07.09.2010 / Mutlu Tönbekici - Esas Size 'Yuh!'

     Yurtta değilim, o yüzden “U2” konserine gidemedim. Fakat internetten bütün detaylarını okudum. Bono sahneye çıkıp, İstanbul’da konser vermeleri için kendilerini davet eden ve köprü üzerinden yürümelerini de sağlayan Egemen Bağış’a teşekkür etmeye kalkınca bütün stat “yuh” çekmiş.

     Kimse kusura bakmasın ama buna en hafifinden “ayıp” denir.

     Yıllarca “insan hakları ihlali var” diye gelmiyorlardı. Daha doğrusu biz öyle sanıyorduk. Şimdi ağız mı değiştirdiler, hakikaten öyle miydi bilemem.

     Yıllarca yüreğimiz buruluyordu, yanı başımızdaki fındık kadar Atina’ya, mercimek kadar Selanik’e geliyorlar ama devasa İstanbul’u pas geçiyorlar diye.

     Çok iyi hatırlıyorum vizesi olan yüzlerce insan Türkiye’den Selanik’e “U2” konserine gitmişti.

     Bize parası da insan hakları da olmayan ülke muamelesi yapıyorlardı.

     Atina’da bir gece bile kalmamışlar.

     İstanbul’da beş gün kalıyorlar.

     Ajanslar şakır şakır fotoğraf ve haber geçiyorlar tüm dünyaya.

     Yurtdışında olduğum için görebiliyorum gazetelerdeki haberleri. İnanamazsısnz!

     Dansözünden köprü üzerinden yaya geçmesine kadar kocaman kocaman görüyorlar haberleri. Bir gazetede Bono’nun Sümeyye Erdoğan’nın elini Romeo gibi öpmesi neredeyse çeyrek sayfa büyüklüğünde basılmıştı. Yunanlılar kıskançlıktan gebermek üzere. Kriz içinde olan biziz, biz niye bunu değerlendiremedik diye tırnaklarını yiyorlar...

     Buna mı “yuh” çekt iniz?

     Egemen Bağış’ın “İstanbul’da bir konser size yakışır” demesine mi “yuh” çektiniz?

     Köprünün önlerine açılmasına mı “yuh!” çektiniz?

     ***

     Anladık “hayır”cısınız.

     Anladık AKP ile ilgili her şey sinirinize dokunuyor.

     Ama birazcık hakkaniyet kırıntınız da yok mudur?

     Alkışlamayın, sessiz kalın ama “yuh” çekmek nedir?

     Kime ve neye “yuh”?

     Dünyanın en büyük grubunun ve gösterisinin İstanbul’a gelebilmesine mi “yuh”?

     İslamcı denilen bir iktidarın evine bir rock yıldızının girmiş olmasına mı “yuh”?

     Dünyanın ağır bir kıskançlıkla Bono’nun İstanbul maceralarını sayfa sayfa vermesine mi “yuh”?

     Zülfü Livaneli’nin Bono’nun sahnesinde çıkıp tek bir şarkı ile ortalığı inletmesine mı “yuh”?

     Ben söyleyeyim:

     Esas size “yuh”!

     ***

     Ben söyleyeyim neye “yuh” çekilir.

     Bundan önceki iktidarların gidip görüşmeyi akıllarına bile getiremeyecek kadar dünyadan kopuk, köhne, içi geçmiş olmasına “yuh!”

     Böyle bir girişimi akıl edememiş olan çağdaş, laik, demokrat, Atatürkçü ve dahi kendi kendilerine daha ne vehmediyorlarsa muhalefete “yuh!”

     Bütün “gelsinler Türkiye’ye!” imza kampanyalarına rağmen bu işi becerememiş bilumum organizatörlere “yuh!”

     Gazete Vatan - 07.09.2010, Salı