Au

Aubade:

Şafak vakti birisinin şerefine ya da aşkına yorumlanan ve genellikle vokal olan küğ parçası.

\ Auber, Daniel François-Esprit (1782-1871):

Daniel François–Esprit Auber kamuoyu önünde ilk başarısını 1820 yılında üç perdelik gülümlü bir opera olan olan “Le Bergère Châtelaine” ile kazandı ve bu tarihten 1871 yılındaki ölümüne dek opera küğü alanındaki lider konumunu korudu. Ancak en büyük başarılarını “Fra Diavolo” (1831), “Le  Domino Noir” (1837) ve “Les Diamants de la Couronne” (1847) isimli yaratılarıyla elde etti. Sanatçının en anlamlı ve dramatik yaratısı “La Muette de Portici” (Portici’li Dilsiz Kız)’dir. Bu yaratının ikinci perdesindeki tenor–bariton ikilisinin Hollanda’dan bağımsızlıklarını elde etmek isteyen Belçikalıların yurtsever coşkularını fitilleyerek 1830 yılındaki mücadeleyi başlattığı varsayılmaktadır. Auber son yaratısını 87 yaşında iken 1868 yılında yazmıştır. Daniel Auber’in operalarının bir listesini operanın ismi, ilk yorum tarihi, ilk yorumunun yapıldığı salon ve kent sırasıyla aşağıda bulacaksınız:
  1. L’erreur d’un Moment (1805, Salle Doyen, Paris)
  2. Jean de Couvin (Eylül 1812, Château de Chimay, Belçika)
  3. Le Séjour Militaire (27 Şubat 1813, Opéra Comique, Paris)
  4. Le Testament et les Billets–Doux (18 Eylül 1819, Opéra Comique, Paris)
  5. Le Bergère Châtelaine (27 Ocak 1820, Opéra Comique, Paris)
  6. Emma, ou la Promesse Imprudente (7 Temmuz 1821, Opéra Comique, Paris)
  7. Leicester, ou Le Château de Kenilworth (25 Ocak 1823, Opéra Comique, Paris)
  8. La Neige, ou Le Nouvel Éginard (8 Ekim 1823, Opéra Comique, Paris)
  9. Vendôme en Espagne (5 Aralık 1823, Théâtre de l’Opéra, Paris)
10. Les Trois Genres (27 Nisan 1824, Théâtre Odéon, Paris)
11. Le Concert à la Cour, ou la Débutante (3 Haziran 1824, Opéra Comique, Paris)
12. Léocadie (4 Kasım 1824, Opéra Comique, Paris)
13. Le Maçon (3 Mayıs 1825, Opéra Comique, Paris)
14. Le Timide, ou le Nouveau Séducteur (30 Mayıs 1826, Opéra Comique, Paris)
15. Fiorella (28 Kasım 1826, Opéra Comique, Paris)
16. La Muette de Porticit-family: 'times new roman', times;">(Masaniello) (29 Şubat 1828, Théâtre de l’Opéra, Paris)
17. La Fiancée (10 Ocak 1829, Opéra Comique, Paris)
18. Fra Diavolo, ou l’Hôtellerie de Terracine (28 Ocak 1830, Opéra Comique, Paris) [3 Perdelik Opera, Cönk: Eugène Scribe, Rol Dağılımı: Fra Diavolo (tenor), Lord  Cockburn, Lady Pamela (mezzo–soprano), Lorenzo, Mathéo (bas), Zerline (soprano), Giacomo, Beppo, Frescesco, Bir Asker]
19. Le Dieu et la Bayadère, ou la Courtisane Amoureuse (13 Ekim 1830, Théâtre de l’Opéra, Paris)
20. Le Philtre (20 Haziran 1831, Théâtre de l’Opéra, Paris)
21. La Marquise de Brinvilliers (31 Ekim 1831, Théâtre de l’Opéra, Paris)
22. Le Serment, ou les Faux–Monnayeurs (1 Ekim 1832, Théâtre de l’Opéra, Paris)
23. Gustav III, ou le Bal Masqué (27 Şubat 1833, Théâtre de l’Opéra, Paris)
24. Lestocq, ou l’Intrigue et l’Amour (24 Mayıs 1834, Opéra Comique, Paris)
25. Le Cheval de Bronze (23 Mart 1835, Opéra Comique, Paris)
26. Actéon (23 Ocak 1836, Opéra Comique, Paris)
27. Les Chaperons Blancs (9 Nisan 1836, Opéra Comique, Paris)
28. L’Ambassadrice (21 Aralık 1836, Opéra Comique, Paris)
29. Le Domino Noir (2 Aralık 1837, Opéra Comique, Paris) [3 Perdelik Gülümlü Opera, Cönk: Eugène Scribe, Rol Dağılımı: Angèle d’Olivarès, Brigitte de San Lucar, Horace  de Massarena, Kont Juliano, Jacinthe, Gil Perez, Ursule, Lord Elfort]
30. Le Lac des Fées (1 Nisan 1839, Théâtre de l’Opéra, Paris)
31. Zanetta, ou Jouer avec le Feu (18 Mayıs 1840, Opéra Comique, Paris)
32. Les Diamants de la Couronne (6 Mart 1841, Opéra Comique, Paris)
33. Le Duc d’Olonne (4 Şubat 1842, Opéra Comique, Paris)
34. La Part du Diable (16 Ocak 1843, Opéra Comique, Paris)
35. La Siréne (26 Mart 1844, Opéra Comique, Paris)
36. La Barcarolle, ou l’Amour et la Musique (22 Nisan 1845, Opéra Comique, Paris)
37. Les Premiers Pas (15 Kasım 1847, Opéra National, Paris)
38. Haydée, ou le Secret (28 Aralık 1847, Opéra Comique, Paris)
39. L’Enfant Prodigue (6 Aralık 1850, Théâtre de l’Opéra, Paris)
40. Zerline, ou La Corbeille d’Oranges (16 Mayıs 1851, Théâtre de l’Opéra, Paris)
41. Marco Spada (21 Aralık 1852, Opéra Comique, Paris)
42. Jenny Bell (2 Haziran 1855, Opéra Comique, Paris)
43. Manon Lescaut (23 Şubat 1856, Opéra Comique, Paris)
44. La Circassienne (2 Şubat 1861, Opéra Comique, Paris)
45. La Fiancée du Roi de Garbe (11 Ocak 1864, Opéra Comique, Paris)
46. Le Premier Jour de Bonheur (15 Şubat 1868, Opéra Comique, Paris)
47. Rêve d’Amour (20 Aralık 1869, Opéra Comique, Paris)

\ Aubrun, Ambroise:

Fransız keman sanatçısı, uluslararası yalkıcı, resitalist, oda küğü yorumcusu, orkestra küğcüsü ve keman pedagogu. Sanatçı “Paris National Superior Konservatuvarı”ndan Roland Daugareil ve Serge Pataud’nun öğrencisi olarak 19 yaşında iken mezun olmuştur. Okulu bitirdikten sonra Amerika Birleşik Devletleri’ne giden genç isim “UCLA”da Guillaume Sutre ile çalışarak küğ sanatı alanında doktora yapmıştır. Daha sonra “Colburn Küğ Konservatuvarı”nda Martin Beaver ile eğitimini sürdürerek sanatçı diploması elde etmiştir. Halen “Nevada Üniversitesi”nde keman öğretmeni olan sanatçı daha önce “Kaliforniya Üniversitesi”nde ve “Santa Barbara Üniversitesi”nde öğretmenlik yapmıştır. Ambroise Aubrun “Langart Vakfı” ödülü, “Charles Oulmont” ödülü, “Vatelot Yarışması Birinciliği”, “Mouans Sartoux Yarışması Birinciliği” gibi çok sayıda ödül kazanmış bir isimdir. Aubrun özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika’da “Salzburg Mozart Evi”, “Erivan Haçaturyan Büyük Konser Salonu”, “Los Angeles Ana Salon Sahnesi”, “Zipper Salonu”, “Paris Hotel des Invalides” gibi önemli dinleti salonlarında çalmıştır. Sanatçı Jean-Yves Thibaudet, Scott St. John, Martin Chalifour, Fred Sherry, Clive Greensmith, Carrie Dennis, Richard O’Neill, Rohan de Saram gibi önemli isimlerle aynı sahneyi paylaşmış, “Borromeo” ve “Ebéne” dahil olmak üzere çok sayıda yaylı çalgı dördülü ile dinletiler vermiştir. Bir çağdaş küğ savunucusu olarak 20’nin üzerinde modern yaratının ilk çalınışlarını üstlenen sanatçı Eric Tanguy, Alyssa Weinberg, Mark Carlson, Roger Bourland ve Juan Colomer gibi günümüz bağdarlarıyla yakın temas halinde çalışmıştır. Sanatçı “Cambrai Festivali”nde yılın büyük keşfi olarak sahneye çıkmış, “Hortus” markası altında “War Romance” adı ile ilk albümünü yayınlamıştır. Ayrıca Los Angeles’ta bulunan “Getty Center”da konferanslar, yorumlar, küğsel performanslar ve sahnelemeleri içeren, ayrıca küğ ile yazın sanatı arasındaki ilişkileri araştıran “Sonnetler ve Sonatlar Ders Konserleri Serisi” kapsamında yapılan etkinliklerin küğ direktörü olmuştur. Bir orkestra küğcüsü olarak Pierre Boulez, Heinz Holliger, Gustavo Dudamel, James Conlon, Esa-Pekka Salonen, Neville Mariner ve Emmanuel Krivine ile çalışma fırsatını elde etmiş; “Paris Pleyel Salonu”nda ve “Cité de la Musique”de, “Valladolid Oditoryumu”nda, “Monte Carlo Oditoryumu”nda, “Los Angeles Walt Disney Konser Salonu”nda, “Hollywood Bowl”da ve “Royce Salonu”nda çalmıştır. Sanatçı “Los Angeles Filarmoni”, “Monte Carlo Filarmoni”, “Las Vegas Filarmoni”, “Nice Operası” ve “Cannes Orkestrası” ile konuk sanatçı olarak dinletiler vermiş, ayrıca Los Angeles’ta bulunan yönetkensiz orkestra “Kaleidoscope Oda Küğü Orkestrası”nın baş kemancı yardımcılığını yapmıştır. Aubrun “Langart Vakfı” tarafından kendisine bağışlanan bir Matteo Goffrillerkemanı çalmaktadır. Klasıl küğün dışında kalan küğ biçimleriyle de ilgilenen sanatçı Mayer Hawthorne ile değirmiler çizitlemiş ve Pink Martini, Marco Antonio Solis, Harout Balyan, Moby, Andrew Bird ve Herbie Hancock ile “Hollywood Bowl” gibi salonlarda çalmıştır.

Audace:

(İt.) Cesur, yürekli, gözüpek, atılgan, cüretli, cesaretli, cüretkar, canlı, ateşli, hevesli. Küğ sanatında emir içeren bir yönelti olarak kullanılmaktadır. Latince audac-, audax.

Audience:

(İng.) Dinleyiciler, izleyiciler, seyirciler. Takip eden kitle.

Audient:

(İng.) Duyan, dinleyen, izleyen. Takip eden.

Audire:

(Lat.) İşitmek.

Auditeur:

Dinleyici.

Auditorium:

(İng.) Dinleti salonu. Bkz. Oditoryum.

Augmentation:

Arttırmak. Bir tema veya motifin ya da orijinal ezginin tüm notalarının aynı miktarda uzandığı modifikasyonu, değişikliği.

\ Aulin, Tor (1866-1914):

Her ne kadar Tor Aulin Scharwenka ile bağdama çalışmışsa da 1887 yılında “Aulin Dördülü”nü kurmasından önceki mesleki yaşamı keman üzerine odaklanmıştı ve orkestralarda keman çalarak hayatını kazanıyordu. 1912 yılında dağılana dek ilk tam zamanlı İsveç dördülü olan “Aulin Dördülü” Avrupa’nın her yerinde büyük başarılar elde etmiştir. 1900 yılından itibaren Aulin hem yönetkenliğe hem de bağdarlığa giderek daha çok zaman ayırmaya başladı. Stockholm ve Gothenburg’daki bellibaşlı orkestraları yöneten sanatçı aralarında Berwald’ın “Sinfonie Singulière”inin de bulunduğu çok sayıda yaratının ilk yorumlarını da üstlenmiştir. Yaratıları arasında orkestra için çok sayıda ürün ile hatırı sayılır miktarda oda küğü eseri bulunmaktadır. Daha çok keman üzerine yoğunlaşan Aulin’in bu çalgı için üç konçertosu vardır.

Aureli, Aurelio:

İtalyan cönk yazarı. Venedik’te 1652 yılından önce dünyaya geldiği sanılmaktadır. Yaşamı hakkında pek az bilgi bulunmaktadır. Ertiksel yaşamı “L’Erginda” ile başlamıştır. Viyana’ya yaptığı kısa bir yolculuk haricinde 1687 yılına dek yaşamı Venedik’te geçmiştir. Venedik’te “Accademia degli Imperfetti”nin bir üyesiydi. 1688 yılından 1694 yılına dek “Parma Dükü”nün hizmetinde çalışmış ve bu süreçte neredeyse tamamı sonradan saray bağdarı Bernardo Sabadini tarafından küğleri bağdanmış bir düzine kadar oyun kaleme almıştır. Sanatçının 1708 yılı sonrasında sonsuzluğa göç ettiği sanılmaktadır. Sanatçının cönkleri 50’den fazladır. Bunlar arasında önemli olanlar: “Erismana” (1655, Francesco Cavalli tarafından bağdandı), “Le Fortune di Rodope e Damira - Rodope ve Damira’nın Kaderi” (1657, Pietro Andrea Ziani tarafından bağdandı), “Il Perseo - Kahraman” (1665, Andrea Mattioli tarafından bağdandı), “L’Eliogabalo”nun farklı versiyonları (1668, Giovanni Antonio Boretti ve Francesco Cavalli tarafından bağdandı ve 1670 Pietro Simone Agostini tarafından küğü yazıldı), “La Costanza di Rosmonda” (1670, Pietro Simone Agostini tarafından bağdandı), “Alessandro Magno in Sidone - Büyük İskender Sayda’da” (1679, Marc’Antonio Ziani tarafından bağdandı ve Venedik “Teatro Grimano ai Santi Giovanni e Paolo”da temsil edildi - 6 Kasım 1679 tarihinde “Napoli Royal Palace - Napoli Kraliyet Sarayı”da sergilendi, 1682 yılında “Vicenza Teatro di Piazza”da yer aldı.), “Talestri Innamorata d’Alessandro Magno - Talestri Büyük İskender’e Aşık” (Bernardo Sabadini tarafından bağdandı), “La Ninfa Bizzarra - Tuhaf Peri” (1657, Marc’Antonio Ziani tarafından bağdandı ve Brenta’daki “Novo Teatro - Yeni Tiyatro”da gösterildi, aynı cönk Rönesans bağdarı Francesco Rovigo tarafından da ele alındı. “Rosane, Imperatrice degli Assirij - Asurluların İmparatoriçesi Rosane” 17. yüzyılın sonlarında kaleme alındı.

\ Auric, Georges (1899-1983):

Lodève’de doğan Fransız bağdarı Auric, Claude Debussy gibi Fransız bağdarların oluşturduğu etkiye karşı ayaklanan Honegger, Poulenc, Tailleferre, Durey ve Milhaud ile kendisinin bir arada bulunduğu “Altılar” isimli modernist bağdarlar grubunun bir üyesiydi. İlk yaratısı eleştirmenlerin övgüsünü kazanan “Baş Belaları” isimli komedi balesi idi. Fransız şair Jean Cocteau’nun birkaç filmi için küğler yazdı; bunların bellibaşlıları arasında “Bir Şairin Kanı” (1930), “Güzellik ve Canavar” (1935) ve “Orfe” (1949) sayılabilir. Georges Auric’in diğer yaratıları arasında piyano sonatı ve iki piyano için “Bagatelle”, iki adet üçül, viyolonsel ve piyano için “Düşler II” ile Bale yaratısı “Les Mariès de la Tour Eiffel” bulunmaktadır.

\ Aurum Korno Dördülü (Aurum Horn Quartet):

“Aurum Korno Dördülü”, ertiksel anlamda alanlarında çok başarılı dört genç kornocu olan Christina Kloft, Philip Schmelzle, Swantje Vesper ve Dominik Zinsstag tarafından kuruldu. Grup, eğitimlerini “Musikhochschule Stuttgart”ta Christian Lampert’ten aldı. 2012 yılında ise Almanya’da oda küğü dalında “Carl-Wendling Ödülü”nü kazandılar. Paris’te “Rotary-Orchester Deutschland” ile Robert Schumann’ın “Dinleti Parçası”(Konzertstuck) seslendiren topluluk, barok dönemden modern küğe kadar çok geniş bir dağara sahiptir. Halen tüm dünyada dinletilerini sürdüren topluluk, şimdiye kadar Kent Nagano, Christoph Eschenbach, Roger Norrington, Christian Järvi, Pierre Boulez ve Thomas Hengelbrock gibi dünyaca ünlü yönetkenler ile ve “WDR Rundfunkorchester Köln”, “Tonhalle-Orchester Zürich”, “NDR Sinfonieorchester Hamburg”, “Niedersächsischen Staatsorchester Hannover” ve “Frankfurter Museumsorchester” gibi orkestralar eşliğinde dinletiler gerçekleştirmiştir. Topluluk, “Ensemble Feverish Music Uluslararası Kültür Ajansı” üyesidir.

Ausgelöscht:

(Alm.) Silmek, çıkarmak, temizlemek. Yok etmek. Söndürerek kapatmak. Hafifleterek mırldanma şekline dönüştürmek. Bkz. Estinto, stinto.

Authentique:

Doğru, kesin, ispatlanmış. Otantik.

Autodidact:

(İng.) Bkz.: Otodidakt.

Autodidacte:

(Fr.) Kendi kendini yetiştirmiş kişi. Bkz. Otodidakt.

Autodidakt:

(Alm.) Bkz. Otodidakt.




Son Güncelleme:02.08.2021 22.17
Toplam Ziyaret:6304595
Online Ziyaretçi Sayısı:3
Bugünlük Ziyaret :40

Bu Site En İyi Firefox,Chrome,Safari'de ve 1024x768 Çözünürlüğünde Görünür.