28.11.2018 / İhsan Toksöz - Kültür ve Sanat Bağlamında Mersin Kent Tarihi Dokusunun Değerlendirilmesi İçin Öneriler
Geçen yazımda kültür ve sanat ile ilgili sivil toplum örgütleri (STÖ) ile yerel yönetimler (ve kent kurum, kuruluşları) arasında sıkı bir işbirliği bağının bulunmadığından bahsetmiş ve bunun aşılması halinde Mersin için çok daha etkin kültür-sanat politikaları oluşturularak ortak projeler yapılabileceğine değinmiştim.
Mersin’de mevcut sanat altyapısının birçok kentte bulunmadığı gerçeğinden hareketle, kentin kültür sanat etkinlikleri ile ulusal ve uluslararası arenada daha etkin bir tanınırlığa erişebileceğini her zaman savunan biriyim.
Mersin Akdeniz’de bir “Kültür ve Sanat Marka Kenti” olabilir. Bunun gerçekleştirilmesi için kamu kurumlarının ve yerel yönetimlerin (ve diğer kent kurum ve kuruluşlarının) kent kültür ve sanatının geliştirilmesi ve zenginleştirilmesi için sivil toplum örgütlerine daha yakın durmaları ve birlikte çalışmaları gerektiğini düşünüyorum.
Mersin’de “Uray Caddesi” ve civarındaki tarihi binaların restore edilerek kente kazandırılması projesi var. Yavaş yürüyor, ama birkaç binanın restorasyonu tamamlandı ve bazı kurum ve kuruluşların kullanımına tahsis edildi. Bu konuda binaların ait oldukları kurumlar, tahsis öncelikleri ve kriterleri nedir, hangi kurum ve kuruluşlar buna karar veriyor bilemiyorum, araştırmadım. Bir Mersinli olarak (mümkünse) bundan sonra bazı binaların kullanılması konusunda bir önerimi ilgililerin değerlendirmelerine sunmak isterim.
Öncelikle bu restorasyonlar için gerekli bütçenin artırılarak sürdürülmesini dilemekteyim. Kamu binalarının yanında günümüze kadar ulaşan kişi mülkü olan binaların da restore edilmesi için bir formül bulunabilir ve finans sağlanabilirse bölge bütünüyle “eski kent” olarak kullanıma açılabilecektir.
Bu binalardan uygun olanlarının restore edilerek sivil toplum örgütlerine tahsis edilmesiyle yörenin bir kültür-sanat çekim merkezi olması sağlanabilir. Geç kalınmış değildir. Bu hala mümkündür. Bu bir yönetimsel irade beyanı ve uygulama meselesidir.
Özellikle yerel yönetimlerin sivil toplum örgütlerine mekan yaratmaları ve onları destekleyerek kültür-sanat etkinliklerinin daha geniş bir kesime ulaştırılmasının önünü açmaları kentin yararına olacaktır. Mersin kent merkezindeki “Uray Caddesi” ve civarında konumlandırılacak bir “Kültür ve Sanat Sinerji Merkezi” kent için büyük bir kazanım olacaktır.
Burada bu saptamamın tam aksine gerçekleşen bir uygulamanın altını çizmek istiyorum.
İçel Sanat Kulübü Örneği
(Hatadan Ne Zaman Dönülürse Kardır)
“İçel Sanat Kulübü”nün yıllar önce kendisine tahsis edilen ve derneğin kaynak yaratarak restore ettirip yıllarca kullandığı iki binası, “İl Özel İdareleri”nin kaldırılması üzerine dernekten alınarak yerel yönetime geçmiştir. Bu binalara ilgili yerel yönetimin ihtiyacı yoktur. Oraya yerleşen birimleri için en yakında bünyesindeki “Kongre Merkezi”nde iki salon vardır. Gerektiğinde, yeni binalar yapma imkanı da varken, kente 30 yıldır hizmet veren bir sivil toplum örgütünün hizmetlerine büyük bir sekte vurulmuştur. Bu kararın gözden geçirilmesini diliyorum.
“İçel Sanat Kulübü” Mersin kültür ve sanat derneklerinin anasıdır. Bir avuç ileri görüşlü kent gönüllüsünün bir araya gelmesiyle 1989 yılında kurulan dernek muhteşem işler yapmıştır ve yapmaktadır. Ülke çapında eşi menendi yoktur. Bir doktora tezine konu olabilecek denli değerli bir sivil toplum kuruluşudur.
“İçel Sanat Kulübü”nün yaptıklarını listelemeye kalksak onlarca sayfa tutar. Bu doğurgan Ana Tanrıça “Kybele”, bünyesinden bir sürü yeni dernek, resim galerisi, çoksesli koro, seyahat şirketi vd. çıkarmıştır. Doğurduğu çocukları arasında “Fotoğraf Dernekleri”, “Altamira Sanat Galerisi” (maalesef kapandı), “Polifonik Korolar”, “Filarmoni Derneği” (aktif değil), “Mersin Kültür ve Sanat Derneği” (aktif değil), “Sanat Etkinlikleri Derneği”, “Akdeniz Opera ve Bale Kulübü Derneği” (AKOB) vd. vardır.
Sadece doğurmakla kalmamıştır “Kybele.” Doğumunda ebelik ettiği, taşıyıcı annelik ettiği, sütannelik ettiği, desteklediği ve birlikte projelere imza attığı, kentin aydınlanmasını simgeleyen kurum kuruluşlar da var: “Mersin Devlet Konservatuvarı”, “Mersin Güzel Sanatlar Fakültesi”, “Mersin Nevit Kodallı Güzel Sanatlar Lisesi”, “Mersin Devlet Opera ve Balesi”, “Mersin Uluslararası Müzik Festivali” ve daha niceleri…
Opera-Balesi olan, “Uluslararası Müzik Festivali” olan, “Uluslararası Tiyatro Festivali” olan, “Uluslararası Heykel Sempozyumu” olan, üniversitesindeki “Devlet Konservatuvarı” öğrencilerinin her yıl uluslararası yarışmalarda değerli ödüller kazandığı kentler parmakla gösterilecek kadar azdır. Mersin bu bakımdan çok şanslı bir şehirdir.
“İçel Sanat Kulübü”nün kültür ve sanat hizmetleri yelpazesi o kadar geniştir ki saymakla bitmez. Konserler, söyleşiler, sokak şenlikleri, resim-heykel sergileri, kültür gezileri, film gösterimleri, resim kursları, tiyatro kursları, senaryo yazım kursları, “Şiir Günleri”, “Felsefe Günleri”, “Urartu Günleri”, “Mitoloji Günleri”, “Tarih Günleri”, “Arkeoloji Günleri”… Bunlardan sonuncusu 23 yıldır büyük fedakarlıklarla sürdürülmektedir. Böyle bir sivil toplum kuruluşunun kentin tüm kurum, kuruluşları ve yerel yönetimlerince desteklenmesi, tüm kent dinamikleri tarafından alkışlanması gerekmektedir. Aksi düşünülemez. “İçel Sanat Kulübü” geçmişte olduğu gibi bugün de desteklenmelidir.
“İçel Sanat Kulübü” 2019 yılında 30. kuruluş yılını kutlayacaktır. “Sanat Sokağı”ndaki eski hizmet binalarının ve “Nevit Kodallı Konser ve Konferans Salonu”nun derneğe tahsisi konusunun tekrar gözden geçirilmesini dilemekteyim. Bu kültür abidesi olan derneğe vefa borcunun ödenmesi vakti gelmiştir.
Bu yazımın duyarlı sade bir vatandaşın kişisel açık dilekçesi olarak kayıtlara alınmasını, ivedilikle neticelendirilmesini ilgililerin dikkatine sunarım.
Çukurova Gazetesi - 28.11.2018, Çarşamba
_____________________________________
http://www.cukurovagazetesi.com/mersinin-tarihi-dokusu-icin-oneriler-64550.html
Not: Gazete yazısından alıntılanarak bu yazı “MDTO-Mersin Deniz Ticareti Dergisi”nde de yayınlanmıştır. Kasım 2018 / Sayı 318 - s. 46-47.
