Vassili Ledkov - Benim Denizlerim
(*) Karışıyordu anamın yaktığı türküler,
(**) Dalgaların gelgit mırıltılarıyla.
(***) Ve bu türkülerle harmanlanıyordu güneş,
(****) Buram buram tuz kokarken o ezgiler.
(*****) Ne zaman bir sevinç yada hüzün sarsa içimi,
(******) Anlarım o türküler deniziyim ben.
(*******) Deniz o yüzden türkü olur hep yüreğimde
En sonunu gösterir gibi dünyanın,
Dimdik bir yar yükseliyor karşıda.
Göklere gömülmüş orda denizin kanatları
Ve kıvrım kıvrım olmuş el değmemiş kaşları.
Ben ta orda doğdum işte. İlk kez orda,
Gökyüzü bana uzun uzun baktı.
Ve denizin uçuşan o su serpintileri,
Yüzümü hışır hışır sevip okşadı.
Karışıyordu anamın yaktığı türküler,
Dalgaların gelgit mırıltılarıyla.
Ve bu türkülerle harmanlanıyordu güneş,
Buram buram tuz kokarken o ezgiler.
Ne zaman bir sevinç yada hüzün sarsa içimi,
Anlarım o türküler deniziyim ben.
Deniz o yüzden türkü olur hep yüreğimde
Ve yolum denize doğru yönlenir hep,
Kalkıp biryerlere gideyim dediğimde.
Denizin yüzü iner kalkar dalga dalga,
Hep ötelere kaçar gemiler.
Onlar öyle kaçarken o uzak ufuklara,
Anlarım, dünya benziyor şişkin bir topa.
(Çeviren: Yaşar Atan)
Aydınlık Gazetesi - 16.12.2018, Pazar