14.07.2014 / Emekli Bir Öğretmenin Yaşadığı Hayal Kırıklığı

     Aşağıda okuyacağınız satırlar gerçek bir öyküdür:

     Beş yıl önce, “Adana Valiliği”ne bir dilekçe yazarak ilkokullarda müziğin insan yaşamındaki önemi konulu kompozisyon yarışması düzenlemeyi talep ettim. “Valilik”, “Milli Eğitim Müdürlüğü”ne sevk etti.

     Dilekçemizde ödül olarak org, gitar, bağlama ve mansiyon vereceğimizi ve yarışmaya katılacak öğrencilerin anne ya da babalarının telefon numaralarını yazmalarını belirttik.

     Yetkili:

     - “Saygıdeğer arkadaşımız, siz ticaret yapıyorsunuz, edebiyatla ne ilginiz var, bir de bu kadar küçük ödüller için neden vatandaşları rahatsız ediyorsunuz?” dedi.

     Bir emekli öğretmen olarak şaşırdım kaldım

     - “Siz şarkı dinliyor musunuz?” dedim.

     - “Evet” dedi.

     - “Peki, şarkı sözünü yazanlar şair, edebiyatçı değil mi?” diye sordum.

     - “Olsun, siz ticaretinize bakın ne yapacaksınız?” dedi.

     Bunun üzerine, ikinci bir dilekçe ile yarışmadan vazgeçtiğimi belirttim.

     İşte, sanata, edebiyata, ilgi duymayan yöneticilerimizin ektiklerini böyle biçiyoruz. Toplumu bu konuda bilinçlendirmenin yolu, çocuklarımızı güzel sanatlara yönlendirme ve bilgi edindirmenin önü bu şekilde kesilmiş oldu.

     Durmuş Sığırcı - 14.07.2014, Pazartesi