11.01.2012 / Zafer Yümlü - Mehmet Ağa
Bir yıla daha merhaba dedik. Yine bir Ocak ayı ve yeni umutlar.
69 yıl öncesine götürmek istiyorum sizi şimdi. 2 Ocak 1943 yılına.
Ülkemizin en sevilen uzun saçlı adamının doğum günü o gün. Uzun saçlı halk ozanı. Besteci, yorumcu, şarkı sözü yazarı, TV programcısı Mehmet Barış Manço. Üç kuşağın sevgilisi, “Sarı Çizmeli Mehmet Ağa”.
Sağcılar sevdi O’nu. Solcular da. Hippi’ler de sevdi, ülkücüler de. Kendinden büyükler de sevdi, çocuklar da.
Uzun saçın “Hippi”lik sayıldığı, görüşlerinin farklılıklarından dolayı insanların birbirini öldürdüğü dönemlerde her görüşten insan O’nun şarkılarını söylüyordu. Türk rock müzik tarihinin sembol isimlerinden biriydi O. Toplumun her kesiminin sevgilisiydi.
Peki neydi bu sevginin sırrı?
Uzun saçları mı yoksa parmaklarındaki yüzükler mi?
Öncelikle mütevaziydi. Burnu kaf dağında değildi. Çocukla çocuk, büyükle büyüktü. Çobanla çoban, akademisyenle akademisyendi. Yaptığı müzikle toplumu bilinçlendirmeyi, insanlığın temel değerlerini hatırlatmayı, sevgiyi ve hoşgörüyü öğretti herkese. Saçı, giyinişi, kostüm ve yüzükleri ile tam bir tabloydu. Sanki bir masal kahramanı. Anadolu kültürünü rock müzikle harmanlayarak dünyaya tanıttı. Afrika’dan Japonya’ya kadar çoğu ülke Türkiye’yi O’nunla tanıdı 7’den 77’ye. Albümleri milyonlar satmasa da zarif bir felsefe eseri şarkıları hep dillerdeydi.
Pek çok çocuğun ilk öğrendiği şarkıydı “Arkadaşım Eşek”. Bayram sabahları O’nunla daha bir anlamlıydı. “Gesi Bağları” türküsünü en güzel O’ndan dinledik. Elinde gitarı ile “Dağlar Dağlar” gezip “Kul Ahmet” ile beraber oturduk sayesinde “Halil İbrahim Sofrası”na.
“Adam Olacak Çocuk”lar yetiştirdi.
Kısacası insandı. Sadece insan. Halkı için sanat yapan, halkına faydalı olmak için çaba harcayan bir insan. Şimdiki çoğu sanatçıya örnek.
“Birgün ölürsem beni doğum günümde hatırlayın” demişti.
Doğum günün kutlu olsun ölümsüz insan.
“Sarı Çizmeli Mehmet Ağa”.
11.01.2012, Çarşamba - İzmir
