27.08.2010 / Kemal Rastgeldi - Ruhumuzu Doyurmak

     ………………………………..

     Ruh konusundaki araştımaların sonuçları  herkesin anlayabileceği şekilde yeterince açıklanmıyor, insanlar bilgilendirilip aydınlatılmıyor, çünkü “ruhsuzluğun” parasal, sosyal, siyasal bir getirisi yok.

     Öte yandan, ruh üzerine kurulu tüm inanç sistemlerinin toplumları yönlendirmede, menfaat sağlamada ne denli etkili olduğunu, başta kendi ülkemizin şimdiki içler acısı durumuna baktığımzda açıkça görüyoruz. (Cin yerine) “ruh çarpar” korkusuyla bilim insanlarımız, profesörlerimiz bu hassas konuya dokunmaktan adeta çekiniyor.

     “İçel Sanat Kulübü” gibi bilime, sanata önem veren bir kuruluşun yönetimi bile, “ruh” üzerine düzenlemek istediğim bir söyleşi için, “tepki çeker” endişesiyle çekimser kaldı. Felsefeye, bilime, teknolojiye, sanata dayalı çağdaş, rasyonel eğitim verilebilen ülkelerin sayısı ne yazık ki dünyada çok az. Onların birinci özelliği, nüfusun artmaması ve halkın büyük ölçüde inançsız olması.

     İsveç gibi bir “bilim toplumunda” “Ericsson” gibi büyük şirketlerin sanata da ne denli önem verdiklerini biliyorum. Kendi personelinden oluşan yaklaşık 30 kişilik orkestraya ben de flütümle katılmıştım. En az ayda bir defa büyük restoranda verdiğimiz klasik müzik konserleriyle (midenin gıdası yanında) ruhun ihtiyacını da karşılamaya, personelin mutluluk, moral ve motivasyonunu yükseltmeye çalışırdık ki (Panasonic’deki) dinsel yerine sanatsal bir ayin gibi gelirdi bu bana.

     Bizim gibi geri bırakılmış “inanç toplumunda” gerçek aydınların, idealistlerin öncelikli görevi halkı hurafelerden, kör inançlardan kurtarmak, arındırmak olmalıdır ki bunun ne kadar zor olduğunu kendi çabalarımdan, deneyimlerimden biliyorum. Fakat insanların inanç sömürüsüne maruz bırakılıp böylesine afyonlandığı, din adına her türlü aptallığa, saçmalığa, çılgınlığa yönlendirildiği bir toplumda yaşamak, ahlak ve vicdanını yitirmeyenler için daha da zor.

     ……………………………

     Kemal Rastgeldi – 27.08.2010, Cuma