Meral Tamer - Borusan Orkestrası'nın Stratejik Planı

     “Borusan Holding”in kurucusu Asım Kocabıyık “Uluslararası İstanbul Müzik Festivali”nin, 38 yıl önce ilk kurulduğu günden itibaren belli başlı sponsorlarından biriydi.

     Oğlu Ahmet Kocabıyık, “Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası”nı (Bifo) kurdu. Kızı Zeynep Hamedi, birkaç yıl önce “Borusan Kültür Sanat”ın (Bks) başına geçtiğinde, “Bifo”yu Avrupa’ya taşıma kararı verildi.

     Ve bu kararla birlikte “Borusan”ın faaliyette bulunduğu 
4 sektördeki şirketleri için nasıl stratejik planlama yapılıyorsa, “Bifo” için de aynı şekilde sistematik bir çalışma başlatıldı.

     “Bifo”nun pazar günü Salzburg’da sergilediği son derece başarılı performansa, dünkü yazımda yer vermiştim. Konser sonrasında “Borusan Holding”in Ceo’su Agah Uğur’la sohbet ederken, bu başarının hiç de tesadüfi olmadığını, her şeyin en ince ayrıntısına kadar planlanıp, adım adım uygulamaya konduğunu öğrendim. “Bifo” için önce net bir hedef belirlemişler:

     Yeni Orkestraya Ne Gerek Var?

     1) Hedef: “Bifo”yu Türkiye sınırlarının dışında Avrupa’nın önde gelen orkestralarından biri yapmak.
Bu hedefi belirledikten sonra Borusan Grubu şirketlerinde uygulanan stratejik plan süreci kullanılmış. “Dolayısıyla bizim orkestranın muhtemelen, dünyada çok az orkestrada olan derinlikte bir stratejik planı var” diyen Uğur, bu stratejik plan içinde gelişim alanları, kritik başarı göstergeleri ve spesifik iş inisiyatifleri bulunduğunu anlattı.

     Ahmet Kocabıyık, Zeynep Hamedi, Agah Uğur, “Borusan” ve “Bks” yöneticileri, İngiliz ve Avusturyalı müzik danışmanlarının da katkısıyla, Avrupa’da çok sayıda köklü ve ünlü orkestra olduğu tespitinden yola çıkarak, öncelikle şu kritik soruya yanıt aramışlar:

     2) Kritik Soru: Avrupa’da yeni bir orkestraya kimin ihtiyacı var? “Bifo” için hazırlanan stratejik planın merkezinde, bu sorunun cevabı yatıyor.

     Fark Yaratmak, Ama Nasıl?

     Mevcut orkestralara göre önemli farklar yaratmadıkça, Avrupa’da öne çıkmanın zorluğunu baştan kabul etmişler.

     “Bifo’ya Avrupa’da nasıl bir niş bulunabilir? Orkestra nasıl konumlandırılırsa Avrupa’da kendine yer açabilir?” diye düşünürken, hedef Avrupa olunca, öncelikle Avrupalı genç bir şefin arayışına girmişler.

     Klasik müzikle yıllarca haşır-neşir olmuş bir gazeteci olarak bundan sonrasını ben de yakinen takip ettim. İspanyol ve Avusturyalı 2 genç şeften Avusturyalı Sascha Goetzel’de karar kıldılar ve şef Avusturyalı olunca da Salzburg üzerinden Avrupa’ya ulaşma planını uygulamaya koydular. Yeni şefle Salzburg’da çalmadan 8 ay önce CD yapımı, CD’de hem Türk kültürünü ve renklerini yansıtan parçaların, hem de Türkiye ile bağı olan Avrupalı bestecilerin eserlerinin yer alması da tesadüf değil tabii. Konserde çalınan 5 eserden her birinin, stratejik plandaki hedefe uygun olarak seçildiğini söylemeye de herhalde gerek yok.

     Ben 7 konser izlemek üzere bir haftalığına Salzburg’a geldim. Burada bulunuşumun, “Bifo” konseriyle bir bağlantısı yok. Buna karşılık “Bifo”nun başarılı konserini izlemiş olmak, konser sonrasında şef Goetzel’in imzaladığı “Borusan Cd”lerinin önünde Avrupalı izleyicilerin oluşturdukları kuyruğu görmek, kaldığımız otelin girişi dahil, şehrin pek çok yerinde İstanbul silüetinin yer aldığı Boğaz ve deniz manzaralı, rengarenk balonlu posterlerle karşılaşmak, beni müthiş mutlu etti ve gururlandırdı.

     Milliyet Gazetesi – 29.07.2010, Perşembe