07.03.2009 / Zafer Yümlü - Recep İvedik Gerçeği
Geçmiş makalelerimin birinde sizlere "Aman Tanrım" adlı bir filmden bahsetmiştim. Filmin konusu, çekimi, topluma verdiği mesajlar vesaire.
Şimdi de Türk sinemasının son ürünlerinden birini inceleyelim sizinle. "Recep İvedik!"
Belki bu konunun açılmasını bile gereksiz bulacaksınız ama bence irdelenmeli. Bildiğiniz gibi son dönemde adından çokça söz ettiren bir film bu. İkincisi de yeni vizyona girdi.
Peki nedir bu Recep İvedik, kimdir?
Bu sorunun cevabını bence kırk yıl önceden aramaya başlamalı. Yola "Devekuşu Kabare Tiyatrosu"ndan çıkalım isterseniz. Orada bütün parodiler günlük yaşamdan değil miydi? İnsanların yaşantılarından, siyasilerden, TV'den…
Sonra o dev kadronun yansımaları "Yeşilçam"da görülmeye başlandı.
Kemal Sunal veya daha çok bilinen ismiyle "İnek Şaban!"
Biz kime güldük Kemal Sunal filmlerinde? Kendimize.
Cahil, saf ama çıkarları olunca açık göz biri. Aziz Nesin'in öyküleri ile de iyi örtüşmüştü Sunal. Toplum gerçeğini bulmuştuk o filmlerde, kendimizi bulmuştuk. Ağlanacak halimize gülmüştük. Tiplemeleri ile beyinlerimize kazındı. Elbette ki müthiş yeteneği ile de.
"Davaro", "Kibar Feyzo", "Zübük" ve diğerleri. Eşşoğleşşek lafı ile bütünleşmişti kendisi. Bu tek kullandığı argo sözdü.
Şimdi günümüze gelelim ve karşılaştıralım ikisini.
"İnek Şaban" filmlerindeki eşşoğleşşek lafını bipleyen insanlar şimdi "Recep İvedik"te bip sesinden başka bir şey duymuyor.
Kemal Sunal filmlerinde halka bir mesaj verilip çarpıklıklar gösterilirken "Recep İvedik"te en küçük bir mesaj yok.
Peki biz kime gülüyoruz?
"Olacak O Kadar", "Devekuşu Kabare", "Hasip ile Nasip" ve "Zübük" gibi tiyatro ve sinema eserlerinde hicvedilen siyasiler artık hicvedilmiyor. Çünkü artık haberleri izlemek bile gülmek için yeterli oluyor siyasilere.
Biz Kemal Sunal'da olduğu gibi "Recep İvedik"te de kendi halimize gülüyoruz.
Ağlanacak halimize.
"Recep İvedik" toplumun geldiği kültür seviyesinin, seviyesizliğinin bir göstergesidir.
Sokakta yürürken bol miktarda görebilirsiniz ondan. Kafelerde, okullarda, otobüste, iş yerlerinde, TV'de, Teşvikiye'de veya Anadolu'nun bir köyünde.
Zaten en alt seviyede olan kültürümüz bu film ile daha da yozlaştırılarak ve özendirilerek dibe vurdurulmaktadır. Düşünün bir; halkımızın büyük bir çoğunluğunun uzun uğraşlar sonunda dışarı çıkarttığı kulak pisliği üzerine olan sanatsal ve felsefi düşünceleri Van Gogh'un herhangi bir tablosundan fazla değil midir?
Toplumsal yaşam kurallarını bilmeyen, alt benliğindeki hayvan ön plana çıkartılmış kaba, pis insanlar.
Elbette ki gülmek her insanın en doğal ihtiyaçlarındandır. Hele günümüzde çok büyük bir ihtiyaçtır. Komedi filmleri çok önemlidir. Peki sizce Recep İvedik bir komedi midir?
Öyle ise komedi tiyatrosunun duayenleri şimdiye kadar neden böyle bir tipleme yapmadılar, yeteneksiz miydiler?
Bu filmin devamı da gelecektir, göreceksiniz. 3, 4, 5…
Gişe rekorları kıracaktır.
Ama bu filmler çocuklarımıza ne verecektir? Beyinlerine olumlu ne kazıyacaktır?
Cevap?
Gülelim ağlanacak halimize.
07.03.2009, Cumartesi - İzmir
