06.09.2010 / Yusuf Küpeli - Evren'de Bir Nokta Olan Küçük Mavi Gezegenimizin Yok Edilişi Üzerine

     İnsan soyunun ve diğer tüm canlı organizmaların içinde varolabildiği doğa, ahmakça bir azami kar hırsıyla, derin bir dargörüşlülükle tekeller tarafından yokedilirken, kendi gerçek varlıklarına, yararlarına, ve geleceklerine yabancılaşmış, yaşama kör ve sağır edilmiş milyonlar da, malesef, tepkisizlikleri ve içine sürüklenmiş oldukları tüketim çılgınlığı sonucu, suça ortak olmaktadırlar. Kısacası, insan soyu toplu bir intihar girişimi ile karşı karşıyadır...

     …………………………………

     Hawking’in -en geç ikiyüz yıl içinde- bu dünyadan tüyme düşleri karşısında, kırlardan gelip büyük kentlerin varoşlarında kendilerine yeni bir yaşam kurmaya çalışan insanların duygularını, acılarını, karamsarlıklarını, başkaldırılarını -eklektik/yamama bir müzik tarzı ile- yansıtan “arabesk” müziğin en ünlü örneklerinden birindeki “durdurun dünyayı inecek var!” dizelerini anımsamamak elde değildir. Doğrusu, söz yazarını ve ilk icracısını bilmemekle birlikte, bundan yaklaşık 30-35 yıl önce ünlenen sözkonusu “arabesk” parçadaki “durdurun dünyayı inecek var!” dizeleri, yani bu dünyadan çekip gitme fikri, aslında, Hawking’den çok önce, Türkiye’nin yoksulları arasında gelişmiştir...

     Dünyamızdaki üç milyarı aşkın aşırı dercede yoksul, ve yine 1.2 veya 1.5 milyar kadar aç insan, fırsat doğsa, bu dünyayı terketmeye çoktan hazırdırlar. Bu insanlar şimdiden sömürünün, haksızlıkların merkezine, zenginliklerin toplanmış olduğu Batı’nın emperyalist merkezlerine doğru akmaya çalışmaktadırlar ama, karşılarında sadece yasal duvarlar, polis engelleri değil, Afrika’nın Avrupa’ya ve Güney Amerika’nın Kuzey’e geçiş yolları üzerine kurulmuş elektronik engeller de bulmaktadırlar.

     Kısacası, zengin Batı, onların, yoksulların ve açların zenginliklerin depolandığı yerlere giden yollarını kesmektedir. Aynı yoksulların ve açların bu dünyayı terketme, yeni gezegenlere gitme olanakları ise hiç yoktur...

     …………………………………

     06.09.2010, Pazartesi