Selahattin Duman - Gümüşlük Köyü'nde Sıcak, Güzel Bir Temmuz Gecesi..

     ………………….

     On dokuz, yirmi yaşındaydım.. Organizatörlüğe sardırmıştım kendimi.. Ortağım İhsan Olgun ile birlikte dönemin pop şarkıcılarından, turne programı yapan özel tiyatrolarına kadar..

     Kimi bulursak şehre getirirdik..

     O yılların şehir ölçekleri küçüktü.. İstanbul, Ankara, İzmir ve Adana’yı ayır.. Yüz bin nüfusu aşan üç şehir daha vardı..

     Gerisi otuz bin ile altmış bin arasında gidip gelirlerdi.. Afyon da kırk binin üzerindeki nüfusuyla orta halli bir il merkezi..

     Kimleri getirmedik ki..

     Pop dünyasından Cem Karaca, Barış Manço, Erol Büyükburç.. Beyaz Kelebekler..

     Tiyatro dünyasından başta Muammer Karaca, Altan Karındaş ve ekibi, Kent Oyuncuları .. Muzaffer Hepgüler, Gazanfer Özcan..

     Dansözü, şarkıcısı, türkücüsü.. İsimleri tek tek yazmaya kalkışsam bir sayfa dolar..

     Yirmi yaşına gün sayan iki yeni yetme, iki okul artığı hayta bu koca koca isimleri nasıl mı getirirdi şehre?

     Anahtar isim İhsan Yüce idi..

     İlleri birer birer dolaşır, organizasyon yapacak insanları bulur, elindeki turnelere uygun anlaşma yapıp İstanbul’a dönerdi..

     ***

     Biz hayta takımı, ucuz şarapla mayalanmış kafamızı yollara vurmuş; şarkı gazel, ne biliyorsak onları söyleye söyleye gezinirken İhsan Baba birden karşımıza çıkardı..

     Elindeki işleri ve uygun tarihleri söylerdi.. Üzerine atlardık o işlerin.. Eğer Erol Büyükburç taşraya çıkıyorsa kaçırılmazdı mesela..

     Bir yaz mevsiminde beş kere gelse beş kere doldururdu mekanları.. Muammer Karaca da ful çekenlerdendi..

     Ayaküstü anlaşıp otele giderdik.. İhsan Yüce bize anlaştığımız trupların afişlerini verirdi..

     Bilet fiyatlarını aramızda tespit ederdik.. El sıkışırdık.. O kadar.. Ne senet, ne sepet, ne teminat..

     O yılarda güven o kadar geçerliydi.. Organizasyon tıkır tıkır işler, herkes parasını alırdı..

     Ah İstanbullu!

     İhsan Yüce’nin eşi, eski bir tiyatro oyuncusu Zerin Hanım tabağıma servis yaparken bunu düşünüyordum..

     …………………………………………….

     Gazete Vatan – 28.07.2010, Çarşamba