20.10.2017 / Durmuş Ali Özkale - Makamlar ve Sen

Ey bakışı bahar kokan

Mahur sevgili!

Hüzünlü yanağından öptüğüm
Hicazkar dilber!
Mutluluk seyrana çıkmış
Neva yüzünde…

Gurbet özlem soluyorken

Bıraktığın kokunu,

Nihavent arzularım ruhumda

Senli bir sevinç,

Umudum heybemde

Tükenmez azık…

Bulut bulut savrulurken

Tel tel saçların,

Pervane olsam

Gözlerinin segah rengine,

Hüsn-ü kabul görür mü

Acep uşşak niyazım?

İçimde semah dönerken

Senden kalan anılar,

Karciğar bir beste olup dökülür

Sen fısıldarken kutsal ezgilerini

Gülizar dudaklarından…

Ruhumda halaya durur sonra

Şedarabandan, nimsofyan bir ezgi.

Koşar eviç, evciara ve saba,

Acemaşiranı giyinmiş besteler…

Nikriz,

Otağında kurulur rast hayaline…

Her makam senindir,

Sen her makamsın bunu bil!

Bakışın; muhayyer,

Gülüşün; ezgiler toplamı…

(Yeni çıkan “Sonbahar Lirikleri” adlı kitabından)


Adana - 20.10.2017, Cuma