24.10.2010 / Melih Aşık - Nurlu Ufuklar

     ................................................ 

     “Gülümseyen Anılar”

     Kitapçının “Yeni Çıkanlar” rafında Hıfzı Topuz’un “Gülümseyen Anılar”ı ilişti gözümüze... Aşk, müzik, dostluk, ayrılık her şey var anılar arasında... Ailesinin engellemesiyle konservatuvara gidemeyen Tülay German dostlarının ısrarıyla Ankara’da sahneye çıkıyor, önce caz şarkıları söylerken sevgilisi Erdem Buri’nin teşvikiyle Türkçeye dönüyor, Ruhi Su’nun öğencisi oluyor, “Burçak Tarlası”,”Kızılcıklar Oldu mu?”, “Mühür Gözlüm” gibi şarkılarla gönüllere taht kuruyor. Bir gece İstanbul “As Kulüp”te “Burçak Tarlası”nı söylerken:

     - “Bakın şu deyyusun kaç tarlası var”

     deyince salondan iri kıyım bir hacıağa ayağa fırlıyor:

     - “Bu oruspunun yüzünden tarlalarımız elden gidecek”, diye sahneye yürüyor... Ünlü işadamı Kadir Has adamın elindeki tabancayı zor alıyor...

     (Sonraları “Ezgi Plak”, “Burçak Tarlası”nı plak olarak piyasaya çıkarır. “Ezgi”nin sahibi Aykut Sporel’in ısrarıyla o dize: - “Bakın şu adamın kaç tarlası var” şeklinde dönüştürülür.)

     “As Kulüp”ün basılacağı söylentileri sürerken... Erdem Buri de Hegel’in “Diyalektik ve Mantık”ı gibi kimi kitapları Türkçeye çevirdiği için 15 yıl hapisle yargılanmaktadır. İki aşık 1966 yılında Paris’e göçerler. Erdem Buri 1993 yılında felç geçirir, bir daha düzelemez. Tülay German, tek ve büyük aşkının hayattan ayrıldığı anı şöyle anlatır:

     - “Hasta bakıcılara ‘Lütfen, yalnız kalmak istiyorum’ dedim. Bütün tüpleri, oksijeni, her şeyi çıkardım, attım ve koynuna girdim. Sarıldım. İki saat yattım yanında.Yataktan çıktım, makası alıp saçından bir tutam kestim, bir kağıdın içine koydum, kağıdı da cebime..”

     Tülay German 44 yıldır Paris’te yaşıyor.. Hep Erdem’le...

     Milliyet Gazetesi - 24.10.2010, Pazar