Hüseyin Haydar - Kuzeyin Oğlu

(*) Kendi küçük şarkımı defterime yazarken
(**) Ah, o gümüş türküyü sakladım yüreğimde
(***) Salladı beşiğimi, ezgiler sundu bana
(****) Gördüm çocukluğumu, ıslık çalarken

Kuzeyin oğluyum ben, doğurdu beni yağmur,
Defneler, kara dalgalar arasında.

Gördüm kendi yüzümü hızla kayarken,
Karanlık göklerde, ay sonrasında.
 

Kendi küçük şarkımı defterime yazarken,
Dolandı başımda ölüm muştucuları.

Ah, o parlak ışıkları sakladım yüreğimde,
Yeşil yeller içinde, uçurumlar aşarken.
 

Kuzeyin oğluyum ben, korudu beni deniz,
Acılı otlar, Falgoz kayaları arkasında.

Gördüm kendi yıldızımı batıp çıkarken,
Derin sularda, köpükler ortasında.

Kuzeyin oğluyum ben, emzirdi beni güneş,
Yıkadı bedenimi Çimenli yaylasında.
 

Ah, o gümüş türküyü sakladım yüreğimde,
Yoros burçlarında martı gibi yaşarken.

Kuzeyin oğluyum ben, övdü beni karayel,
Salladı beşiğimi, ezgiler sundu bana.

Bir ağustos gecesi, karayemiş altında,
Gördüm çocukluğumu, ıslık çalarken,

Gördüm kendi salımı yağmurda ıslanırken,
Ah, bir akşamüzeri Yeşilce yollarında.

Kuzeyin oğluyum ben, yere ektim kendimi,
Sonsuz ışık ve gökler beklerken beni.

Kuzeyin Oğlu, 30 yıl önce yazıldı ve Hüseyin Haydar'ın 1983 yılında "Yazko Yayınları" arasında çıkan "Kara Şarkılar" adlı kitabında yer aldı. Volkan Konak, şiiri 1987 yılında bağdadı ve seslendirdi, daha sonra "Kuzeyin Oğlu" adını benimsedi ve televizyon için programına ad yaptı.