01.02.1995 / K. Bülent Birol - İdil Biret’in Antalya Konseri
“Mustafa Nevzat İlaç Sanayii” sponsorluğunda 3 Ekim 1994 Pazartesi akşamı “Antalya Sheraton Oteli Balo Salonu”nda İdil Biret’in piyano resitali gerçekleştirildi.
Konserin yapılacağını 2 gün öncesi gazeteden öğrendim. Sevinçle, kendi kendime dedim ki: “Henüz ikinci yılına giren ‘Burdur Eğitim Fakültesi Müzik Eğitim Bölümü’ öğrencileri için bundan iyi fırsat olamaz. 1. sınıf 25 kişi, 2. sınıf 20 kişi toplam 45 öğrenci ve 6 öğretim elemanı ile Burdur’a 120 km. uzaklıkta Antalya’ya gidip dünyaca ünlü devlet sanatçımız İ. Biret’in dinletisi izlenir.”
Oteldeki yetkili bir kişi ile telefon görüşmesini hemen yaptım. İsteğimi bildirdim. Aldığım yanıt şu idi: “Konser, otelimizde gerçekleştirilecek. Ancak bizimle ilgisi yok. Davetiye konusunu, ‘İstanbul Mustafa Nevzat İlaç Sanayii’ni arayarak çözebilirsiniz.” Bu sefer de, İstanbul’u aradım. Telefona çıkan bir yetkili dedi ki: “Böyle bir konser var ama, ayrıntısını pek bilemeyeceğim, Antalya ili firma olarak Konya bölgesine bağlı, siz en iyisi Konya büromuzu arayın.”
Henüz umudumu yitirmemiştim. Bu sefer de sabırla Konya’daki “Mustafa Nevzat İlaç Sanayii Temsilciliği”ni aradım. Bana verilen yanıt şu idi: “Efendim, davetiyelerin tamamı doktor ve eczacılara dağıtıldı, o nedenle isteğinizi yerine getiremiyoruz, kusura bakmayın.”
Öyle ya, bir ilaç firması sponsorluğunu yaptığı böyle bir aktivitede önceliği sağlık personeline tanıyacaktı.
Konser günü aklıma şu da gelmişti. 70’li yıllarda Ankara’da öğrenciyken “CSO”da verilen bir çok konseri ayakta ya da yan taraflarda yerlere oturarak izlemiştik.
Otobüse binip doğruca beş yıldızlı otelin kapısına dayansa mıydık acaba diye düşündüm. Bu sefer işin içinde refüze edilmek vardı, o nedenle bu riski göze alamadım ve çok istememize rağmen bu arzumu gerçekleştiremedik.
Yukarıda sözünü ettiğim olumsuzluğu bir yana koyup yeri gelmişken güzel, olumlu bir anımı da burada aktarmak istiyorum.
30 Nisan 1994 Cumartesi akşamı “Ankara Devlet Opera ve Balesi”nde sunulacak olan “Öylesine Bir Dinleti”nin galası vardı. Bir hafta önceden protokol müdürü bayan ile görüştüm. Davetiye sağlayıp yer ayırabileceğini söyleyince çok mutlu oldum. Kendisine buradan tekrar teşekkürlerimi iletiyorum.
Cumartesi günkü otobüs yolculuğumuz 7 saat sürdü. 16.00’da Ankara’ya vardık.
Saat 19.00’da opera binasında öğrencilerimiz kotlarını çıkararak, yanlarında getirdikleri ütülü elbiselerini giydiler.
(Gala gecesinde kıyafet zorunluluğundan)
Opera sanatını sevdiren, harika düzenleme ile halka sunulan “Öylesine Bir Dinleti” 22.30’da bittiğinde hep birlikte fuayedeki kokteyle katıldık.
“Gazi Müzik Bölümü”nde de hocamız olan devlet sanatçısı Prof. Hikmet Şimşek ile karşılaştık. Bir geceliğine geldiğimizi gece tekrar Burdur’a döneceğimizi duyunca çok duygulandı. Daha sonra Genel Müdür sayın Rengim Gökmen ile oyunun sanatçı kadrosu ve Murat Göksu ilgilendiler, resimler çekildi, birkaç kaset ve CD hediye edildi. Hepsine, bu sıcak ilgiden dolayı tekrar teşekkürlerimi iletiyorum. Ankara’dan hareket ettiğimizde saatler gece 1.30’u gösteriyordu ve öğrencilerimizin keyfine diyecek yoktu.
Şimdi yazımı dilek ve temenniler ile bitirmek istiyorum:
1. “Akdeniz Bölgesi” olarak yalnızca Burdur ilinde “Eğitim Fakültesi” bünyesinde dört yıllık lisans düzeyinde eğitim veren bir “Müzik Eğitim Bölümü” vardır. Dördüncü yılın sonunda öğrenci sayımız 120’ye, öğretim elemanı sayımız ise 15-20’lere ulaşacaktır.
2. Her ne kadar sanat ve kültür çevresinden uzak görünüyor gibiysek de öğrencilerimize zaman zaman bu atmosferi yaşatmak ve bu havayı solutmak istiyoruz. Davetler bekliyoruz.
3. Antalya komşu bir ilimiz, ancak “Aspendos”ta da sunulan konserlerle ilgili bir davetiye veya bilgi için bir yazı şimdiye kadar almış değiliz.
4. Şu an bölümümüzde 10 adet piyano var. Ancak, kuyruklu modeli olmadığından ünlü piyano sanatçımızı davet edemiyoruz. Öyleyse, Antalya’daki konseri izleyebilmemiz yönünde düzenleme yapılabilmeli...
5. Oda müziği toplulukları (yaylı, nefesli vb.) bundan böyle yapacakları Anadolu turnesi programlarına Burdur ilini de eklemeyi unutmasınlar. (Ankara, İstanbul, İzmir’deki senfoni, opera veya topluluklara duyurulur. Polifonik korolar da dahil.)
Tüm müzik eğitimcileri ve sanatçılara sevgiler, saygılar…
Aylık olarak yayınlanan “Orkestra Dergisi”nin 33. Yıl, 254. Sayı ile Şubat 1995 tarihinde basılan nüshasının 33-35. sayfalarından alınmıştır.
