06.03.2011 / İclal Aydın - Herhangi Biri Olarak...

     ……………………………..

     Oyunculuk çok küçük yaşta olmak istediğim her şeyin karşılığıydı ve uğruna ciddi savaşlar verdiğim, temel eğitimini aldığım aşkla bağlı olduğum bir işti. Oyuncu olmak isteyen her kız çocuğu gibi ben de sınavda Anton Çehov’un “Martı”sındaki Nina’yı canlandırmış ama sınavı Güngör Dilmen’in “Kurban Oyunu”ndaki Zehra rolüyle almıştım... Okula girdiğim vakit, profesör Nurhan Karadağ’dan o performansım üzerine aldığım “aferin” o gün bugündür tazecik duruyor kalbimde... (Arada bir açıp bakarım.)

     Şeriat ya da ataerkil düzenin erkeğe tanıdığı çok eşlilik ayrıcalığından yola çıkarak, o düzenin adaletsizliğini, iki yüzlülüğünü sergileyen, böylesi bir düzenin yıkılması gerekliliğini vurgulayan oyun içinde de anlatılan Hazreti İbrahim’in oğlunu kurban etme masalına bir gönderme de vardır aslında... “Kurban”daki Zehra erkek egemen bir topluma, üzerine kuma getiren kocasına ve törelere başkaldıran öfkesi, kırgınlığı, isyanı aklını ele geçiren güçlü bir karakterdir... Yeni gelini eve almaktansa kocasının yetinemediği eski mutlu hayatını yok ederek ona yeni bir cehennem bırakmayı tercih eder ve çocuklarını öldürür. Oyunculuk yaşamım Zehra ile başlayan ve en son bir televizyon dizisinde canlandırdığım “Eda” karakteri arasında zaman zaman gidip geldiğim bir ba ba evi oldu. Bu ülkenin dediği dedik oyuncularından biri de olamadım. Olmak istemedim belki de...

     Oyuncular camiasından biri değilim yani. Çoğuyla bire bir tanışıklığım yoktur. Edebiyat-yazı dünyasının masalarında da oturmadım pek... Onlardan biri de değilim yani. Gazeteciler derseniz... Eh, baştan söyledim zaten, o köyün nüfus sayımında, ikamet ettiğim evin konuk sakini gibiyim yıllardır... Şikayetçi de değilim artık...

     ***

     Şimdi...

     Gazete okuyan, televizyon izleyen, tiyatroya giden, roman okuyan, oy veren ve çocuk yetiştiren her “sade” ve “sıradan” vatandaş gibi …………………………………..

     Gazete Vatan - 06.03.2011, Pazar