21.04.2015 / Öner Yağcı - 68 Kuşağının Yiğit Sesi
“TİP”e ve sol hareketlere ilgi duymaya başladıktan sonra “Korkuyorlar, korkacaklar, korksunlar / Geliyoruz, geleceğiz, yakındır” şiirini yazdı. 22 Kasım 1967’de öğrenci örgütlerinin düzenlediği “Kıbrıs Mitingi”nde Deniz Gezmiş’lerle birlikte “ABD” bayrağını yakanların arasındaydı. Halk şiiri geleneğiyle sosyalist düşünceyi birleştirdi. Yurt içinde ve yurt dışında birçok konser verdi. Gür ve coşkulu sesiyle, korkusuz sözleriyle, güçlü sazıyla şenliklere katıldı. Bazı şiirlerinde suç ögeleri görülerek hakkında soruşturmalar yapıldı, birkaç kez tutuklandı. 68 kuşağı gençlerinin özlemleri O’nun türküsünde dile gelmişti. “Bu memleket bunca emek / Bizim bizim hepsi bizim / Yabancıya yer ne demek / Bizim bizim hepsi bizim...”
1932’de doğan Aşık İhsani, “68 Kuşağı”nın bir delikanlısı gibiydi. “Dün geceki düşümü ben / Anlatmayı değer gördüm / Zalimler mazlum önünde / Başlarını eğer gördüm...” türküsünde devrim düşünü dizelere döktü. “15-16 Haziran İşçi Direnişi”ni şöyle türküleştirdi: “Düş değil bu hayal değil he he heyt / Yetmiş bin dev işçim kalktı yürüdü / Yıkılası zorbalığın üstüne / Bahar seli gibi aktı yürüdü...” “1961 Anayasa”sına sahip çıkarken adaletin terazisini şaşıran yargıçları, savcıları ve din bezirganlarını eleştirdi: “Sen ey savcı anayasa ilerde / Onu geri itemezsin itemez / Suçluları bırakıp da suçsuzu / Zindanlarda tutamazsın tutamaz...” “Le Monde”da şöyle yazıldı: “Ray Charles’ın ya da John Holiday’in çığlık türküsü, Charlie Mingus’un yakarı türküsü, Bob Dylan ya da Joan Baez’in yakınma türküsü, Leo Ferre, Branssens’in taşlama türküleri, İhsani sözlerindeki şiddetle karşılaştırıldıklarında adeta çekingen kalırlar.”
21 Nisan 2009’da aramızdan ayrılan İhsani’nin “Ben ölüyom sen ölmüyon”, “Taban uyanıyor taban”, “Üç kişi bir tabuttayız”, “Sakal seni güzel için taşırım”, “Öküzname”, “Mektup, Oy neyledik” gibi türküleri dillerden düşmedi.
Aydınlık Gazetesi - 21.04.2015, Salı
