23.12.2019 / Bülent İnce - Sanat ve Spor

     Sanat ve sporun engellilerin sosyal hayata katılmalarında önemli katkısı var şüphesiz. Sporda engelli kardeşlerimizin aldığı ulusal ve uluslararası ödüllere artık alışmış durumdayız. Bu alanda tek sorun, spor kulüplerinin finansal sorunlarının giderilmesi ve engellilerin yurt genelinde sportif faaliyetlere erişiminin kolaylaştırılması konusunda ciddi ve samimi bir çabanın olmayışıdır.

     Sanat konusunda gelince. Hep denir ya karanlık ancak sanatla aydınlatılır diye, ben buna çok inanıyorum. Sanatın hem kişiyi hem toplumları rehabilite edebilme yeteneğine çok inanıyorum. Sanatın birçok dalında da engellilerin çok iyi işler çıkardığına şahit oluyoruz. Dansçı Mehmet Arık hemen aklıma gelen bir örnek. Mehmet Arık 45 yaşında ortopedik engelli bir kardeşimiz. Tekerlekli sandalyesinin üzerinde 20 yılı aşkın bir süre basketbol oynadıktan sonra, içindeki dansçıyı keşfediyor ve tekerlekli sandalye dansına yöneliyor. “İzmir Devlet Opera ve Balesi” sanatçısı Banu Dağcıoğlu Türkeli önderliğinde “İzmir Büyükşehir Belediyesi”nin desteğiyle başlatılan tekerlekli sandalye dans projesinde dansçı olarak yer alıyor. Bu alanda da o kadar başarılı oluyor ki Londra’da gerçekleştirilen “Tekerlekli Sandalye Tango Projesi” kapsamında Arjantinli bir tango sanatçısıyla sahne alarak göğsümüzü kabartıyor. Mehmet Arık’ın dansından aldığımız zevkle birlikte bütün engelliler için muhteşem bir rol model olarak ortaya koyduğu bu çalışma ve üretme azmini ayakta alkışlıyorum. Su sözlerini de ayrıca çok önemli buluyorum: “Tekerlekli sandalyeyle bir ileri bir geri gitmiyoruz, dans ediyoruz. Bu, bakış açısını değiştiriyor. Bu anlamda tabuları yıktığımızı düşünüyorum. Engelli çocukları olan aileler, inanılmaz mutlu oluyorlar. Çocukları için de bir umut ışığı olarak görüyorlar. En çok mutlu olduğumuz şey, ‘çok güzel dans ediyorsunuz’ demeleri. Ajitasyon kısmıyla ilgilenmiyoruz.”

     …………………………………………

     Aydınlık Gazetesi - 23.12.2019, Pazartesi