Durmuş Ali Özkale - Boğuluyorum

(*) Uzanıp öpüyor billur sesinden
(**) Duyulan; zulmün pes yankısı,
(***) Vuruyor yüzüme çığlıkları geçmişin.

Ertelenmiş düş salıncağı mahzun kalbim,
Devşiriyor mutluluğa gömüt olan yılları.
Kurutulmuş gül yaprağı anılar,
Rüzgara sıkılmış parfümü sayıklıyor...
 

Uzanıp öpüyor billur sesinden
İptal edilmiş bir yaşamı, aksak bir ömrü
Ayrılıklar.
Kanıyor gizli gizli rıhtımdan
Muhabbetin migren gözyaşı...
 

Kara kırbacını deniyor üstümde acı,
İçim dışım; kül, duman.
Sokaklarımda menekşe çatlağı,
Ufkumda gül yaprakları,
Hüzne batırıyor ellerini zaman...
 

Duyulan; zulmün pes yankısı,
Vuruyor yüzüme çığlıkları geçmişin.
Ahlar pazarında mezata düşüyor geçmişim,
Islak mendilimde bir damla pişmanlığım...
 

Sahipsiz hüzünler sızıyor usumun dehlizine,
Tinimde pimi çekilmiş mayınlar kımıldıyor,
Neşesi kaçmış umutlarımın gözyaşı nehirler,
Vakit; akşam, menzil; ırak,
Boğuluyorum...