sınıfta iken babasının aldığı küçük orgla başladı. 1999 yılında Adana’ya yerleşti ve lise öğretimine “Çağrıbey Lisesi”nde başladı, 2002 yılında liseden mezun oldu. Bir yıl kadar ailesinin oto tamirhanesinde çalıştı. 2003 yılında “Adana Büyükşehir Belediyesi Konservatuvarı Türk Halk Müziği Bölümü”ne bir süre devam etti. 2004 yılında küçük bir kafede küğcülüğe adım attı. Bunun yanı sıra küğ öğretmenliği bölümlerinin sınavlarına hazırlandı. 2005-2006 eğitim-öğretim yılında “Karadeniz Teknik Üniversitesi Müzik Öğretmenliği Anabilimdalı” sınavlarını kazandı. Öğrencilik yaşamı boyunca sahne çalışmalarına devam etti. Aynı zamanda “TRT Trabzon Radyosu Türk Halk Müziği Gençlik Korosu”nda saz elemanı (klavye) olarak görev aldı. Bu süreçte Neşe Dilekçioğlu, Gülşen Kutlu, Emel Taşcıoğlu, Nurullah Akçayır gibi sanatçılara dinletilerinde eşlik etti. 2012 yılında üniversiteden mezun oldu. 2010-2013 yıllarında çeşitli halk eğitim merkezlerinde ve sanat merkezlerinde gitar, bağlama ve piyano öğretmeni olarak çalıştı. 2013-2014 eğitim-öğretim döneminde “Özel Burç Koleji”nde küğ öğretmeni olarak çalıştı. 2014 yılı Ağustos ayında askerlik görevini tamamlamak üzere çalıştığı okuldan ayrıldı. Askerlik dönüşünde bir süre küğcülük yaparak hayatını idame ettirdi. 2015 Eylül ayı itibariyle “Özel Adana Yükseliş Koleji”nde öğretmenlik hayatına dönüş yaptı. Halen burada küğ öğretmenliği görevini sürdürmektedir.
Can, Sibel:
1 Ağustos 1970 tarihinde İstanbul’da doğmuş olan pop-folk küğü şarkıcısı, TV oyuncusu ve sunucusudur. İlk albümünün yapımcısı Orhan Gencebay’dır. Fahrettin Aslan tarafından keşfedilip “Maksim Gazinosu”nun oryantal dansçısı oldu. 1988 yılında aynı mekanda şarkı söyleyerek sahne almaya başladı. Aynı yıl ilk eşi Hakan Ural ile evlendi. “Deli Yüreğim”, “Dedikodu” gibi dikkat çeken parçaları 1995 yılının Şubat ayında çıkardığı “Şarkılar da Senden Yana” adlı albümünde ön plana çıkan şarkıları oldu. 1997 yılının Ocak ayında “Raks Müzik” etiketli “Padişah” şarkısını içeren albümü yayınlandı. Bu albüm ile popülerliğini daha çok pekiştirdi. Ödüller aldı, televizyon programları, televizyon dizileri yaptı. 1999`da ilk eşi Hakan Ural’dan boşandı ve ertesi yıl Sulhi Aksüt ile evlendi. İlk eşinden Engincan ve Melisa, şimdiki eşinden de Emir olmak üzere 3 çocuğu vardır. 1999 yılının Ağustos ayında “Daha Yolun Başındayım” adlı onbirinci albümü yayınlandı. 2000 yılının Haziran ayında “İşte Türk Sanat Müziği” adlı onikinci albümü yayınlandı. 2001 yılının Şubat ayında “Canım Benim” adlı onüçüncü albümü yayınlandı. 2 Eylül 2003’te “Sen Benimsin” adlı ondördüncü albümünü çıkardı. 25 Aralık 2004’te “Özledin mi?” adlı onbeşinci albümü yayınlandı. 23 Mayıs 2007’de “Akşam Sefası” adlı albümü yayınlandı. İlk klibi ise “Çakmak Çakmak” 26 Mayıs 2007’de yayınlandı. İkinci klibi ise “Eski Toprak” 20 Kasım 2007’de yayınlandı. Üçüncü klibi “Aşkımız İçin" ise 20 Şubat 2008’de yayınlandı. Albümleri: “Günah Bize” (1987-Kervan Plak), “Bulursun Beni” (1988-Kervan Plak), “Rüyalarda Buluşuruz” (1989-Kervan Plak), “Hasretim” (1990-Kervan Plak), “Bir Güneş Batışında” (1991-Kervan Plak), “Seni Sevmek” (1992-Kervan Plak), “Hayat Devam Ediyor” (Orhan Gencebay’la birlikte/1993-Kervan Plak), “Hatırasıdır” (1994-Kervan Müzik), “Şarkılar da Senden Yana” (1995-Raks Müzik), “Bu Devirde” (1997-Raks Müzik), “Daha Yolun Başındayım” (1999-Raks Müzik), “İşte Türk Sanat Müziği” (2000-Üniversal Müzik), “Canım Benim” (2001-Emre Plak), “Sen Benimsin” (2003-Emre Plak), “Özledin mi?” (2004-Emre Plak), “Akşam Sefası” (2007-Emre Plak).
Can, Tugay:
İzmir’de doğdu. “Halk Oyunları”na başlangıcı ilk olarak 1999 yılında “İzmir Folklor Araştırma Kurumu Gençlik ve Spor Kulübü”ne katılması ile olmuştur. 1999-2014 yılları arasında bu kulüpte kırıncı olarak ertiksel çalışmalarına devam etmiştir. “Türk Halk Oyunları Federasyonu”nun (THOF) düzenlediği “Halk Oyunları Yarışmaları”nda ve yurt içi, yurt dışı festivallerde aktif olarak görev almıştır. 2009 yılında “Uşak Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Matematik Bölümü”nü kazanmıştır ve “Uşak Üniversitesi” bünyesinde bulunan kırın topluluğunun başkanlığını ve eğitmenliğini 2009-2014 yılları arasında yapmıştır. 2011-2014 yılları arasında “İzmir Tire Kültür Sanat Çevre ve Turizm Derneği” Başkanı Seyfullah Ayvalı tarafından kurulan “Zeybek Ateşi ve Ulusal Efe Kurultayı”nda organizasyon heyeti üyeliği ve halk kırınları eğitmenliği yapmıştır. “Zeybek Ateşi ve Ulusal Efe Kurultayı” tarafından organize edilen “Türk Tarihinde Efe ve Zeybek Kültürü Sempozyumları”na katılmış ve görev almıştır. “Burdur Gölhisar Halk Eğitim Merkezi” (2014), “İzmir Narlıdere Halk Eğitim Merkezi” (2013), “Uşak Merkez Halk Eğitim Merkezi”nde (2009-2012) yardımcı halk oyunları eğitmenliği yapmıştır. Tugay Can, Türk halk kırınları organizasyonlarında İzmir, Uşak, Burdur, Denizli, Çorum Belediyeleri tarafından festival ve gösterilere davet edilmiş ve katkıları ile destek olmuştur. Sanatçı, “Anatolia Horn Quartet” üyesidir.
Canda:
(Lat.) Bkz. Coda. Koda.
Candela, Dario:
Aldo Ciccolini’nin öğrencisi olmuştur. Parlak ve olağanüstü bir piyanist olarak tanınmıştır. Yalkıcı olarak çok sayıda dinleti veren sanatçı çeşitli oda küğü topluluklarında piyanist olarak görev almış, çok sayıda önemli isme eşlik gerçekleştirmiştir. Bunlar arasında “Italian Virtuosi”, “The Soloists of San Carlo”, Rocco Filippini, Alain Meunier, Antony Pay, Francesco Manara, Luca Signorini, Martin Steigner, Rita Marcotulli, Eric Porche, Hans Ud oHeinzmann ile Aldo Ciccolini, Bruno Canino, Roberto de Simone, Peppe Barra ve Renato Carpentieri bulunmaktadır. Sanatçı çeşitli kentlerde, organizasyonlarda, salonlarda ve ülkelerde dinletiler vermiştir: Venedik’te “Teatro La Fenice”, Napoli’de “Teatro Mercadante”, Paris’te “Salle Cortot” ve “Theatre de la Comedie Francaise”, “Teatro delle Erbe - Società dei Concerti”, Napoli’de “Teatro San Carlo” ve Milano’da “Bocconi Üniversitesi”, Bolonya’da “Philharmonic Academy Dams”, Roma’da “Teatro Studio of the Auditorium”, Napoli’de “Associazione Scarlatti”, Paris’te “Salle Cortot”, Belçika, İspanya, Yunanistan, Fransa, Almanya, Slovenya, Sırbistan, Romanya, Polonya, İsviçre, ABD. Dario Candela “Phoenix Classic”, “Naxos” ve “Brilliant Classic” şirketleri için çeşitli kayıtlar yapmış, “Dynamic” şirketi için Cimarosa’nın tüm sonatlarını kayda almıştır. Sanatçı “Radio RAI 3”, “RAI Educational”, “Radio Sweden”, “Radio France”, “Radio Classica”, “Radio Rai 3 Suite”te programlara katılmış ve “Channel 5” televizyonunda çalmıştır. Piyano yarışmalarında beş adet birincilik ödülü kazanmıştır. Yazdığı küğler ile büyük başarılar elde etmiştir. Tiyatro küğü “Winter Afternoons” (Kış İkindileri) 2001 yılında “Fransa Kültür Bakanlığı” ödülünü kazanmıştır. Candela halen “Salerno G. Martucci Konservatuvarı”nda öğretmenlik yapmakta, bunun yanısıra “Napoli Piyano Akademisi” ve “İspanya Malaga Konservatuvarı”nda ustalık sınıfları yönetmektedir. Küğ bilimci olarak yazdığı makale ve denemeler çeşitli küğ yayınlarında basılmıştır. Mario Pilati’nin ismini taşıyan “20. Yüzyıl Küğ Kütüphanesi” yöneticiliğini yapmakta olan sanatçı “İtalyan Oda Küğü Merkezi”nin kurucusudur.
Candevir, Şefika Yaşam:
1977 yılında Ankara’da doğdu. 1985–1990 yılları arasında “Özel Yükseliş Koleji”nde ilkokul eğitimini tamamladı. 1990–1996 yılları arasında “Çankaya Milli Piyango Anadolu Lisesi”nde öğrenim gördü. Öğrenimine devam ederken 1993 yılında “Çankaya Belediyesi Hoy–Tur Halk Dansları Topluluğu”nda dans çalışmalarına başladı. Yurtiçi ve dışında birçok gösteriye katıldı. Ayrıca “TRT”de yayınlanmakta olan “Türkü Türkü Türkiyem”izlencesinde “Hoy–Tur Halk Dansları Topluluğu” üyesi olarak gösteriler yaptı. 1996 yılında “İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü”nü kazandı. Üniversite eğitimine devam ederken birçok halk dansları topluluklarında eğitmen ve dansçı olarak yer aldı. 1998 yılında “Pera Güzel Sanatlar Okulu”nda “Flamenko Dansı” eğitimi aldı. Modern dans topluluklarında çeşitli görevlerde bulundu. 1999–2002 yılları arasında “Özel B.J.K Koleji”nde Türk halk oyunları eğitmenliği yaptı. Sahne düzenleme çalışmalarında bulundu. “Özel B.J.K Koleji” bünyesinde halk dansları eğitmeni olarak televizyon programlarına katıldı. 1999–2001 yılları arasında“Gökyüzü Çocuk Evi Anaokulu”nda bale, halk oyunları ve salon dansları eğitmeni olarak görev yaptı. 2002 yılında“İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü”nden mezun oldu. Eylül 2002 tarihinde “Kültür ve Turizm Bakanlığı Ankara Devlet Türk Dünyası Müziği Topluluğu”nda dans sanatçısı olarak göreve başladı. Halen bu kurumda görevine devam etmektedir.
Canib:
Yan, taraf, yön, cihet, cephe, yüz, doğrultu. Arapça kökenli bu kelime “kenarda” ya da “bir tarafta kalmış” demektir. “Mücenneb” ya da “mücennep” bu kelimeden gelmektedir.
Canip:
Bkz. Canib.
Canozan:
Can Ozan’ın sahne ismi. Bkz.: Ozan, Can.
Canselen, Faik:
Sabri Tandoğan'ın Faik Canselen hakkında "Bütün Dünya" dergisinde yayınlanan anısı bu önemli küğ adamımızın kişiliği için çok açık bir ipucu vermektedir: "Lisede müzik öğretmenimiz Faik Canselen'di. Bir efsane insandı. Musiki Muallim Mektebi'ni birincilikle bitirmiş, ödül olarak Almanya'ya müzik eğitimine gönderilmişti. Bir gün bize okulun piyanosu ile Beethoven'in Dokuzuncu Senfonisi'nden kimi bölümler çaldı. Sonra bizim izlenimlerimizi sordu. O günün koşullarında hiçbirimiz zevk almamış, heyecan duymamıştık. Hocamız büyük bir olgunlukla 'Haklısınız çocuklar' dedi. 'Hiçbiriniz evinizde, çevrenizde böyle bir müzik duymadınız. İsterseniz ben size her gün okul bittikten sonra ücretsiz olarak ders vereyim. Ama sizden ricam, lütfen notalmak için gelmeyiniz, içinizden geliyorsa devam ediniz.' Ve okul bitene dek bu dersler devam etti. Ben bugün Mozart'tan, Beethoven'dan, Mendelssohn'dan, Bach'tan zevk alıyorsam, ürpererek heyecanla dinliyorsam, bu durumumu çok değerli hocam Sayın Faik Canselen'in bu özverili ve bir benzeri çok az görülen olağanüstü çabasına borçluyum."
Cantabile:
(İt.) Şarkı söyler gibi, ırlayarak. Dokunaklı, hisli. Bkz. Cantando.
Cantando:
(İt.) Bkz. Cantabile.
Canto:
(İt., İsp.) Şarkı. Şarkı söylemek. Ötmek, ötme, ötüş. Bkz. Kanto.
Cantor:
(İsp., Port.) Şarkıcı. Erkek ırlağan. Erkek sesçi.
Cantore:
(İt.) Şarkıcı. Erkek ırlağan. Erkek sesçi.
Cantus Firmus:
(Lat.) Konu, ana konu. Tema. Verili ezgi.
Cantürk, Leyla:
1950 yılında Ankara’da doğan Leyla Cantürk, ilkokul yıllarında küğ eğitiminde sıkça kullanılan mandolini tanıyarak küğ eğitimine adım attı. Cebeci’deki “Ankara Devlet Konservatuvarı”nın yakınında olan “İltekin İlkokulu”nda mandolin dersleri veren Kemal Eroğlu’nun talebesiyken, O’nun yönlendirmesiyle konservatuvar sınavına girerek 1960 yılında keman eğitimine başladı. Kemanı Marcel Debot’un sınıfında okudu. O yıllarda konservatuvar öğretmenliği yapan İlhan Usmanbaş, Ercivan Saydam, Muammer Sun, İlhan Baran, Hikmet Şimşek, Ahmed Adnan Saygun, Cengiz Tanç, Halil Onayman çeşitli meslek derslerinin öğretmenleri oldular. 1969 yılında diplomasını alan Leyla Cantürk ilk ertiksel deneyimini, o yıllarda kurulup sadece beş yıl devam eden “Devlet Tiyatrosu Müzikaller Orkestrası”nda yaptı. Bu orkestranın kapanmasını “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası”nın kuruluşu izledi ve 1977 yılında iki yıl süren bir İzmir dönemi oldu. 1979’da tekrar Ankara’ya dönen Cantürk 1983 Eylül’üne kadar “Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası”nda ve “Ankara Devlet Opera ve Balesi”nde görev aldı. Eğitim ve çalışma yılları boyunca sayısız dinleti dolaşılarına katıldı. 1977 yazında gittiği “Salzburg Mozarteum Akademi Yaz Kursu”nda keman ve orkestra çalışmalarına iki dönem katıldı. 1980 yılı yazında Almanya’nın “Weikersheim Yaz Festivali”nde Richard Strauss’un “Salome Operası”nın orkestrasında yer aldı. O yıllarda üyesi olduğu “Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası”nın yaz tatillerini yine Avrupa’nın çeşitli ülkelerindeki yaz kursları ya da festivalleriyle değerlendiren Cantürk, 1982 yazında da Hollanda’nın güney şehirlerinden Kerkrade’de de ilk kez düzenlenen “Orlando Festivali”ne katıldı. Burada tanıştığı eşi ile 1983 yazında evlenerek Hollanda’ya yerleşti. 1983-1990 yılları arasında gerek yalkıcı ve gerekse oturduğu şehrin (Zoetermeer) küğ okulu öğretmenleriyle kurdukları oda küğü gurubu “Xtet” ile çeşitli dinletiler verdi. O yıllarda “Utrecht Üniversitesi”nde küğ bilimi alanında dersler veren Wouter Sweets’in “Türk Küğü” sınıfına bir dönem devam ederek Türkiye’de erişemediği Türk küğü hakkındaki bilgileri de dağarcığına katmak istedi. Ancak 1990 yılında “La Haye (Den Haag) Küğ Okulu”nda keman eğitmeni olarak derslere başladığından salt bu konuya yoğunlaşarak üniversitedeki dersleri durdurdu. 1996 yılında yıllardır ilgisini çeken “Suzuki Keman Eğitimi” ile ilgili açılan öğretmenlik kursuna katılarak iki kategorilik sertifikasını aldı. Gerek öğretmenlik kursları sırasında ve gerekse devamında öğretmen olarak pek çok “atölye” çalışmalarına katıldı. Cantürk, bütün bu yıllarda yaptığı işler içinde en önemli olarak, “Suzuki eğitmenliği”ni düşünmektedir. Cantürk’ün Türkiye küğ eğitimi tarihi içindeki yeri, ilk Suzuki keman eğitmeni olmasıdır. 2010 ocak ayında çalıştığı küğ okulundan (Koorenhuis) emekli olduğunda bu eğitim sisteminin Türkiye’de gelişmesi için çaba vermeyi amaç edindi. Şiniçi Suzuki’nin “Sevgiyle Eğitmek” adlı kitabını Hollanda baskısından tercüme etti ve Ankara’da rasladığı başka bir İngilizden çevirisi ile karşılaştırarak basıma hazırladı. (Kitap 2010 ekim ayında basılmıştır). Halen evinde özel dersler vermekte olan Cantürk keman eğitim sistemi ve Şiniçi Suzuki’yi konu alan bir kitabın hazırlığıyla uğraşmaktadır.
Capriccio:
(İt.) Kapris. Geçici heves, anlamsız istek ile. İsteme, canı çekme. Geçici istek. Serbest tarzda yorumlanan çalgısal küğ türü. Uygulamada pek bir serbestiyet içinde olan çalgısal küğ. Bkz. A Capriccio. Capriccioso.
Capriccioso:
(İt.) Kaprisli. Özgür ve dürtüsel. Canlı, ancak serbest. Küğsel yaratı canlı ve özgür bir serbestlikte çalınmalıdır. Öngörülemeyen bir uçuculukta icra için kullanılan küğsel terim.
Carezzando:
(İt.) Elçinli çalgılarda tuşları okşar gibi. Usulca. Pek bir zerafetle.
Carezzevole:
(İt.) Okşayarak, usulca. Usulca okşayarak. Notanın altında küçük harflerle yazılır.
Carillon:
(Fr.) Vurgulu bir çan çalgısı.
Carole:
Eski bir kırın. Çember oluşturarak ya da zincir halinde kırınılan bir Ortaçağ Avrupa kırınıdır. Kırıncıların kırınırlarken ırladıkları şarkılar eşliğinde gerçekleştirilir. Edime katılan kırıncı miktarı belirlenmiş değildir, sayısı belli olmayan bu kişiler kollarını birbirlerinin üzerine atarlar ve en baştaki liderin adımlarını takip ederler. "Carole" kırınının kökenleri "Mayıs" ya da yaz dönümü şenliklerinde kırınılan çember danslarına kadar uzanmakta ve az miktarda da eski Yunan’a dayanmaktadır. 7. yüzyıl başlarında yayılmaya başlayan bu kırın 12. yüzyılda tüm Avrupa’ya yayıldı ve 14. yüzyıldan itibaren popülaritesi azalmaya yüz tuttu. "Carole" kırınının balladlar eşliğinde yapıldığına ilişkin güçlü kanıtlar bulunmaktadır. Pek çok balladın nakarat kısımlarının kırın hareketlerine uyumlu oldukları açıktır. Ortaçağ Danimarkasından kalan "carole" yadigarları halen "Faroe Adaları"nda canlılıklarını sürdürmektedirler. "Carole" ile aynı kökenden gelen zincir kırınları yılan gibi kıvrılır biçimde sergilenirler veya halka şeklinde uygulanırlar ya da düz birer dizi şeklinde gerçekleştirilirler ki bunların izlerini 20. yüzyılda Balkan ülkelerinde hala görebiliriz. Bunlar söylenen şarkılar ya da çalgısal küğler eşliğinde uygulanırlar. Örneğin Romanya’da "hora", Sırp-Hırvat temelli "kolo", Bulgar "horo" ve Yunan "syrtos" bunlara örnek oluştururlar. Fransa’da "farandole" ve "carmagnole" ve Katalonya’da "sardana", günümüz İsviçre’sinde birkaç "coraules" halen varlıklarını sürdürmektedirler. Geç Ortaçağ Avrupa’sında kırınılan "Branle", "carole"den türemiştir. Sıra halinde ya da çember oluşturarak kırınılan halk kırınlarının temelde "carole"ye dayandığını söylemek olanaklıdır.
Casale, Vincenzo:
1981 yılında İtalya’nın Chivasso kentinde doğmuştur. Halen Brüksel’de yaşamakta ve Belçika’da çalışmaktadır. 1987 ile 1997 yılları arasında İtalya’nın Torino kentindeki “Leone Sinigaglia Küğ Okulu”nda okumuş, Prof. S. Capuano’nun öğrencisi olarak keman, blokflüt ve klarinet dersleri almıştır. Küğde olgunluk diplomasını Haziran 2000’de, klarinet’te de 10 üzerinden 10 puanla “Torino Giuseppe Verdi Konservatuvarı”ndan aynı yılın Eylül ayında almaya hak kazanmıştır. “Brüksel Kraliyet Konservatuvarı”ndan remileme dalında 2001’de “Premier Prix” diplomasını “üstünlük” derecesi ile; 2002 Haziran’ında da Jean Michel Charlier’nin klarinet sınıfından almış, ayrıca Michel Lysight ile çağdaş küğ çalışmaları yapmıştır. Prof. W. Boeykens’in de özel öğrencisi olmuştur. 2002 yılından bu yana “eski klarinet” üzerinde çalışmalar yapmaktadır. Hollanda’nın “Delft Üniversitesi”nde klarinet yapımı dersleri de görmüştür. Oda küğüne büyük ilgi gösteren Vincenzo Casale “Camerata Silesia Varsavia”, “KJO Phillipe Herreweghe”, “Frans Bruggen ile 18. Yüzyıl Orkestrası”, “Galant Topluluğu”, “Il Nuovo Settimo” gibi grupların üyesidir. “Brüksel Yüksek Küğ Okulu”nda klarinet dersleri vermiş olup halen Belçika’nin “Tournai Konservatuvarı” ile “Thuin” ve “Bertrix” kentleri “Küğ Akademileri”nde klarinet öğretmeni olarak görev yapmaktadır.
Casalini, Zeynep:
3 Ekim 1970 tarihinde doğan Türk-İtalyan ses sanatçısıdır. Şarkıcı olan babası Ernesto Casalini ve oyuncu Deniz Türkali’nin evliliğinden olan Zeynep Casalini 9 yaşındayken “Atatürk Kültür Merkezi” ile tanışarak sanat hayatına adım attı. 1985’te “Bilsak Tiyatro Atölyesi”nde tiyatro çalışmalarına başladı ve amatör bir gruba katılarak bir dönem tiyatro ile ilgilendi. Lisedeyken 1988 yılında ev arkadaşı Yasemin Alkaya’nın teşvikiyle şarkı söylemeye başladı. İtalya’da bir rock grubuyla sahne aldı, İngiltere’de bir caz klüpte şarkı söyledi. 1990’da Marmaris’e yerleşti ve sahne çalışmalarını sürdürdü. 1995 yılında İstanbul’a dönerek şarkıcı Asya’ya ve Cem Özer’in “Laf Lafı Açıyor” adlı izlencesine sesi ve şarkılarıyla katıldı. Atıf Yılmaz’ın yönettiği “Kazandibi, Tavukgöğsü” adlı kısa filmde oynadı. Dedesi yazar Vedat Türkali, dayısı da senarist ve yönetmen Barış Pirhasan’dır. Sanatçı kökenli bir aileden gelen Zeynep Casalini Sibel Alaş, Ferda Anıl Yarkın, Emel Müftüoğlu, Ajda Pekkan ve Sezen Aksu’nun ses eşlikçiliğini yaptı. Sezen Aksu’nun “Açıkhava Tiyatrosu Dinletileri”nde davul çalarak ilgi topladı. Düzenlemeci Sinan Akçıl’ın imzasını taşıyan ilk albümünde Sezen Aksu’nun “Duvar” adlı parçasını seslendirdi.
Cast:
(İng.) Bir tiyatro oyununda veya sinema filminde yer alan oyuncu veya kırıncı kadrosu. Ajansların isimlerinin yanına da getirilebilir. İsminin yanında "cast" bulunan ajanslar filmlere, reklamlara, dizilere, dinletilere ya da kliplere oyuncu ya da kırıncı temin etmektedirler anlamına gelmektedir.
Castrate:
(Fr.) Hadım edilmiş erkek ırlağan. Özel bir ses rengini elde etmek için erkek çocuklarda yapılan hadım etme işlemi sonucu “castrate” yalkıcılar elde edilmiştir. Sesi için hadım edilmiş erkek solist.
Catemario, Edoardo:
Gitar sanatçısı ve pedagogu. Napoli’de doğdu. Küğsel çalışmalarına henüz beş yaşında iken başladı. Gitar eğitimini Salvatore Canino, Antimo Pedata, Jose Tomas ve Maria Luisa Anido ile gerçekleştirdi. Analiz ve piyano çalışmalarını Titina De Fazio ve Oscar Roberto Casares ile yaptı. Onbir yaşında iken ilk yalkın dinletisini verdi. Sanatçı geniş bir dağara sahip olup orijinal çalgılarla seslendirilen barok dönemden romantik döneme, yirminci yüzyıldan çağdaş ve yenilikçi küğlere dek uzanan genlikte çok yönlü bir çalıcıdır. Edoardo Catemario gerek ulusal çapta gerekse uluslararası alanda sayısız birincilik ödülleri kazanmıştır. Diğer kazandığı ödüllerin yanında özellikle 1991 yılında Almuñecar (Granada)’da ve 1992 yılında İskenderiye’de elde ettiği “Andres Segovia” yarışmaları birinciliklerinden bahsetmek gereklidir. Sanatçı önemli dinleti salonlarında çalmıştır: Viyana (Viyana Küğ Toplumu Büyük Salonu), Berlin (Filarmoni Büyük Salonu), Madrid (Ulusal Oditoryum ve Kraliyet Tiyatrosu), Londra (Wigmore Salonu ve St John’s Smith Square), New York (Weill Salonu ve Carnegie Salonu), Melbourne (Sidney Meir Bowl ve Kent Belediye Salonu), St. Petersburg (Filarmoni Bolşoy Salonu), Moskova (Çaykovski Oditoryumu), Paris (Cité de la musique), Buenos Aires (Coliseo Tiyatrosu), Hamburg (Küğ Salonu), Valensiya (Konservatuvar Oditoryumu) bunlardan yalnızca birkaçıdır. Catemario TV2000, TVE2 (İspanya), RTF3 (Fransa), RAI 1 ve RAI 3 (İtalya) gibi bellibaşlı Avrupa ulusal televizyon kanallarında ve radyo yayınlarında yer almıştır. Sanatçı kendisine adanan bazı eserlerin dünyada ilk çalınışlarını da gerçekleştirmiştir. Örneğin, Eduardo Morales Case’den “El Kalasha de Avalokitesvara”, Alexander Mullenbach’dan “Üç Şarkı”, Mauricio Sotelo’dan “Kırın Defterleri”, Patrizio Marrone’den “Bir Maske’nin Anıları” ve “Yalnızlık”, Gerard Drozd’dan “Carpe Diem”, Juan Jose Barron’dan “Güzel Bir Yağmur Konçertosu”, Daniel Doura’dan “Arjantin Sinfonia”sı ve Roberto de Simone’den “Anne Balina’nın Öyküleri”. Sanatçı çok sayıda büyük orkestrayla da konuk yalkıcı olarak dinletiler vermiştir: Berlin Filarmoni, Viyana Akademisi, Andorra Sinfoni Orkestrası, Melbourne Sinfoni Orkestrası, Sanremo Orkestrası, Bizans Akademisi, Toskana Orkestrası, Meksika Devlet Orkestrası, İtalyan Filarmoni Orkestrası, Fiesole Yalkıcıları. Birlikte çalıştığı yönetkenler arasında pek önemli isimler bulunmaktadır: Martin Haselboek, Oleg Caetani, Michael Helmrat, Inma Shara, Marzio Conti, Ottavio Dantone, Enrique Batiz, Nicola Paszkowski. Gerçekleştirdiği kayıtlar arasında DECCA, ARTS Küğ ve Koch Schwann sayılabilir. Bu kayıtlar nedeniyle sayısız eleştirmen ödülleri elde etmiştir: Beş Yıldız Ödülü “Musica-İtalya”, Ayın klasıl CD’si seçimi ödülü (İtalya), Editörün seçimi “Guitart Ödülü - İtalya”, “Joker of Crescendo - Belçika” ve bunların yanısıra başkaları… 2004 yılının Ocak ayında Giuliani’nin 1 nolu konçertosu için yaptığı kayıt “BBC Küğ Dergisi”ne ek olarak iliştirilmiş bir şekilde dergi okuyucularına sunuldu. Sanatçı takdir edilen bir öğretmen olarak da tanınmaktadır. Almanya, Fransa, İspanya, ABD, İngiltere, Avustralya ve Avusturya’da ustalık sınıfları yönetmiş, 2001-2007 yılları arasında “Salzburg Mozart Akademisi”nde “Yaz Akademisi” çalışmalarında öğretmenlik yapmış, “Londra Kraliyet Akademisi”ne düzenli olarak konuk sanatçı olarak çağırılmıştır. 2018 yılında sanatçıya “Londra Kraliyet Akademisi”, “Onursal Yardımcı” ödülü sunmuştur. Catemario ayrıca gitarcılar ve piyanistler için kendi ismini taşıyan (Metodo Catemario) bir küğsel işitme eğitimi yönteminin yaratıcısıdır. Bu işitme yönteminin uygulandığı “Catemario Akademisi”nin ortaya çıkışına da tanık olmuştur. Catemario, Garcia ve Simplicio gibi İspanyol ekolünün büyük ustalarının yaptığı yüksek kalitede çalgıları kullanmaktadır. Paulino Bernaber ve rejeneratif restorasyonun yaratıcısı Walter Franchi’nin de büyük destekçisidir. Sanatçı 1992 yılından bu yana RC gitar telleri kullanmaktadır.
Caussé, Otalia:
Yazar, direktör, ışıkçı ve prodüktör. “o28”i yaratan ekibin bir üyesidir. Bu film, “11. My French Film Festival”de “Kids Corner - Çocukların Köşesi”nde gösterime girmiştir.
Caz–band:
Bkz.: Jazz-band.
