Ali Eralp - Eşkiya Dünyaya Hükümdar Olmaz...

     …………………………………

     Eskiden, siyasal yönetime başkaldırıp dağa çıkan, yol kesen, soygun yapan, haraç alan isyancı köylüler vardı. Bunlara eşkıya denilirdi. İçlerinde halkın malına, canına kasteden, ırzına namusuna göz koyanlar olduğu gibi; ağalardan, beylerden alıp yoksullara dağıtan, güçsüzlere arka çıkan eşkıyalar da vardı. Bunlar halk tarafından sevilir, sayılır, korunur, saklanırdı. Üstüne türküler yakılıp, şiirler, destanlar söylenirdi.

     Bu türden yiğitlik, cesaret ve kahramanlık öykülerine Türk edebiyatında, Türk romanında da çok geniş yer verildi. Özellikle 1950’lerden sonra romancılar bu konuları çok işlediler ve edebiyatımızı tüm dünyaya tanıttılar. Yaşar Kemal’in “İnce Memed”i, Kemal Tahir’in “Rahmet Yolları Kesti” gibi romanları bu türün en belirgin örneklerindendir.

     Bir de Sabahattin Ali’nin sözlerini derlediği bir şarkı var:

     Bir yanımı sardı müfreze kolu
     Bir yanımı sardı Varilcioğlu
     Beş yüz atlıyınan kestiler yolu
     Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz...

     Türküde, eşkıyanın dünyaya hükümdar olamayacağı vurgulanıyor.

     Bir zamanlar eşkıyalar dağlarda gizlenirdi. Eşkıyalık mesleğini oralarda icra ederlerdi. Şimdi her yerde, her koşulda, her ortamda karşımıza çıkıyorlar.

     ……………………………………

     İlk Kurşun Gazetesi / Ali Eralp – 16.08.2010, Pazartesi