Va

\ Vachon, Pierre:

Fransız bağdar ve kemancı. 3 Haziran 1738 tarihinde Avignon kentinde dünyaya geldi ve 7 Ekim 1803 tarihinde Berlin’de yaşama veda etti. Yaklaşık olarak otuz yaylılar dördülü, çeşitli oda küğü yaratıları, operalar, keman için üç konçerto, keman ve sürekli bas (basso contino) için oniki sonat ve orkestral eserler yazdı. “Les Femmes et le Secret” (Kadınlar ve Sırlar) ismini taşıyan bir opera komik (opera buffa) yaratıları arasında bulunmaktadır. Paris’te Carlo Chiabrano’nun keman öğrencisi oldu ve ilk dinletisini 24 Aralık 1756 tarihinde verdi. Pierre Vachon bu dinletide kendi yaratılarından birini çalmıştı. 1786 yılında Prusya Kralı’nın Berlin’deki sarayına davet edildi. Uzun yıllar bu görevi sürdürdü. Sanatçı “Conti Prensi”nin orkestrasında birinci kemancı olarak yer almaktaydı.

\ Valentini, Giuseppe:

14 Aralık 1681 tarihinde dünyaya geldi. İtalyan kemancı, ressam, şair ve bağdar. Takma ismi “Straccioncino” olup İngilizce’de “Little Ragamuffin” olarak karşılık bulur. Türkçesi “Küçük pasaklı” olarak çevrilebilir. İsmi, yaratıcı ve özgün çalgısal küğler bağdamasıyla tanınır hale geldi. Roma’da Giovanni Battista Bononcini’den 1692 yılından 1697 yılına dek eğitim aldı. 1710 yılından 1727 yılına dek “10. Sermoneta Dükü” Prens Michelangelo Caetani’nin hizmetinde “keman çalganı ve küğ bağdarı” olarak çalıştı. Ayrıca Corelli’nin ardılı olarak 1710 ile 1741 yılları arasında “San Luigi Kilisesi”ndeki dinletileri yönetti. Sanatçının “İtalyan Barok Küğü”ne katkıları kayda değer olmakla birlikte çabaları Corelli, Vivaldi ve Locatelli’nin başarıları dolayısıyla gölgelenmiştir. Yaratılarının çoğu Avrupa ülkelerinde yayınlanmıştır. Giuseppe Valentini 1753 yılı Kasım ayında sonsuzluğa göç etmiştir.

Vals:

Üç zamanlı bir dans. Bkz. Valse, waltz, walzer. Eskiden göreceli olarak daha yavaş kırınılan, Alman kökenli bir dans formudur. Viyana'da en gelişmiş aşamaya ulaştı, ancak Viyana valsine dek evrimi uzun bir süre aldı. Örnek: Weber'in "Valse Davet" isimli yaratısı... 1819 yılında bağdanan bu yaratının baş ve son kesitleri oldukça yavaş çalınır ve buna uygun şekilde sahnelenir. Diğer vals bağdarları arasında Joseph Lanner ile baba-oğul Strauss'lar sayılabilir. Frederick Chopin ve Franz Schubert'in yazdığı valsler ise aynı zamanda dinleti küğü olarak son derece güzeldirler.

Valse:

(İng., Fr.) Üç zamanlı bir dans. Bkz. Vals, waltz, walzer.

Valser:

(İng., Fr.) Vals yapmak. Bu kırını gerçekleştirmek.

\ Vançin, Ayser:

Yalkın obuvacı, eşlikçi piyanist ve bağdar Ayser Vançin “İstanbul Konservatuvarında R. Yalbaz ve Celal Akatlar ile çalışıp “pekiyi” dereceyle mezun olduktan sonra Paris’te L. Debray ve “Nice Akademisi”nde Pierre Pierlot ile obuva, Jacques Lancelot ile oda küğü öğrenimine devam edip yorumculuk ve yalkıcılıkta lisans, İsviçre’de Andre Lardrot ve Heinz Holliger ile yorumculuk, “Cenevre Konservatuvarı”nda R. Reversy’nin sınıfından “virtüozite” diplomalarını birincilik ödülüyle aldı. Bir süre “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası” ve “İstanbul Devlet Operası”, “Salzburg Mozarteum”, “Cenevre Collegium Academicum” orkestralarında birinci obuvacı ve yalkıcı olan Ayser Vançin, birçok oda küğü grupları ve orkestralarıyla M. André, Mstislav Rostropovich gibi sanatçılarla katıldığı dinletilerde yalkıcı olarak çaldı. Cenevre’de uzun süre obuva ve oda küğü öğretim görevlisi oldu. “Cenevre”, “Caen”, “Çukurova”, “Miam”, “Bolu İzzet Baysal” üniversiteleriyle araşrmacı-bağdar olarak çalışan Ayser Vançin, uluslararası çaptaki şairlerden esinlenen bağda ve şarkıları, özellikle de Nazım Hikmet’inkileri küğlendirmiş olup, yorumcu-bağdar olarak uluslararası festivallere “müzikal” dalında davet edilmektedir. Halen yorumculuk kariyerine devam ederek ustalık kursları da veren ve aynı zamanda bağdar olan Ayser Vançin’in yaratıları İngiltere, Almanya ve Fransa’da basılmaktadır. Ayser Vançin İtalya’da “Stresa”, İsviçre’de “Martigny” ve “Pierre Gianadda Vakfı obuva ve oda küğü yarışmaları ve “Lyceum International” ödüllerini almışr. “Nuage Amoureux” (Sevdalı Bulut), “Vers à Chanter, Vers Enchantés” (Şiirli Mısralar, Şarkı Mısralar), “Chants du Levant, Chants du Couchant” (Gündoğumu Şarkıları, Günbatımışarkıları) gibi kendi bağdalarını içeren “Cenevre Vançin Üçlüsü”, “A. Vançin - T. Atamer İkilisi” ile ve “Ensemble Instrumental du Léman Topluluğu”yla çaldığı A. Pasculli’nin virtüoz konçertosunu kapsayan altı CD yapmışr. 2013’te “Cenevre Uluslararası Kitap Fuarı”nın daveti üzerine, CD ve bağda imza günlerine katılmıştır.

\ Varch-Hidber, Rita:

Rita Varch-Hidber 1972 yılında Sargans’da tahta flüt eğitimi aldıktan sonra, 1973 yılında Innsbruck’ta ana okulu eğitmenliği yapmıştır. 1985 yılında “Vorarlberg Konservatuvarı Obuva Bölümü”nden mezun olan sanatçı, 1981 yılından bu yana “Feldkirch” ve “Rankweil” küğ okullarında obuva, tahta flüt ve oda küğü eğitmenliği yapmakta ve çok sayıda orkestra ve oda küğü toplulukları ile dinletiler vermektedir.

\ Varda, Rosalie:

Fransız kostüm tasarımcısı, prodüktör, yazar ve oyuncu. 28 Mayıs 1958 tarihinde dünyaya geldi. En çok annesi Agnès Varda’nın yönettiği ve oynadığı “Faces Places - Yüzler Yerler” belgeselinin yapımcısı olarak tanınmıştır. Sanatçı bu filmle 2018 yılında “90. Akademi Ödülleri”nde “En İyi Belgesel” dalında “Akademi Ödülü”ne aday gösterildi. Kostüm tasarımcısı olarak katkıda bulunduğu filmler: “La Naissance du Jour - Gün Doğumu” (1980), “Godard’s Passion - Godard’ın Tutkusu” (1982), “Une Chambre en Ville - Şehirde Bir Oda” (1982), “Thieves After Dark - Karanlıktan Sonra Hırsızlar” (1984), “Le Matelot 512 - Denizci 512” (1984), “Parking - Otopark” (1985), “Blue Comme l’Enfer - Mavi Gibi Cehennem” (1986), “Three Seats for the 26th - 26’sına Üç Koltuk” (1988), “One Hundred and One Nights - Yüzbir Gece” (1995), “Le Plafond - Tavan” (2001-kısa film), “Le Lion Volatil - Uçan Aslan” (2003), “Americano - Amerikalı” (2011). Kostüm departmanı yardımcısı olarak: “Lady Oscar” (1979 - stajyer kostüm tasarımcısı), “The Wings of the Dove - Güvercin Kanatları” (1981 - stajyer kostüm tasarımcısı), “Le Grand Pardon - Büyük Özür” (1982 - kostümcü), “Love Street - Aşk Caddesi” (2002 - kostümcü). Oyuncu olarak: “The Umbrellas of Cherbourg - Cherburg’un Şemsiyeleri” (1964), “A Slightly Pregnant Man - Azıcık Hamile Adam” (1973), “One Sings, The Other Doesn’t - Biri Şarkı Söylüyor, Diğeri Söylemiyor” (1977). Yapımcı olarak: “Americano - Amerikalı” (2011 - ortak yapımcı), “Les 3 boutons - Üç Düğme” (2015 - kısa film/yapımcı), “Faces Places - Yüzler Yerler” (2017 - belgesel/yapımcı). Sanatçı “11. My French Film Festival”de “Uluslararası Jüri”nin bir üyesiydi.

Vastupunkt:

(Estonyaca) Bkz. Kontrapunt.

\ Vatansever, Erdoğan:

“Erdo Vatan” olarak tanınan sinema sanatçısı. 79 yaşında pankreas kanserinden Balıkesir’in Burhaniye ilçesindeki evinde yaşamını yitirmiştir. İki çocuk babası olan sanatçı uzun yıllar boyu ABD’de sinema oyunculuğu yapmıştır. ABD ve Türkiye’de çok sayıda filmde rol almıştır. Erdoğan Vatansever “Universal Stüdyoları”nda eğitim gördü, Mickey Rooney ve Alfred Hitchcock’un verdiği derslere katıldı. Sanatçı Türkiye’ye döndükten sonra sinema ve televizyon alanındaki çalışmalarını sürdürmüştür. Vatansever aynı zamanda bir caz küğü sanatçısı idi. Senaryo yazarı da olan Erdoğan Vatansever, Burhaniye ve Ayvalık’ta açtığı sinema ve oyunculuk atölyesinde geleceğin sinema oyuncularını yetiştiriyordu. “Belediye Gençlik Merkezi”nde gençlere diksiyon ve drama dersleri de vermekteydi. Çok çalışkan bir kişi olan sanatçı hastalığına rağmen hiç boş durmamıştır. Erdoğan Vatansever bir aralar “İhlas Holding”in yönetim kurulu başkanı danışmanlığı görevinde de bulunmuştu.

Vaudeville:

(Fr.) Bkz. Vodvil.

\ Vautier, François:

“Güzel Sanatlar Fakültesi”nden mezun olduktan sonra François Vautier Paris’de bulunan çağdaş sanat galerileri ile çalıştı. “ARTE” isimli televizyon kanalı ile işbirliği yaptı. Daha sonra Raphael Nadjari ile bağlantı kurarak “A Bout Portant” ve “Filmmaker Factory - Film Yapım Fabrikası”nı kurdu ve bu sayede son derece yaratıcı açılış başlıkları ortaya koydu ve ilk uzun metrajlı gerilim filmini çekti: “Le P’tit Bleu - Küçük Mavi”… Tasarım araştırmalarına devam eden François, sanal stüdyolarda yeni çekim süreçleri geliştirdi. İkinci uzun metrajlı filmi olan “Déja Vu” bir bilim kurgu filmidir. Bu film gerçekliğin sanal dünya ile birleştiği fütüristik bir masaldaki bir gencin hikayesidir. Sanatçı daha sonra “Paralel Dünyalar” konusunu araştırdığı “Twenty Show - Yirmi Gösteri”yi Godefroy Fouray’ın yardımı ile çekti. Vautier 2010-2012 yılları arasında 3 deneysel kısa film yönetti: “Blade Runner Revisited”, “Abandonned Places” ve “Antz in My Scanner.” Bu filmler çeşitli festivallerde ekrana yansıtıldı, bunlar arasında “Şanghay Uluslararası Sergisi” de bulunmaktadır. 2010 yılında Davos’ta yapılan uluslararası toplantılarda Fransa tarafından sergilenen resmi filmi Vautier çekti. 2012 yılında “Fransa Ulusal Müzeleri” ve “Londra Kraliyet Operası” gibi yüksek prestijli kurumlarla birlikte çalıştı. 2013 yılında “Salon du Bourget - Paris Hava Gösterileri”ndeki “CNES” pavyonunun senaryosunu yazdı. 2014 yılında Poitier’deki “Futuroskop Planetaryumu”nda yer alan ön izleme gösterisini Vautier hazırladı. Ayrıca “Virgin”, “Coca Cola” ve “Kering” ile çalıştı ve yapay retina hakkında “Pixium” ve “Gensight” isimli filmleri yönetti. Sürekli yeni süreçler arayan sanatçı 2017 yılında “Venedik Uluslararası Film Festivali”nde resmi yarışmada sunulan ve “ARTE VR 360” platformunda ve televizyonlarda yayınlanan stereoskopik sanal gerçeklik filmi “I Saw The Future - Geleceği Gördüm”ü yönetti. Bu film dünya çapında elliden fazla festivalde gösterime girdi. 2019 yılında Stanley Kubrick’in başyapıtına bir övgü niteliğinde olan ve Montreal’in “FNC”, “SXSW” kanallarında gösterilen ve “Annecy Festivali” ile “Taipei Film Festivali”nde seçilen “Odyssey 1.4.9”u yönetti. 2020 yılında “77. Venedik Uluslararası Film Festivali”nde seçkiye giren yeni deneysel VR filmi “Recoding Entropia”yı yönetti.




Son Güncelleme:02.08.2021 22.17
Toplam Ziyaret:5668297
Online Ziyaretçi Sayısı:15
Bugünlük Ziyaret :644

Bu Site En İyi Firefox,Chrome,Safari'de ve 1024x768 Çözünürlüğünde Görünür.