01.04.1983 / Ergican Saydam - Gelenekselleşmeğe Karşı...

     Ülkemiz, uzun süreden beri, bir müzik dergisinden yoksun kaldı. Ankara’da “Filarmoni”, İstanbul’da çıkan “Orkestra” dergileri, toplum sanat ve müzik yaşamımızda önemli işlevler üstlenmişti. Müzikçiler, bu dergilerde birbirlerine seslenip, tartışıyor, güncel sanat ve müzik etkinlikleri bu yolla müzikçi ve dinleyiciye ulaşıyor ve bu yolla müzikçilerin düşün ve sanat yaşamımızdaki görüşleri belirleniyor ve gelişiyordu.

     Aradan uzun yıllar geçti... Bu süre içinde toplum yaşamımızdaki değişimler müzik yaşamımızda da etkili oldu. Bu arada; “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası” ve “Devlet Konservatuvarı”nın kuruluşu, “Atatürk Kültür Mekezi”nin açılarak kentimizin düzenli bir konser yaşamına kavuşması, sanatçıların, müzikçilerin sözleşmeler yolu ile daha yüksek bir hayat düzeyine varmaları, kimi önemli ve pozitif oluşumlar...

     Ancak; bütün bu adımlar bir gerçeği değiştiremedi: Çoksesli müzikle uğraşanların üvey evlatlık statüsünü, toplum yaşamımızda hala yabancı bir öge olma niteliğini... Ve hala müzik yaşamımızı çağdaşlaştıracak mekanizmaları işletecek sanat politikalarının oluşmamış olması...

     Ülkemiz hala çağdaşlık ve geleneksellik arasında tercihini yapamamış ve çağdaşlık yöneticilerin düşünce platformunda bile tam oluşamamıştır. Ciddi ve çağdaş sanat ve müziğin ülkemizde yayılıp benimsenmesi savaşımını veren bir avuç müzikçi, hala, düzeysiz ilkel ve çağdışı geleneksel müzik dinleyicisine kendini sevdirememiş ve kanıtlayamamıştır.

     Bu durumda “Orkestra Dergisi”, çoksesli ciddi müzik alanında çalışan ve düşünen kişileri homojenleştirip, kendi çatısı altında toplayarak bu önemli kültür savaşına yardımcı olabilirse işte o zaman gerçek toplumsal işlevini yerine getirebilecektir.

     Haydi hayırlısı...

     ___________________________

    Aylık olarak yayınlanan “Orkestra Dergisi”nin 12. Yıl, 116. Sayı ile Nisan 1983 tarihinde basılan nüshasından alınmıştır.