26.10.2010 / Mutlu Tönbekici - Yetimhaneden Çıkan Mucit: Dr. Sadeg Faris

     5 gün evvel İstanbul’a bir mucit geldi. Ufak tefek sevimli bir adam. Sokakta görsen dünyaca ünlü bir mucit demesin. Olsa olsa Kahire çarşısında kuyumcudur dersin. Aptal önyargılardan kim tamamen kurtulmuş ki..

     Kendisiyle kahvaltı etme fırsatım oldu. Heyecanlı bir Amerikalı Arap vardı karşımda.

     Hikayesinde beni etkileyen kısmı bir yetimhane çocuğu olmasıydı. Babası genç yaşta ölünce 6 kardeşiyle yetim kalmış. O günlerde (bilmiyorum hala öyle midir?) Libya’da kadınların evden çıkıp çalışmaları yasak. Annesi çocuklarına bakamaz halde, mecburen yetimhaneye vermiş.

     “Yetimhane benim şansımdı” diyor Dr. Farisi. “Birincisi disiplinli olmayı öğrendim. El sanatlarını, İtalyanca’yı, müziği hep bu disiplinle öğrendim. İkincisi zekatla büyüdüm. Bunun karşılığını vermem gerekirdi.. Hak etmek için hizmet edeceksin..”

     ………………………………

     Gazete Vatan - 26.10.2010, Salı