01.11.1965 / Gürer Aykal - Onlar Çözmeye Çalışsınlar Sorunlarını
“Ankara Devlet Konservatuvarı”nda piyano öğrenimi dokuz yıldır. Bir yıl hazırlık, üç yıl başlangıç, üç yıl orta ve iki yıl yüksek.
Başlangıç devresinde kültür dersleri çoğunluktadır. Müzik dersleri solfej ve deşifredir. Başlangıç sonda koro başlar. Ortada “refakat”, “armoni”; orta ikide de bunlara “form bilgisi” katılır. Yüksekte “armoni” biter. Piyano tamir, akord gibi dersler gelir ve öğrenci bitirir okulunu.
“Oda müziği” hiç yapmamıştır, eşlik nedir bilmez, hiç bir çalgı ile beraber çalmamıştır. Aldığı “refakat” eşlik dersi, bir deşifre havası içinde, öğretmenin okuduğu liedlere notaları yetiştirmekle geçer.
İki piyanolu bir odada öğretmeniyle çalıştığı konçertoyu, ancak çalabilmiştir dokuz yıllık öğrenimi boyunca. Zorunlu değildir, bir keman, bir çello veya bir flütle çalmaya özel çalışmalarda, çok zora düşmüş enstrüman üyelerine eşlik eder. Bir heves, bir zevk alır bundan. Ama çok geçmeden zamanını boşa harcadığını sezer, “Neme gerek eşlik, ben konçertomu çalışmalıyım” der. Bitmiştir eşlik sorunu onda, en büyük sorunu solistliktir, bunu çözmeye çalışır yaşamı boyunca, kendini buluncaya kadar benliğinde…
Bir piyanocumuz konçerto çalacaktır. Gelir provaya, selamlarız O’nu ve başlarız çalmaya. Yapıt boyunca koşmalar, asmalar, yanlış girmeler vardır genellikle. Prova biter, piyanocu heyecanlıdır, ertesi gün genel prova ve konser olur. Ne dinlediğiniz açıkta, uzatmayalım bu konuyu, onlar sorunlarının başına, çözmeye çalışırlar sorunlarını, yaşamları boyunca kendilerini buluncaya kadar benliklerinde.
Bence orkestradaki sorumlu kişiler, oda müziğinden yoksun solocularımıza, dış ülkelerden gelen soloculara verilenden daha fazla sayıda prova vermek ve onları genel provalara çağıracakları dinleyicilerle konsere hazırlamak yoluna girmelidirler.
Türkiyemizin sanat yaşamında önemli fonksiyonu ve görevi olan orkestramızdan bu umutla beklenir. Sonra yazık olmaz mı dokuz yıllık öğrenime?
______________________________
Aylık olarak yayınlanan “Ankara Filarmoni Aylık Müzik Dergisi”nin 2. Yıl, 14. Sayı ile Kasım 1965 tarihinde basılan nüshasının 26. sayfasından alınmıştır.
