Soner Yalçın - Aşk-ı Memnu Ergenekon Ürünü

     Mimar Erdem Talu’nun yanında çalıştırdığı mimarlardan biri de Emel Evgin’di.
Bir gün Emel Evgin, patronu Erdem Talu’nun kız kardeşi Çiğdem Talu’nun söz yazarı olduğunu öğrendi. “Benim eşim de şarkı söyl üyor, birbirlerini tanıştıralım” önerisinde bulundu.
Erol Evgin ve Çiğdem Talu böyle tanıştı. Aralarına sonradan katılan Melih Kibar’la birlikte bir dönem Türkiye’nin dilinden düşmeyen şarkılara imza attılar.

     ………………….

     Çoğunluk bugün Eren Talu-Defne Samyeli gibi “Aşk-ı Memnu” ilişkileri merak etse de, yarın korkularını yenip yine Çiğdem Talu şarkısı söyleyecektir: “Nereye Payidar Nereye?..”

     ‘Nereye Payidar’

     Yıl: 1975. Ankara.

     Türkiye tarihinin en muhalif günlerini yaşıyordu. Her şey konuşuluyor, her şey yazılıyordu.

     Bilgesu Erenus o günlerde, sınıfına ihanet eden bir işçi kadını anlattığı tiyatro oyununu yazdı: ‘Nereye Payidar’.

     Yönetmenliğini Rutkay Aziz’in yaptığı oyunu “Ankara Sanat Tiyatrosu” sahneye koydu.

     Müziklerini Timur Selçuk’un yaptığı oyunda şarkı sözünü Çiğdem Talu yazdı:
 

     "Nereye Payidar nereye
     Yokuş bayır demesen de
     Dere tepe düz gitsen de
     Çıkmaz bu yol bir yere

     Nereye Payidar nereye
     Bir gün gelip evlensen de
     Kurtulmayı düşlesen de
     Çıkmaz bu yol bir yere

     Nereye Payidar nereye
     Şefle iyi geçinsen de
     Bugün için sevilsen de
     Çıkmaz bu yol bir yere

     Nereye Payidar nereye
     Seninkiler direnişte
     Bir sen yoksun içlerinde
     Çıkmaz bu yol bir yere

     Nereye Payidar nereye
     Gönlün yoksa ezilmeye
     Sen de katıl direnişe
     İşçilerle, işçilerle, işçilerle el ele
 

     Nereye Payidar nereye."

     Hürriyet Gazetesi - 04.07.2010, Pazar