11.08.2012 / İclal Aydın - Kedi Dili - 2

     Sevgili Bubble

     ………………………………

     İki gün önce ikinci kez evden kaçtım. Aslında ilk kaçışımda o kadar çok korkmuştum ki dış kapıya hiç yanaşmıyordum haftalardır... Ama içimdeki keşfetme dürtüsüne ve küçük yaramaza söz geçiremiyorum. Beni o yönetiyor zaten... Ama bu sefer birinci kata kadar bile inemedim. Beşinci katın kapısına gittim yattım. Çok pişman oldum yine. Dün gece de piyanoyu açık unutmuşlar, üzerinde yürürken o kadar çok ses çıktı ki ödüm patladı. Her adım attığımda çıkan sesler yüzünden dondum kaldım. Allahtan uyandılar da ışığı açıp beni tuşların üzerinden aldılar. İşte böyle, kendi yaramazlıklarımdan kendim korkuyorum...

     ………………………………

     Dün sabah uyandığımızda kızıyla ikimizi yatağına aldı. Üçümüz yatağa yayıldık. Bilgisayarda yine haberleri okumuş sabah sabah üzgündü. Sinirliydi yine.

     “Bir an önce büyüsen de, buralardan çekip gitsek mi yoksa keşke her şey senin çocuk masumiyetinde mi kalsa, kalabilse bilmiyorum. Hayvan sevdiğin için, müziğe bağlandığın için, çoğunluk bir şeye inanırken sen aynı şeye inanmadığın için senin canını acıtırlarsa bir gün...” dedi kızına...

     ...............................................

     Not: Bu dünyanın, toprağın, havanın, suyun öncelikli olarak insanoğluna ait olmadığını, bu gezegenin hepimizin olduğunu unutanlara unutturmamak için savaş verenlerden birine, Yonca Evcimik’e mııır da mııııırrrr... Ben görürsem senin yerine de bir güzel öperim...

     Gazete Vatan - 11.08.2012, Cumartesi