05.10.2009 / Zafer Yümlü - Welcome to Turkey

     Geçmiş makalelerimizin birinde nereye gittiğimizi sormuştuk.

     Şimdi bakalım nerelere gelmişiz!

     Welcome to Turkey (Hindi’ye Hoş geldiniz)

     Rakım: Buzlu olsun

     Nüfus: Dünya üremiyor ama biz herkesten 3 çocuk istiyor ve 70 milyonda diretiyoruz.

     İşte ülkemizin giriş tabelası. Şimdi içeri girelim...

     Tam bir Hindi olduk.

     Önümüze bir avuç yem koyup altımızdan yumurtalarımız çaldılar, haberimiz yok.

     Atatürk sadece bir heykel veya resim.

     Adalet, kültür, eğitim, sağlık, sosyal güvenlik politikaları yok. Dış politika başkalarının elinde. İç politika ise tam bir mahalle kavgası. Dünyanın en güzel ülkesinde açlıktan nefesimiz kokuyor.

     Yıllardır bilinçli olarak cahil bırakıldık. Aptal diziler ve magazin programlarıyla beyinlerimiz yıkandı. Tabularla bastırıldık. Koyun haline geldik. Sıkılan bir şişkin balon halini aldık.

     Hem zaten Ermenileri biz kesmemiş miydik? Mangalda ceninleri kim pişirmişti?

     21. Yüzyıldayız ve hala okumuyoruz.

     Psikolojisi bozuk, asık suratlı bit toplum haline getirildik. Akrabalık, komşuluk, bayramlaşma bitti. İnsanlar birbirine selam vermekten korkar hale geldi. Yaşanan iç göçler sistemsizlikten dolayı bir kavram karmaşasına ve huzursuzluğa yol açtı.

     Ülkede herkes borçlu doğuyor. Borçla yaşayıp borcunu ödeyemeden ölüyor.

     Gelecekten umutsuzlaştırıldık.

     Kendi kendimizden nefret eder olduk.

     Maykıl In
     Ahmet Out

     Stand Up In
     Meddah Out

     Haka dansı In
     Folklör Out

     Karagöz, Baklava Yunanlıların malı.

     Türkçe diye bir şey kalmadı. İlginç, garip bir dilimiz var.

     Slm, nslsn, bye, kanki, biji, ok...

     Bilim, kültür, sanat ile uğraşmak başlıca vatan hainliği oldu. Üretene vurun kahpeye dedik.

     Ülkenin bölünmez bütünlüğünü açılımlarla zenginleştirdik.

     Kürt olmak In
     Türk olmak Out

     Eskiden sevgililer birbirine çiçek verir, ağaç altında öpüşürlerdi. Şimdi birbirlerini doğruyorlar. Ormanları da kimse çocuklarımızı dağa kaldırıp zarar vermesin diye yakıyoruz.

     Avrupa bizi ilkel Arap toplumları gibi yaşıyor zannediyor.

     Dini de katlettik zaten. Eğitimsiz, saçı sakalı birbirine karışık, pis insanların söylediklerini baş tacı yapıp İslam dininin içini boşalttık. Diğer dinlere de sevgimiz, saygımız kalmadı.

     İş çok, işsizlik çok. Çünkü işi adam gibi yapacak insan yok.

     Bu kadar şey saydık ama bir maddeye ne olduğunu unuttuk. Onu soralım şimdi kendimize.

     Peki ya Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak?

     Eh, hadi onu da siz cevaplayın.

     05.10.2009, Pazartesi - İzmir