Mu
2003 yılından bu yana Türkiye'de yaşayan Yinon Muallem yaptığı küğde bağdar kimliği ile vurmalı çalgıcı kimliğinin özgün bir sentezini sunan ve bir dizi farklı küğ türünün tınılarını ve düzümsel özelliklerini birleştirerek kendi küğünü yaratan bir bağdardır. Irak kökenli İsrailli bu küğcü, küğ mesleğine latin vurma çalgıları ile başladı ve sonrasında köklerine doğru inerek Ortadoğu küğüne yöneldi ve def, darbuka, bendir, İran zarbı, kanjira ve gatham (Güney Hindistan tefi) gibi çalgıları kullanarak kendi özgün tarzını geliştirdi. 1998'de ud çalmaya başladı ve ardından Türkiye'nin önde gelen ud virtüözlerinden Yurdal Tokcan'dan ders almak üzere İstanbula geldi. Yinon daha sonra Türk küğünün önde gelen yalkıcılarından oluşan “İstanbul Sazendeleri” isimli çalgısal küğ yapan topluluğa katıldı. Ross Daly (Yunanistan), Yair Dalal (İsrail), Ömer Faruk Tekbilek (Türkiye–ABD), Alim Gasimov (Azerbaycan), Pirim Eliyahu (İsrail), Eyal Sela (İsrail), Sam Rozbahan (İran), Zhubin Kalhor (İran), Muhammed Alnuma (Irak) ve Sheldon Sands (ABD) ile dinletiler verdi ve ayrıca farklı ülkelerde birçok festivale katıldı. Bir bağdar ve düzenlemeci olarak yeteneklerini ortaya koyduğu ilk orijinal albümü "Değişen Anlar" ile 2005'de çıkan ikinci albümü "Sultan için Klezmer"den bahsetmeden geçmemek gerekir. Daha çok bilgi almak isteyenlerin Muallem’in web sitesini ziyaret edebilirler: http://www.yinonmuallem.com
Muganni:
(Ar.) Hanende. Şarkı söyleyen erkek. Erkek ırlağan. Bkz. Hanende. Muganniye.
Muganniye:
(Ar.) Hanende. Şarkı söyleyen kadın. Kadın ırlağan. Bkz. Hanende. Muganni.
Mujevirova, Diana:
Türkmenistan’ın Aşkabat kentinde 25 Ağustos 1977 tarihinde dünyaya geldi. “Türkmenistan Ulusal Güzel Sanatlar Lisesi”nin ardından “Türkmenistan Ulusal Konservatuvarı”na girdi. Yüksek lisansını da bu okulda yaptı. “Türkmenistan Ulusal Konservatuvarı”nda dokuz yıl öğretim görevlisi ve eşlikçi piyanist olarak çalıştıktan sonra Türkiye’ye geldi. “Fethiye Özel Müzik ve Sanat Kursu”nda piyano öğretmenliği yapmaya başladı. Halen bu kurumda öğretmen olarak çalışmaya devam etmektedir.
Mukallid:
Taklit. Taklit eden, taklitçi. Asıl olan bir hal ve hareketi, yine belli bir tarz üzere sunan, gösteren veya anlatmaya çalışandır. Araştırmadan, incelemeden görüş belirleyen kişi mukallid olarak isimlendirilir. Kulaktan dolma ya da anlatılan ile görüş öne sürmek mukallidçiliktir. Küğ sanatında kendine özgü görüşler geliştirmeyen; başka küğ sanatçılarını görerek, dinleyerek ya da izleyerek onun görüşlerini ve bakış açısını çaldığı eserlerde birebir uygulayan kişi(ler)ere mukallid denilir. Bkz.: Mukallit.
Mukallit:
Bkz.: Mukallid.
Viyolonsel sanatçısı ve öğretmeni. Eğitimini Paul Tortelier, Mstislav Rostropovich ve Andre Navarra gibi alanının en önemli isimleri ile gerçekleştirdi. 1970 yılında Jean-Jacques Kantorow ve Jacques Rouvier ile bir üçül kurdu. Yalnız bu üçül ile değil, çok sayıda oda küğü grubu ile dünyanın dört bir tarafında önemli salonlarda sahneye çıktı. Örneğin, “Ensemble Intercontemporain” bu gruplardan birisidir. 1979 yılında “Paris Konservatuvarı”nda öğretmeni Andre Navarra’nın ardılı olarak viyolonsel öğretmenliğine başladı. Philippe Muller “Paris Konservatuvarı”nda geçirdiği 35 yılın sonrasında ertiksel yaşamına New York kentinde bulunan pek tanınmış ve saygın küğ okulu olan “Manhattan Küğ Okulu”nda devam etmektedir. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Gautier Capuçon, Henri Demarquette, François Salque, Marc Coppey, Emmanuelle Bertrand, Xavier Phillips, Raphael Pidoux, Jerome Pernoo, Ophelie Gaillard, Friedrich Kleinhapl, Alexander Gebert, Sung-Won Yang, Pablo de Naveran, Dimitri Maslennikov, Christian-Pierre La Marca, Katharina Deserno, Bruno Delepelaire, Aurélien Pascal, Camille Thomas, Yan Levionnois, Edgar Moreau, Hee-Young Lim, Sophia Bacelar ve Johnny Lin bulunmaktadır. Sanatçı eğitimci olarak sürdürdüğü etkinliklerin yanı sıra pek bilinen uluslararası viyolonsel yarışmalarına da jüri üyesi olarak çağırılmaktadır. Bugüne dek jüri üyesi olarak yer aldığı yarışmalar arasında “Rostropovich Viyolonsel Yarışması”, “Uluslararası Paulo Çello Yarışması”, “Emanuel Feuermann Büyük Ödülü”, “Pablo Casals Uluslararası Çello Yarışması”, “Isang Yun Yarışması”, “George Enescu Uluslararası Yarışması”, “Beijing Uluslararası Küğ Yarışması” bulunmaktadır.
Mumbling:
(İng.) Mırıldama, mırıldanma, mırıltı. Mırıldanarak. Bkz. Mormorando, Murmurando, Murmeln, Murmuring, Murmurous.
1975 yılında Ankara’da doğdu. 1992 yılında “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü”ne girdi. İlk keman derslerini Metin Aydın’dan aldı. Daha sonra Kemal Yıldırım, “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası” sanatçısı Tuğrul Göğüş ve H. Tahsin Kılıç’ın ana çalgı keman öğrencisi olarak mezun oldu. Bugüne değin birçok oda küğü orkestrası ve yalkın dinletilerde görev aldı.2006 yılında “Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı (Müzik Öğretmenliği) Lisansüstü Programı”nda H. Tahsin Kılıç’ın danışmanlığında “Anadolu Güzel Sanatlar Liselerine Öğretmen ve Öğrenci Seçme Sınavı Kriterlerinin Karşılaştırılması” konulu tezi hazırlayarak lisansüstü eğitimini tamamladı. Halen “İzmir Işılay Saygın Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi”nde keman öğretmeni olup, “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü”nde de keman derslerine girmektedir. Ömer Mumcu “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Akademik Orkestrası” üyesidir.
1984 yılında Kayseri’de doğdu. 2004’ te “İzmir Işılay Saygın Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi”nden mezun oldu. Lise öğrenimi sırasında ilk viyolonsel derslerini Nihat Yalçın’dan aldı. 2008 yılında “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü”nden Mümtaz Hakan Sakar’ın ana çalgı viyolonsel öğrencisi olarak mezun oldu. Lise ve üniversitede birçok orkestra ve koroda görev aldı. 2008-2009 eğitim-öğretim yılında “İzmir Kemalpaşa Ümran Baradan Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi”nde bir yıl viyolonsel öğretmenliği yaptı. Seda Mumcu “İzmir Işılay Saygın Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi”nde viyolonsel öğretmeni olarak görevine devam etmektedir.
Munter:
(Alm.) Canlı, neşeli, yaşam dolu. Uyanık, şen, canlı. Bkz. Munterkeit.
Munterkeit:
(Alm.) Canlılık, neşe, yaşam doluluk. Bkz. Munter.
Hırvat piyanist, küğ pedagogu ve akademisyen. 26 Mart 1927 tarihinde Varazdin’de dünyaya geldi. Hırvatistan’ın en tanınmış piyano sanatçılarından birisidir. İlk küğ derslerini Varazdin’de aldı. 1935 yılında Zagreb’e giderek Svetislav Stančić ile çalışmaya başladı. “İkinci Dünya Savaşı” sırasında Budapeşte’de “Ferenc Liszt Küğ Akademisi”nde Béla Böszörményi-Nagy ile eğitimini sürdürdü, savaştan sonra tekrar Zagreb’e dönerek Svetislav Stančić ile çalışmaya devam etti. 1950 yılında mezun oldu ve “Klaić Ödülü”nü kazandı. Genç sanatçı okulu bitirdiğinde Fransız hükümetinin bursiyeri olarak Paris’te Marguerite Long ile çalıştı ve Siena’da “Accademia Chigiana - Chigiana Akademisi”nde Guido Agosti ve Alfredo Cortot’un ustalık sınıflarına katıldı. 1951 yılından ölümüne dek önce “Zagreb Üniversitesi Küğ Akademisi Piyano Bölümü”nde Svetislav Stancic’in asistan olarak çalıştı ve 1966 yılından sonra bağımsız piyano öğretmeni oldu; iki kez piyano bölümünün başkanlığını üstlendi. Piyanist Darko Lukic ile kurdukları “Zagreb Piano Duo - Zagreb Piyano İkilisi” ile dinletiler verdi. Jurica Murai 1994 yılında emekli oldu. Jurica Murai’nin konumu ve önemi, yaptığı çok yönlü ve değerli üretim çalışmaları nedeniyle bir dizi ödül ve takdirle onurlandırılmıştır: “Milka Trnina Ödülü” (1959 ve 1972), “Zagreb Kent Ödülü” (1962), “Altın Lir Ödülü” (1970), “Ivo Tijardovic Ödülü” (1978), “Ivan Lukačić Ödülü” (1985), “Vladimir Nazor Ödülü” (1970), “Yaşam Boyu Başarı Ödülü” (1993), “Yaşam Boyu Başarı Ödülü” (1996), “Büyük Onur Ödülü” (1997). Piyanist ve başarılı bir küğbilimci olarak “Hırvat Bilim ve Sanat Akademisi”ne üye olarak seçilen sanatçı gerek kendi ülkesinde gerekse dünyanın önde gelen dinleti merkezlerinde çok sayıda resital ve festival performansı sergilemiştir. Jurica Murai 26 Ocak 1999 tarihinde Zagreb’de sonsuzluğa göç etmiştir.
Fransız filozof, astronom, matematikçi ve küğ kuramcısı. 1290’lı yıllarda Normandiya’da Lisieux’ta dünyaya geldiği tahmin edilmektedir. 14. yüzyılın yeni küğ biçeminin önde gelen savunucularından biriydi. 1319 yılında yayınlanan incelemesi “Ars Novae Musicae - Yeni Küğ Sanatı” başlığını taşır. Jean de Muris 14. yüzyılda küğsel stil ve notasyonda ortaya çıkan büyük değişiklikleri coşkuyla destekledi. İsmi, 1320 yılında yayınlanan “Ars Nova - Yeni Sanat” adlı kitabıyla 14. yüzyıl küğ tarzına adını veren bağdar ve kuramcı Philippe de Vitry ile birlikte anılmaktadır. De Muris’in uzun bir süre “Speculum Musices” isimli küğde gerçekleştirilen yeniliklere karşıt görüşler ileri süren önemli bir incelemenin yazarı olduğuna inanıldı, ancak daha sonra bu çalışmanın Jacques de Liège’nin olduğu kesinlik kazandı. Sanatçı “Sorbonne”da öğretmenlik yaptığı süre içerisinde zamanının büyük bağdarlarının çoğunu şahsen tanıyordu ve özellikle Philippe de Vitry ile karşılıklı yazışmalar yapmıştı. Jean de Muris görünüşe göre hiç bağda yapmadı. Amerikalı küğ bilimci William Oliver Strunk’un “Source Readings in Music History - Küğ Tarihinde Kaynak Okumaları”nda kısmen yaptığı çeviriye göre Muris küğsel metrajın bölümlerinin ve alt bölümlerinin kabulünü tartışmaya açmıştı ki bu konu daha önceki küğ kuramında pek tanınmayan, ancak küğsel pratik ve notasyonda yaygın hale gelen bir konudur. Sanatçı, 1351 yılında Paris’te sonsuzluğa göç etmiştir. Bazı kaynaklar lüm tarihini 1355 yılı olarak belirtmektedir. Bkz.: Muris, Johannes de. Vitry, Philippe de. Liège, Jacques de. Strunk, William Oliver.
Muris, Johannes de:
Bkz.: Muris, Jean de.
Murmeln (Murmelnd):
(Al.) Mırıldanarak. Bkz. Murmurando, Mormorando. Mumbling, Murmuring, Murmurous.
Murmurando:
(İt.) Mırıldanarak. Bkz. Mormorando.
Murmuring:
(İng.) Mırıldanarak, mırıltı, homurdanma. Bkz. Mormorando, Murmurando, Murmeln, Mumbling, Murmuring.
Murmurous:
(İng.) Mırıldanan. Bkz. Mormorando, Murmurando, Murmeln, Mumbling, Murmuring.
Keman çalışmaya Kazakistan’ın Almatı kentinde başlayan Aiman Musachodshaewa bu alandaki çalışmalarına daha sonra “Moskova Konservatuvarı”nda David Oistrach’ın dünya çapında saygınlık kazanmış olan öğrencisi Valery Klimov ile devam etmiştir. Musachodshaewa, “Baiseitova Halk Küğ Okulu”nda ve “Çaykovski Devlet Konservatuvarı”nda okuyarak her iki okuldan da mezun olmuş, Nina Patrusheva ve Valeri Klimov’un öğrenciliğini yapmıştır. Genç sanatçı 1976 yılında ilk başarısını Yugoslavya’da gerçekleştirilen “Uluslararası Belgrad Yarışması”nda aynı zamanda üç ödül kazanarak elde etmiştir. Bu utkuyu diğer saygın ve tanınmış uluslararası yarışmalarda elde ettiği sayısız ödüller izlemiştir: 1981 yılında Cenova’da yapılan “Uluslararası Paganini Yarışması”, 1983 yılında yapılan “Uluslararası Tokyo Yarışması”, 1985 yılında Helsinki’de yapılan “Uluslararası Sibelius Yarışması”, 1986 yılında Moskova’da yapılan “Uluslararası Çaykovski Yarışması”. Sanatçının dağarı Avrupalı, Rus ve Kazak bağdarların yaratılarını kapsamakta olup tüm küğsel dönemleri ve biçemleri içermektedir. Uzun yıllardan bu yana Aiman Musachodshaewa “Kazakistan Ulusal Filarmonik Orkestrası”nın birinci yalkıcısı olup Juri Simonov, Valery Gergiev, Vladimir Fedoseyev, Saulius Sondeckis, Viktor Tretiakov, Fuat Mansurov gibi önemli yönetkenlerin bageti altında yorumlar gerçekleştirmiştir. Sanatçı Avrupa’nın tüm ülkelerinde, Sovyetler Birliği’nin tüm bölgelerinde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde dinletiler vermiştir. 1986 yılında ise kendisine “Kazakistan Ulusal Sanatçısı” ünvanı verilmiştir. Halen “Moskova Konservatuvarı”nda keman öğretmenliği ve “Astana Ulusal Küğ Yüksek Okulu”nda rektörlük yapmakta olup 1992 yılından bu yana da Moskova’da yapılan “Uluslararası Çaykovski Yarışması” jüri üyeliği görevinde bulunmaktadır. Musachodshaewa, “Akademi Yalkıcıları” isimli ulusal bir oda orkestrası kurarak Kazakistan’ın genç ve parlak küğcülerini bir araya getirmiş bulunmaktadır. Devlet Başkanı Nazarbayev bu orkestraya 1.5 milyon dolarlık İtalyan çalgıları aldırarak bu çalışmaya verdiği önemi ortaya koymuştur. Aima Musachodshaewa bu orkestra ile her yıl Avrupa ve Amerika’ya dinleti dolaşılarına davetler almaktadır. “Akademi Yalkıcıları Topluluğu” Rusya, ABD, Japonya, Almanya, Avusturya gibi ülkelerde yankılar uyandıran dinleti etkinliklerinde bulunmuştur. Sanatçının çaldığı keman bir “Stradivarious” olup kendisi “Kazak Keman Ekolü”nün hem ulusal hem de uluslararası çapta en parlak temsilcilerinden birisi olarak bilinmektedir. Sanatçı 1983 yılından bu yana “Zhambyl Kazak Devlet Filarmoni Orkestrası”nın yalkıcısıdır. Yetkin tekniği, farklı stilleri kavramaktaki derin anlayışı en zor yaratıların dahi kolaylıkla üstesinden gelmesini sağlamakta ve dünyanın en önemli dinleti salonlarının kapılarının kendisine açılmasına yol açmaktadır. Bach, Mozart, Haydn, Beethoven, Paganini, Çaykovski ve Sibelius gibi bağdarların konçertoları dağarında bulunmaktadır. Sanatçı 1998 yılında bir düşünün gerçekleşmesi ile büyük bir mutluluğa ermiştir: Kazakistan’ın yeni başkenti Astana’da “Kazak Ulusal Küğ Akademisi-Kaznam”ın açılması ile gerek ülkesinde ve gerekse de dünya çapında eşsiz bir küğsel eğitim kuruluşu... Sanatçı çok sayıda ünvan elde etmiştir: “Kazakistan Cumhuriyeti Halk Sanatçısı” (1986), “Özbekistan Cumhuriyeti Onurlandırılmış Sanatçısı” (1994), “Uluslararası Sanatlar Akademisi Öğretim Görevlisi” (1998) ve “Unesco Barış İçin Sanatçı” ünvanı (1998). Aima Musachodshaewa 2000 yılında kültür alanındaki katkılarından ötürü “Devlet Ödülü” ile taltif edilmiştir. 2002 yılında ise yerküre üzerindeki sanat ve küğ çalışmalarındaki olağanüstü başarılarından dolayı onurlandırılmıştır.
Musahip Seyyid Ahmet Ağa:
“Suzidilara Peşrev”i pek tanınmıştır.
Musica:
(İt.) Küğ, müzik.
Musica di camera:
(İt.) Oda küğü.
Musical:
(İt., İng.) Müzikal. Küğle ilgili. Müzikli. Tatlı, hoş, uyumlu. Küğe ait. Küğlü oyun. Bağdanmış müzik.
Musicale:
(İt.) Küğle ilgili, müzikal. Müzik gibi, ahenkli.
Musicista:
(İt.) Küğ yapan, küğ gerçekleştiren. Müzisyen. Çalgıcı, küğcü. Müzikçi.
Musik Lexikon:
Küğ sözlüğü, musıki lügati.
2007 Haziranında Türk küğ yaşamı haber ve araştırma yazıları yayınlamak üzere küğbilimci Dr. Ayhan Sarı tarafından kuruldu. Dergi yayınlanan yazılardan bir seçkiyi yıllık dergi şeklinde basılı yayın olarak küğ okuyucularıyla buluşturmayı planlamaktadır. "Musiki Dergisi" küğümüzdeki düşünsel yaklaşımları ve araştırmaları yayınlamayı ilke ve Türk küğündeki bakış açılarının çeşitliliğinin bilincinde olarak bu görüş ve bakış açılarını sayfalarında okuyucularına tarafsız olarak yansıtmayı amaç edindiğini belirtmektedir. Ayhan Sarı bu konuda şunları söylemektedir: "Hepimiz annemizin ninnisinin sesine doğduk. Küğümüz annemizin ninnisidir. Büyüdükçe (gördüklerimiz–işittiklerimiz) bize gördürülenler–işittirilenler sonucu benliğimizde oluşan doğal ayrıştırma, içine ait olma duygusunun da katılımıyla içimizde, yaşımız ilerledikçe devinen hatta değişen bir küğsel kimliğe dönüşüyor… Kültürel özümsememizde türlü etkenler var. Tıpkı Orhan Veli’nin şiirinde dile getirdiği gibi: Bir yer var, biliyorum, epeyce yaklaşmışım… Evet biliyoruz, bu köy bizim köyümüz, bu ülke bizim ülkemiz… Küğümüzün kendi içinde adeta bir siyasal görüş gibi dallara ayrılmasına bizlerin neden olmadığını da biliyoruz. Türlü kategorilere ayrılabilecek, hatta sınıflanabilecek yaşamsal koşullarımızın bizi yönlendirmesi sonucu kendimizi, kendi içimizde bir dünyaya ait hissediyoruz. Sonra bir bakıyoruz ki bizden farklı kültürel küğ görüş ve uygulayıcıları var…" Musiki Dergisi ister amatör, ister profesyonel olsun küğle uğraşanlarımızın yanıtını bulmaya çalıştığı soruları çözmek için giriştiği incelemelerinin sonucunu duyurmak istemektedir. Musiki Dergisi birinci yılında bakınız neler demiş: "Müzikolog kadrosunun olmadığını keşfetmemiz (!) gibi, yazma–araştırma alışkanlığı edindirilmemiş müzikoloji bölümü öğrencilerinin müzikolojiyle çok da alakalarının olmadığını gördük. Tabii ki hocalarına mana bulduk… İnteraktif Dergimizden seçilmiş yazılardan oluşan derlemeyi her yıl kitap olarak basma fikrini benimsedik. İsmine de “Musiki Dergisi Yıllığı”dedik. Müzik bilim adamlarımız arasında henüz yazma yetenek–alışkanlık ve cesaretinin kurumlaşmadığını, işin sadece simpozyum–kongrelerdeki 15 dakikalık sunumlarla ve titr özgeçmişine kayıt açısından kimi yazılarla sınırlı kaldığını, yazma konusunda, hele fikir açıklama hususunda büyük bir ürkeklik yaşandığını gördük. Ana korku, yazdıklarından ötürü kimi kişileri karşısına alma, düşman edinme korkusuydu. Buna neden düşüncelerini açıklayanların başına gelenlerdi… Fikir özgürlüğü, mesleki anlamda önem taşır mı? Bunu bir Türk müzikolog algılayabilir mi?" Musiki Dergisinin web adresi şöyledir: www.musikidergisi.net
Musique de chambre:
(Fr.) Bkz. Oda küğü.
1982 yılında İstanbul’da doğdu. Annesi küğ öğretmeni, babası “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası”ndan emekli sanatçı olan küğcü bir ailenin çoçuğudur. 1988 yılında “Şair Nedim İlkokulu”nda ilköğretime, 1989 yılında da “İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı”nda “Keman Bölümü”ne başladı. Veniamin Varşavski ile devam eden çalışmaları lisans derecesini tamamlayıncaya kadar sürdü. 2001-2002 öğretim yılında keman bölümünü bitirerek bu okuldan mezun oldu. Konservatuvar eğitimi boyunca, “Konservatuvar Orkestrası”nın yanında bir çok kere “İstanbul Devlet Senfoni” ve “Cemal Reşid Rey Senfoni” orkestralarının dinletilerinde konuk sanatçı olarak yer aldı. Ayrıca “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası”nın yurtiçi dinleti dolaşılarına katıldı. “İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Öğrenci Orkestrası” ile Almanya’da “Beethoven Festivali”ne katıldı. Mezun olduktan sonra “Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Senfoni Orkestrası”nın giriş sınavını kazanarak 2002-2003 dinleti mevsiminde birinci keman olarak çaldı. 2003 yılında kazanmış olduğu “İTÜ Maden Mühendisliği Bölümü”nden 2007 yılında mezun oldu ve bu esnada küğ çalışmalarını devam ettirerek çeşitli küğcülerle dinletiler verdi. 2007 yılından bugüne kadar “Film Müzikleri Senfoni Orkestrası”nda başkemancı olarak görev almakta, küğ alanındaki çalışmalarını sürdürmektedir. Ayrıca, uluslararası ticaret alanında profesyonel olarak iş yaşamını da devam ettirmektedir.
1950 yılında Muğla-Köyceğiz’de doğdu. İlkokuldan sonra “Isparta Gönen İlköğretmen Okulu”na başladı. İlk keman derslerini İsmet Erçetin’den aldı ve üçüncü yılın sonunda girdiği sınavı kazanarak “Ankara İlköğretmen Okulu Müzik Semineri”ne kaydoldu. Burada viyola bölümüne seçildi ve üç yıl Fehamettin Özgüç ile çalıştı. Üçüncü yılın sonunda “Ankara Alman Kütüphanesi”nde “Halk Evleri Oda Orkestrası” eşliğinde Georg Philipp Telemann’ın “Büyük So’dan Viyola Konçertosu”nu seslendirdi (1969). 1970 yılında “Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü”ne girdi. Üç yıl Fehamettin Özgüç, Ruşen Güneş ve Koral Çalgan ile viyola; Muammer Sun, Erçivan Saydam ve Nurhan Cangal ile uyum bilgisi-bağdama; Eduard Zuckmayer ile de piyano çalıştı. Bu süre içinde “Başkent Oda Orkestrası”yla da yalkıcı olarak dinletiler verdi. 1973’te açılan sınavı kazanarak viyola sanatçısı olarak “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası”na katıldı. Çalışmalarına Erdoğan Saydam ile devam etti. 1973 yılında çağırıldığı “Marmara Üniversitesi Müzik Bölümü”nde keman ve viyola derslerine başladı. Üniversite bünyesinde birçok öğrenci yetiştirerek eğitim, kültür ve sanat hayatına kazandırmıştır. Bölümde Ekrem Zeki Ün ile viyola çalışmalarını sürdüren sanatçı bu süre boyunca “İDSO” ile dünyanın önemli kültür merkezlerinde çok sayıda dinleti dolaşılarına katılarak ülkesinin tanıtımına katkıda bulunmuştur. Bu arada 2003-2004 mevsiminde “Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Senfoni Orkestrası”nda program yönetmenliği de yapan sanatçı birçok kurum ve kuruluşa da orkestra kurma projeleri hazırlamıştır. 2008 yılında “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası”ndan (İDSO) emekli olan sanatçı şu an çalışmalarını “Film Müzikleri Senfoni Orkestrası”nın (Filmso) Genel Sanat Yönetmenliği ve Orkestra Yönetkenliğini yaparak sürdürmektedir. Evli ve 2 erkek çocuk babasıdır.
1953 yılında Bolu’da doğdu. İlkokul ve ortaokuldan sonra “Kütahya İlköğretmen Okulu”na başladı. Küğ öğretmenleri Feridun Büyükaksoy ve Tuncel Yücel ile koro ve mandolin grubu çalışmalarına katıldı. İki yıl “Düzce İhsaniye Köyü”nde öğretmenlik yaptı, ardından “İstanbul Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü”ne başladı. İlk keman derslerini Ekrem Zeki Ün’den aldı. Piyano’da ise Filiz Ali Laslo, ardından Leyla Pınar ile çalıştı. Uyumbilgisi derslerine Okan Demiriş, şan eğitimine İlknur Okatan, koro eğitimine Selahattin Evcil, remileme eğitimine Hikmet Günsel ile devam etti. Okul koro ve orkestrası ile birçok dinletiye katıldı. Mezuniyetinin ardından “Beşiktaş Kız Lisesi”nde 21 yıl, “Özel Darüşşafaka Lisesi”nde 4 yıl küğ öğretmeni, “Özel Doğa Okulları”nda 18 yıl “Müzik Bölüm Başkanı” olarak görev yaptı. Küğ eğitiminin insan yaşamında ne kadar önemli olduğunun bilinci ile nitelikli olanı diğerinden ayırabilen, birlikte küğ yapmaktan ve dinlemekten hoşlanan öğrenciler yetiştirdi. “İstanbul Radyosu”, “Aya İrini Kilisesi”, “Rumeli Hisarı”, “Lütfi Kırdar Kongre Merkezi”nde sayısı beşyüzü geçen öğrenci katılımları ile Okay Temiz, Mazhar Fuat Özkan, Mirkelam gibi ünlülerin de katıldığı dinletiler yaptı. “Kimi Dinliyoruz?” projesi adı altında teneffüs saatlerini değerlendirerek dünyaca ünlü ulusal ve evrensel sanatçıları görsel ve işitsel olarak hazırlayıp öğrencilerin küğ kültürünü artırdı. “Bando”, “Koro”, “Blokflüt”, “Orkestra”, “Ritim”, “Keman”, “Türkülerle Beden Perküsyonu” festivalleri ile öğrencilerin küğ yaparak bir araya gelmekten mutlu olmalarını sağladı. “Olomouc”, “Roma”, “Barselona” küğ festivallerine katılarak öğrencilere tüm dünyadan gelen öğrencilerle aynı sahnede küğ yapma keyfini yaşattı. “Ankara Çoksesli Korolar”, “Sansev”, “Antalya”, “Mersin” koro festivallerine de katılarak ekibindeki öğretmen ve öğrencierin güçlenmesini ve birlikte çalışma yetisini artırdı. Ünlü blokflüt sanatçısı Maurace Steger’i öğrenciler ile buluşturarak blokflüt’ün de ne kadar önemli bir çalgı olduğunu farkettirdi. Evli ve iki erkek çocuk annesidir.
Mustafa Kemal Atatürk'ün Yurt Gezilerinde Kullandığı Vagon:
Mustafa Kemal Atatürk’ün yurt içinde yaptığı gezilerde kullandığı tren ve vagon elbette çok sayıda farklı özelliklere sahipti. Ancak burada ele alınacak olan konu “Mustafa Kemal Atatürk’ün Vagonu ve Küğ” olarak sadeleştirilmiştir. “Linke Hofmann Werke Breslau” (Almanya)’da 1935 yılında üretilmiş bu vagona ilişkin birkaç fotoğraf ilişikte eklenmiştir. Konu çağdaş bir ülke yaratan büyük bir lider ve insan olduğu için fotoğrafları madde içerisinde sunuyor ve fotoğraf albümüne yerleştirmiyorum. Siyah-beyaz fotoğrafta vagon penceresinden bakarken gördüğümüz Atatürk’ün vagonunda yer alan masanın üzerinde yolculuklar sırasında dinlediği taş plaklar bulunmaktadır. Renkli fotoğrafların ilkinde görüntülenen bu plaklar hemen anlaşılacağı üzere dakikada 78 devir hızla dinlenen türden idi. İkinci renkli fotoğrafta ise vagonda bulunan radyo ve pikap daha yakından görülmektedir.
Mute:
(İng.) Kısmaç, surdin. Ses kısmaya yarayan parçacık. Sesi azaltmak amacıyla kullanılan araç. Kısmaçlamak, surdinlemek.
Mutig:
(Alm.) Canlı, sürükleyici. Cesur, yiğit, korkusuz. Cesurca, yiğitçe, korkusuzca. Yürekli bir tarzda.
Mutlak Kulak:
Referans ses verilmeden, duyduğu sesin frekansını belirleyip doğru notalara dönüştürebilme yeteneği.
Mutlak tamlık:
Kesin doğruluk. Bkz. Düzen. Justesse absolue.
1954 yılında Ankara’nın Polatlı ilçesinde doğan Hasan Kutlubay Mutlu, ilkokulu Polatlı’da bitirdikten sonra “Ankara Hasanoğlan İlköğretim Okulu”nda üç yıl okuyup küğ bölümünde öğrencilik yapmak üzere “İstanbul Ortaköy İlköğretmen Okulu”na girmiştir. Bu okuldan 1971 yılında mezun olan Mutlu, iki yıl Sivas’ta ilkokul öğretmenliği yaptıktan sonra 1973 yılında “Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü”ne girmiş, küğ öğretmeni olarak 1978 yılında bu okuldan diploma almıştır. Ankara’nın çeşitli ilçelerinde küğ öğretmenliği yapan Mutlu, 1992 yılında “Mersin Yusuf Kalkavan Anadolu Lisesi”ne küğ öğretmeni olarak atanmıştır. 2001 yılında emekli olan sanatçı küğ öğretmenliğine “Kutlubay Müzik Evi”nde devam etmiştir. 2003 yılında “Kutlubay Müzik Evi”ne gelen kursiyerlerle bir koro oluşturmuştur. Bu koro 2011 yılının Mart ayında “Mersin Yenişehir Müzik Derneği”ne dönüşmüştür. Mutlu, bu koronun yönetkenliğini sürdürmektedir. Evli ve üç çocuk babasıdır.
1977 yılında Bulgaristan’da doğdu. 1986 yılında Varna’da Hristo Karadjov ile klarinet çalışmalarına başladı. 1989 yılında “Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi”nin açmış olduğu yetenek sınavına girerek Ferhat Ali Göksel, Claudia Rack, Alain Boeglin, İgor Abramov ve Vladimir Zverev ile klarinet ve Ali İrfan ile oda küğü çalıştı. “Bilkent Akademik Senfoni Orkestrası” ve “Bilkent Gençlik Senfoni Orkestrası”nda görev aldı. 1997 yılında Mahir Çakar yönetimindeki “Bilkent Gençlik Senfoni Orkestrası”, 1998 yılında Hikmet Şimşek yönetimindeki “Hacettepe Konservatuvarı Büyük Senfoni Orkestrası” ve 2003 yılında Ender Sakpınar yönetimindeki “Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Senfoni Orkestrası” eşliğinde yalkıcı olarak dinletiler verdi. “Bilkent Gençlik Senfoni Orkestrası” ve “Üflemeli Çalgılar Bölümü Oda Küğü Grubu” ile İspanya’da düzenlenen “Gençlik Festivali”nde görev aldı. 2000 yılında Çorum’da düzenlenen “Genç Yorumcular Oda Müziği Yarışması”nda birincilik ödülü aldı. “Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı”nda Feza Çetin ile klarinet ve Mehmet Ali Boğuç ile oda küğü çalışmalarına devam etti. “Borusan Filarmoni”, “CRR”, “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası”, ve “Antalya Devlet Senfoni Orkestrası” ile dinletiler verdi. 2001 yılında “Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Senfoni Orkestrası”nın açmış olduğu sınavı kazanan sanatçı halen bu kurumda görevini sürdürmektedir. Sanatçı 2014 yılında kurulan “Yunus Emre Nefesli Beşlisi”yle yurtiçi ve yurt dışında dinletiler vermeye devam etmektedir.