14.02.2015 / OpusKitap Tanıtım Bülteni

     Yavuz Daloğlu, [Türk Devrimi’nin] Tiyatro ve Opera Komitesi Raporu: İstanbul, OpusKitap, 2013. Değişen dünyamızda, Tiyatro ile Opera ve Bale’nin eğitim, öğretim ve uygulamasında bir yandan aslına, gerçeğe ve doğruya daha çok yaklaşılan; bir yandan da deneysel arayışların olabildiğince uygulandığı bir dönemi yaşıyoruz. Bu açıdan, 52 yıl öncenin bu raporlarında, günümüz açısından eleştirilecek ve eksik kalan konuların da olduğu kuşkusuzdur. Ancak, 2013 Türkiye’sinde bizzat AKP hükümetinin, başta tiyatro ile opera ve bale kurumlarımızla sanatçılarına cepheden tavır aldığı bir ortamda, yakın tarihteki bu çabaların, devrimci atılımların ve kazanımların bugünkü kuşaklarca da öğrenilmesi gerekir. [Türk Devrimi’nin] Tiyatro ve Opera Komitesi Raporu’nu işte bunun için yeniden yayınladık. (Yavuz Daloğlu)

     Özdemir Nutku, Zaman İçinde Zaman: İstanbul, OpusKitap, 2014. Eski uygarlıkların beşiği Anadolu’ya binlerce yıl öncesinden başlayarak dalga dalga gelen Türkler, bu yarımadada bulunan kadim halklar ile harmanlanarak önce Selçuklu, sonra da Osmanlı İmparatorluğu ile çok kültürlü ve renkli bir uygarlığa damgalarını vurmuşlardır. Aile yaşamından toplum yaşamına, yerel örgütlenmelerden devlet örgütlenmelerine kadar uzun yılların deneyimini taşıyan örnek bir kültür geliştirmişlerdir. Bu kitapta üzerinde durulan değişik konular bu büyük kültürün bir damlası bile olamayacak kadar küçüktür. (Özdemir Nutku)

     Murat Tuncay, Şişman Kadın Ölmez, Opera Bitmez: İstanbul, OpusKitap, 2014. Sahne sanatlarının hemen hepsi ilk bakışta aynı paydayı bölüşmesine karşın tiyatro ile operanın arası hep açıktır; en azından tiyatroya gönül verenlerin neredeyse tamamına yakını operayı küçümser. Öyle ki, daha konservatuvarda başlar bu; gerekçe de hiç değişmez: en başarılı opera sanatçıları bile oyunculuk söz konusu olduğunda kırık not alır. Türkiye'de bu yaygın kanının akademisyenleri bile etkilemiş olması kimseyi şaşırtmaz. Murat Tuncay bu kısır döngüyü aşan ender aydınlarımızdan biridir. Bu bağlamda son otuz yıl boyunca opera, daha doğrusu müzikli tiyatro konusunda yazdığı eleştirel denemeler “İzmir Devlet Opera ve Balesi”nin gizli seyir defterini çağrıştırır. Tuncay’ın akademik kariyerinde tiyatro kuramı ön planda yer almasına karşın, operaya duyduğu ilgi sıkı bir müziksever olmasından kaynaklanır esasen. Söz konusu yazıları okuma fırsatı bulan herkes çok iyi bilir: Tuncay’da tutkuya dönüşen müzik sevgisi, giderek bu alandaki izlenimlerini herkesin ciddiye alması gereken bir düzeye taşımıştır. Yer yer şakacı bir üslupla yazıyor olmasına gelince kimse şaşırmasın: Bu, kaleme aldığı konuda yeterince donanımlı olan bir kişinin bilinçli muzipliğidir aslında. (Mehmet Ergüven)

     14.02.2015, Cumartesi - İzmir