C

C Dur:

(Alm.) Büyük do, do majör.

C-Dur:

(Alm.) Büyük Do; Do Majör. Do Büyüklü Dizisi.

Cachucha:

Özünde bir Endülüs kırınıdır. Gitar ve kastanyetlerin eşliğinde yapılan bir rakstır. İspanya’da hayli yaygın olan bu dans 3/4 ya da 3/8’lik metrik sistemde olup “Bolero”ya benzer. “Cachucha” Küba’da da pek yaygındır. Fanny Elssler, Londra’da 1830 yılında Rossini’nin opera yaratısı “La Donna del Lago”dan baleye uyarlanan verimde bu dansı halk önünde kırınarak pek popüler kılmış, yine Jean Coralli’nin bale yaratısı olan “Le Diable Boiteux” da bu kırının tanınırlığını pekiştirmiştir. William Schwenck Gilbert “The Gondoliers” isimli eserde koronun bir “Cachucha” ezgisi ırlarken bu dansı tüm topluluğun kırınmasını sağlamıştır. Bkz. Bolero.

Cacophony:

Bkz. Kakofoni, kakafoni.

Cadde Dans:

2004 yılından bu yana eğlence ve eğitim sektöründe hizmet veren bu merkezde grup kırın kursları, özel kırın kursları, düğün kırınları, şirketlere kırın eğitimi, okullara kırın eğitimi, çocuklara kırın eğitimi verilmektedir. Başta kırın severler olmak üzere çeşitli gruplara içerik açısından ve dönemsel olmak üzere çeşitli organizasyonlar düzenlenmekte; ayrıca proje, tasarım ve çeşitli aşamalarda da kişisel organizasyonlara destek sağlanmaktadır.Ertikten kişiler tarafından verilen kırın eğitimi ve deneyimli bir ekip ile gerçekleştirilen organizasyonlar Kazım Özalp Sokak, Özalp Apt. No: 39 İçbahçe Giriş, Şaşkınbakkal-Kadıköy/İstanbul adresinde bulunan “Cadde by Leyla Dans Organizasyon”un ilgi alanına girmektedir. 0 (216) 302 45 50 – 0 (541) 302 45 50.

Caisse:

(Fr.) Davul. Kasa.

Caisse Roulante:

Tahtadan yapılan, uzun ve silindirik trampet.

Calando:

(İt.) Sesin gürlüğünü azaltırken tempoda ağırlaşmayı betimleyen terimdir. Bir anlamda “gevşeme”yi ifade eder.

Calcando:

(İt.) Zamanı hızlandırarak, zaman içinde hızlanarak. Acele ederek. "Acele" anlamında kullanılır. Zamanı sıkılaştırarak. Hızlanarak.

Caller Herrin:

Geleneksel bir İskoç şarkısı. Sözleri Carolina Nairne (1766-1845) tarafından yazılmış ve küğü Nathaniel Gow tarafından bağdanmıştır. “Caller Herrin” taze ringa balığı anlamına gelmektedir. “Caller Herrin” Newhaven’li kadın balık satıcılarının geleneksel seslenmeleri ve naraları idi. Balık satıcısı bu kadınlar küfeleri içinde taze tutulmuş ringa balıklarını taşımakta ve kapıdan kapıya giderek balık satmaya çalışmaktaydılar. Bu eylem sırasında avazları çıktığınca “Caller Herrin”i ırlamaktaydılar. Edinburg’lu bir keman sanatçısı ve bando yönetkeni olan Nathaniel Gow bu seslenişi ele almış ve bağdamıştır. Anılan bağdaya “St. Andrew Kilisesi”nin çan seslerini de ilave etmiştir. Gow’un bağdası yaklaşık olarak 1798 tarihini taşımaktadır ve en tanınmış ezgilerinden birisi olmuştur. Şarkının sözlerini yazan Carolina Oliphant aynı zamanda “Lady Nairne” olarak da bilinmektedir. Nathaniel Gow’un küğünü işitince “Caller Herrin”in sözlerini yazmıştır. Bu parça birçok kez uyarlanmıştır. Örneğin Philip Knapton piyano ve arp için bu ezgi üzerine bir çeşitlemeler seti yazmıştır. 1820’de ortaya çıkan bu çeşitlemeler hayli popüler olmuştur. Aynı şekilde Joseph Binns Hart (1794-1844) “8. İskoç Kadrilleri” kitabında (1827) bu ezgiyi bir kadril (dört çift ile yapılan kırın) haline getirmiştir. Bkz.: Gow, Nathaniel; Nairne, Carolina; Lady Nairne, Oliphant, Carolina; Mrs. Bogan of Bogan, St. Andrew Kilisesi, Knapton, Philip; Çeşitleme, Hart, Joseph Binns; Quadrille, Kadril.

Calmato:

(İt.) Sakin. Dinlendirici. Sessiz ve ıssız bir ortamı anımsatarak. Sükunetle.

Calmly:

(İng.) Sakin, sakince, sakinlikle. Heyecan göstermeden.

Camerloher, Placidus Cajetanus Laurentius von:

Alman bağdar. 9 Ağustos 1718 tarihinde bir mahkeme katibi olan Johann Baptist Camerloher’in oğlu olarak Murnau’da dünyaya geldi ve 21 Temmuz 1782 tarihinde 63 yaşında iken Freising’de sonsuzluğa göç etti. Sanatçı Freising’deki şimdi yıkılmış olan “St.Andrew Kilisesi”nde bulunan orgun altına gömüldü. En büyük kardeşi Joseph Anton Camerloher (1710-1743), Münih’te saray bağdarıydı. Placido Camerloher, 1730-1739 yılları arasında “Ettal Manastırı”ndaki “Benedictine Şövalyeleri Akademisi”ne katıldı ve burada küğsel yeteneği saptanarak teşvik edildi. Akademideki çalışmalarını tamamladıktan sonra Camerloher, Freising’de teoloji okumaya başladı ve sonunda 1744 yılında rahip olarak atandı. İlerleyen süreçte Prens ve Piskopos olan Johann Theodor von Bayern, Camerloher’i Freising’de kilisenin yönetkenliğine atadı. Sanatçı 1748 yılında Freising’deki “St.Veit Manastırı”na geçti ve 1753 yılında aynı kentte bulunan “St.Andreas Manastırı”na atandı. Johann Theodor 1744 yılında Liège piskoposluğunu devraldıktan sonra, Camerloher orada oda küğü yönetkeni oldu ve sayısız gezide prens-piskoposa eşlik etti. Günümüzde bağdar ve eğitimci Fritz Rabl tarafından 1964 yılında Murnau’da “Camerloher Küğ Okulu” kuruldu. Yaratıları: Op. 1: 6 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Münih), Op. 2: 6 Sonat (iki keman ve bas için - Paris, 1765), Op. 3: 12 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Paris), Op. 4: 12 Sinfoni (iki keman, viyola ve bas için - Paris).

Can, Çağlar:

1985 yılında Adana’da doğdu. İlk ve ortaokulu Riyad/Suudi Arabistan’da Türk okulunda tamamladı. Küğe bu yıllarda, 3. sınıfta iken babasının aldığı küçük orgla başladı. 1999 yılında Adana’ya yerleşti ve lise öğretimine “Çağrıbey Lisesi”nde başladı, 2002 yılında liseden mezun oldu. Bir yıl kadar ailesinin oto tamirhanesinde çalıştı. 2003 yılında “Adana Büyükşehir Belediyesi Konservatuvarı Türk Halk Müziği Bölümü”ne bir süre devam etti. 2004 yılında küçük bir kafede küğcülüğe adım attı. Bunun yanı sıra küğ öğretmenliği bölümlerinin sınavlarına hazırlandı. 2005-2006 eğitim-öğretim yılında “Karadeniz Teknik Üniversitesi Müzik Öğretmenliği Anabilimdalı” sınavlarını kazandı. Öğrencilik yaşamı boyunca sahne çalışmalarına devam etti. Aynı zamanda “TRT Trabzon Radyosu Türk Halk Müziği Gençlik Korosu”nda saz elemanı (klavye) olarak görev aldı. Bu süreçte Neşe Dilekçioğlu, Gülşen Kutlu, Emel Taşcıoğlu, Nurullah Akçayır gibi sanatçılara dinletilerinde eşlik etti. 2012 yılında üniversiteden mezun oldu. 2010-2013 yıllarında çeşitli halk eğitim merkezlerinde ve sanat merkezlerinde gitar, bağlama ve piyano öğretmeni olarak çalıştı. 2013-2014 eğitim-öğretim döneminde “Özel Burç Koleji”nde küğ öğretmeni olarak çalıştı. 2014 yılı Ağustos ayında askerlik görevini tamamlamak üzere çalıştığı okuldan ayrıldı. Askerlik dönüşünde bir süre küğcülük yaparak hayatını idame ettirdi. 2015 Eylül ayı itibariyle “Özel Adana Yükseliş Koleji”nde öğretmenlik hayatına dönüş yaptı. Halen burada küğ öğretmenliği görevini sürdürmektedir.

Can, Sibel:

1 Ağustos 1970 tarihinde İstanbul’da doğmuş olan pop-folk küğü şarkıcısı, TV oyuncusu ve sunucusudur. İlk albümünün yapımcısı Orhan Gencebay’dır. Fahrettin Aslan tarafından keşfedilip “Maksim Gazinosu”nun oryantal dansçısı oldu. 1988 yılında aynı mekanda şarkı söyleyerek sahne almaya başladı. Aynı yıl ilk eşi Hakan Ural ile evlendi. “Deli Yüreğim”, “Dedikodu” gibi dikkat çeken parçaları 1995 yılının Şubat ayında çıkardığı “Şarkılar da Senden Yana” adlı albümünde ön plana çıkan şarkıları oldu. 1997 yılının Ocak ayında “Raks Müzik” etiketli “Padişah” şarkısını içeren albümü yayınlandı. Bu albüm ile popülerliğini daha çok pekiştirdi. Ödüller aldı, televizyon programları, televizyon dizileri yaptı. 1999`da ilk eşi Hakan Ural’dan boşandı ve ertesi yıl Sulhi Aksüt ile evlendi. İlk eşinden Engincan ve Melisa, şimdiki eşinden de Emir olmak üzere 3 çocuğu vardır. 1999 yılının Ağustos ayında “Daha Yolun Başındayım” adlı onbirinci albümü yayınlandı. 2000 yılının Haziran ayında “İşte Türk Sanat Müziği” adlı onikinci albümü yayınlandı. 2001 yılının Şubat ayında “Canım Benim” adlı onüçüncü albümü yayınlandı. 2 Eylül 2003’te “Sen Benimsin” adlı ondördüncü albümünü çıkardı. 25 Aralık 2004’te “Özledin mi?” adlı onbeşinci albümü yayınlandı. 23 Mayıs 2007’de “Akşam Sefası” adlı albümü yayınlandı. İlk klibi ise “Çakmak Çakmak” 26 Mayıs 2007’de yayınlandı. İkinci klibi ise “Eski Toprak” 20 Kasım 2007’de yayınlandı. Üçüncü klibi “Aşkımız İçin" ise 20 Şubat 2008’de yayınlandı. Albümleri: “Günah Bize” (1987-Kervan Plak), “Bulursun Beni” (1988-Kervan Plak), “Rüyalarda Buluşuruz” (1989-Kervan Plak), “Hasretim” (1990-Kervan Plak), “Bir Güneş Batışında” (1991-Kervan Plak), “Seni Sevmek” (1992-Kervan Plak), “Hayat Devam Ediyor” (Orhan Gencebay’la birlikte/1993-Kervan Plak), “Hatırasıdır” (1994-Kervan Müzik), “Şarkılar da Senden Yana” (1995-Raks Müzik), “Bu Devirde” (1997-Raks Müzik), “Daha Yolun Başındayım” (1999-Raks Müzik), “İşte Türk Sanat Müziği” (2000-Üniversal Müzik), “Canım Benim” (2001-Emre Plak), “Sen Benimsin” (2003-Emre Plak), “Özledin mi?” (2004-Emre Plak), “Akşam Sefası” (2007-Emre Plak).

Can, Tugay:

İzmir’de doğdu. “Halk Oyunları”na başlangıcı ilk olarak 1999 yılında “İzmir Folklor Araştırma Kurumu Gençlik ve Spor Kulübü”ne katılması ile olmuştur. 1999-2014 yılları arasında bu kulüpte kırıncı olarak ertiksel çalışmalarına devam etmiştir. “Türk Halk Oyunları Federasyonu”nun (THOF) düzenlediği “Halk Oyunları Yarışmaları”nda ve yurt içi, yurt dışı festivallerde aktif olarak görev almıştır. 2009 yılında “Uşak Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Matematik Bölümü”nü kazanmıştır ve “Uşak Üniversitesi” bünyesinde bulunan kırın topluluğunun başkanlığını ve eğitmenliğini 2009-2014 yılları arasında yapmıştır. 2011-2014 yılları arasında “İzmir Tire Kültür Sanat Çevre ve Turizm Derneği” Başkanı Seyfullah Ayvalı tarafından kurulan “Zeybek Ateşi ve Ulusal Efe Kurultayı”nda organizasyon heyeti üyeliği ve halk kırınları eğitmenliği yapmıştır. “Zeybek Ateşi ve Ulusal Efe Kurultayı” tarafından organize edilen “Türk Tarihinde Efe ve Zeybek Kültürü Sempozyumları”na katılmış ve görev almıştır. “Burdur Gölhisar Halk Eğitim Merkezi” (2014), “İzmir Narlıdere Halk Eğitim Merkezi” (2013), “Uşak Merkez Halk Eğitim Merkezi”nde (2009-2012) yardımcı halk oyunları eğitmenliği yapmıştır. Tugay Can, Türk halk kırınları organizasyonlarında İzmir, Uşak, Burdur, Denizli, Çorum Belediyeleri tarafından festival ve gösterilere davet edilmiş ve katkıları ile destek olmuştur. Sanatçı, “Anatolia Horn Quartet” üyesidir.

Canda:

(Lat.) Bkz. Coda. Koda.

Candela, Dario:

Aldo Ciccolini’nin öğrencisi olmuştur. Parlak ve olağanüstü bir piyanist olarak tanınmıştır. Yalkıcı olarak çok sayıda dinleti veren sanatçı çeşitli oda küğü topluluklarında  piyanist olarak görev almış, çok sayıda önemli isme eşlik gerçekleştirmiştir. Bunlar arasında “Italian Virtuosi”, “The Soloists of San Carlo”, Rocco Filippini, Alain Meunier, Antony Pay, Francesco Manara, Luca Signorini, Martin Steigner, Rita Marcotulli, Eric Porche, Hans Ud oHeinzmann ile Aldo Ciccolini, Bruno Canino, Roberto de Simone, Peppe Barra ve Renato Carpentieri bulunmaktadır. Sanatçı çeşitli kentlerde, organizasyonlarda, salonlarda ve ülkelerde dinletiler vermiştir: Venedik’te “Teatro La Fenice”, Napoli’de “Teatro Mercadante”, Paris’te “Salle Cortot” ve “Theatre de la Comedie Francaise”, “Teatro delle Erbe - Società dei Concerti”, Napoli’de “Teatro San Carlo” ve Milano’da “Bocconi Üniversitesi”, Bolonya’da “Philharmonic Academy Dams”, Roma’da “Teatro Studio of the Auditorium”, Napoli’de “Associazione Scarlatti”, Paris’te “Salle Cortot”, Belçika, İspanya, Yunanistan, Fransa, Almanya, Slovenya, Sırbistan, Romanya, Polonya, İsviçre, ABD. Dario Candela “Phoenix Classic”, “Naxos” ve “Brilliant Classic” şirketleri için çeşitli kayıtlar yapmış, “Dynamic” şirketi için Cimarosa’nın tüm sonatlarını kayda almıştır. Sanatçı “Radio RAI 3”, “RAI Educational”, “Radio Sweden”, “Radio France”, “Radio Classica”, “Radio Rai 3 Suite”te programlara katılmış ve “Channel 5” televizyonunda çalmıştır. Piyano yarışmalarında beş adet birincilik ödülü kazanmıştır. Yazdığı küğler ile büyük başarılar elde etmiştir. Tiyatro küğü “Winter Afternoons” (Kış İkindileri) 2001 yılında “Fransa Kültür Bakanlığı” ödülünü kazanmıştır. Candela halen “Salerno G. Martucci Konservatuvarı”nda öğretmenlik yapmakta, bunun yanısıra “Napoli Piyano Akademisi” ve “İspanya Malaga Konservatuvarı”nda ustalık sınıfları yönetmektedir. Küğ bilimci olarak yazdığı makale ve denemeler çeşitli küğ yayınlarında basılmıştır. Mario Pilati’nin ismini taşıyan “20. Yüzyıl Küğ Kütüphanesi” yöneticiliğini yapmakta olan sanatçı “İtalyan Oda Küğü Merkezi”nin kurucusudur.

Candevir, Şefika Yaşam:

1977 yılında Ankara’da doğdu. 1985–1990 yılları arasında  “Özel Yükseliş Koleji”nde ilkokul eğitimini tamamladı. 1990–1996 yılları arasında “Çankaya Milli Piyango Anadolu Lisesi”nde öğrenim gördü. Öğrenimine devam ederken 1993 yılında “Çankaya Belediyesi Hoy–Tur Halk Dansları Topluluğu”nda dans çalışmalarına başladı. Yurtiçi ve dışında birçok gösteriye katıldı. Ayrıca “TRT”de yayınlanmakta olan “Türkü Türkü Türkiyem”izlencesinde “Hoy–Tur Halk Dansları Topluluğu” üyesi olarak gösteriler yaptı. 1996 yılında “İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü”nü kazandı. Üniversite eğitimine devam ederken birçok halk dansları topluluklarında eğitmen ve dansçı olarak yer aldı. 1998 yılında “Pera Güzel Sanatlar Okulu”nda “Flamenko Dansı” eğitimi aldı. Modern dans topluluklarında çeşitli görevlerde bulundu. 1999–2002 yılları arasında “Özel B.J.K Koleji”nde Türk halk oyunları eğitmenliği yaptı. Sahne düzenleme çalışmalarında bulundu. “Özel B.J.K Koleji” bünyesinde halk dansları eğitmeni olarak televizyon programlarına katıldı. 1999–2001 yılları arasında“Gökyüzü Çocuk Evi Anaokulu”nda bale, halk oyunları ve salon dansları eğitmeni olarak görev yaptı. 2002 yılında“İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü”nden mezun oldu. Eylül 2002 tarihinde “Kültür ve Turizm Bakanlığı Ankara Devlet Türk Dünyası Müziği Topluluğu”nda dans sanatçısı olarak göreve başladı. Halen bu kurumda görevine devam etmektedir.

Canib:

Yan, taraf, yön, cihet, cephe, yüz, doğrultu. Arapça kökenli bu kelime “kenarda” ya da “bir tarafta kalmış” demektir. “Mücenneb” ya da “mücennep” bu kelimeden gelmektedir.

Canip:

Bkz. Canib.

Canozan:

Can Ozan’ın sahne ismi. Bkz.: Ozan, Can.

Canselen, Faik:

Sabri Tandoğan'ın Faik Canselen hakkında "Bütün Dünya" dergisinde yayınlanan anısı bu önemli küğ adamımızın kişiliği için çok açık bir ipucu vermektedir: "Lisede müzik öğretmenimiz Faik Canselen'di. Bir efsane insandı. Musiki Muallim Mektebi'ni birincilikle bitirmiş, ödül olarak Almanya'ya müzik eğitimine gönderilmişti. Bir gün bize okulun piyanosu ile Beethoven'in Dokuzuncu Senfonisi'nden kimi bölümler çaldı. Sonra bizim izlenimlerimizi sordu. O günün koşullarında hiçbirimiz zevk almamış, heyecan duymamıştık. Hocamız büyük bir olgunlukla 'Haklısınız çocuklar' dedi. 'Hiçbiriniz evinizde, çevrenizde böyle bir müzik duymadınız. İsterseniz ben size her gün okul bittikten sonra ücretsiz olarak ders vereyim. Ama sizden ricam, lütfen notalmak için gelmeyiniz, içinizden geliyorsa devam ediniz.' Ve okul bitene dek bu dersler devam etti. Ben bugün Mozart'tan, Beethoven'dan, Mendelssohn'dan, Bach'tan zevk alıyorsam, ürpererek heyecanla dinliyorsam, bu durumumu çok değerli hocam Sayın Faik Canselen'in bu özverili ve bir benzeri çok az görülen olağanüstü çabasına borçluyum."

Cantabile:

(İt.) Şarkı söyler gibi, ırlayarak. Dokunaklı, hisli. Bkz. Cantando.

Cantando:

(İt.) Bkz. Cantabile.

Canto:

(İt., İsp.) Şarkı. Şarkı söylemek. Ötmek, ötme, ötüş. Bkz. Kanto.

Cantor:

(İsp., Port.) Şarkıcı. Erkek ırlağan. Erkek sesçi.

Cantore:

(İt.) Şarkıcı. Erkek ırlağan. Erkek sesçi.

Cantus Firmus:

(Lat.) Konu, ana konu. Tema. Verili ezgi.

Cantürk, Leyla:

1950 yılında Ankara’da doğan Leyla Cantürk, ilkokul yıllarında küğ eğitiminde sıkça kullanılan mandolini tanıyarak küğ eğitimine adım attı. Cebeci’deki “Ankara Devlet Konservatuvarı”nın yakınında olan “İltekin İlkokulu”nda mandolin dersleri veren Kemal Eroğlu’nun talebesiyken, O’nun yönlendirmesiyle konservatuvar sınavına girerek 1960 yılında keman eğitimine başladı. Kemanı Marcel Debot’un sınıfında okudu. O yıllarda konservatuvar öğretmenliği yapan İlhan Usmanbaş, Ercivan Saydam, Muammer Sun, İlhan Baran, Hikmet Şimşek, Ahmed Adnan Saygun, Cengiz Tanç, Halil Onayman çeşitli meslek derslerinin öğretmenleri oldular. 1969 yılında diplomasını alan Leyla Cantürk ilk ertiksel deneyimini, o yıllarda kurulup sadece beş yıl devam eden “Devlet Tiyatrosu Müzikaller Orkestrası”nda yaptı. Bu orkestranın kapanmasını “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası”nın kuruluşu izledi ve 1977 yılında iki yıl süren bir İzmir dönemi oldu. 1979’da tekrar Ankara’ya dönen Cantürk 1983 Eylül’üne kadar “Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası”nda ve “Ankara Devlet Opera ve Balesi”nde görev aldı. Eğitim ve çalışma yılları boyunca sayısız dinleti dolaşılarına katıldı. 1977 yazında gittiği “Salzburg Mozarteum Akademi Yaz Kursu”nda keman ve orkestra çalışmalarına iki dönem katıldı. 1980 yılı yazında Almanya’nın “Weikersheim Yaz Festivali”nde Richard Strauss’un “Salome Operası”nın orkestrasında yer aldı. O yıllarda üyesi olduğu “Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası”nın yaz tatillerini yine Avrupa’nın çeşitli ülkelerindeki yaz kursları ya da festivalleriyle değerlendiren Cantürk, 1982 yazında da Hollanda’nın güney şehirlerinden Kerkrade’de de ilk kez düzenlenen “Orlando Festivali”ne katıldı. Burada tanıştığı eşi ile 1983 yazında evlenerek Hollanda’ya yerleşti. 1983-1990 yılları arasında gerek yalkıcı ve gerekse oturduğu şehrin (Zoetermeer) küğ okulu öğretmenleriyle kurdukları oda küğü gurubu “Xtet” ile çeşitli dinletiler verdi. O yıllarda “Utrecht Üniversitesi”nde küğ bilimi alanında dersler veren Wouter Sweets’in “Türk Küğü” sınıfına bir dönem devam ederek Türkiye’de erişemediği Türk küğü hakkındaki bilgileri de dağarcığına katmak istedi. Ancak 1990 yılında “La Haye (Den Haag) Küğ Okulu”nda keman eğitmeni olarak derslere başladığından salt bu konuya yoğunlaşarak üniversitedeki dersleri durdurdu. 1996 yılında yıllardır ilgisini çeken “Suzuki Keman Eğitimi” ile ilgili açılan öğretmenlik kursuna katılarak iki kategorilik sertifikasını aldı. Gerek öğretmenlik kursları sırasında ve gerekse devamında öğretmen olarak pek çok “atölye” çalışmalarına katıldı. Cantürk, bütün bu yıllarda yaptığı işler içinde en önemli olarak,  “Suzuki eğitmenliği”ni düşünmektedir. Cantürk’ün Türkiye küğ eğitimi tarihi içindeki yeri, ilk Suzuki keman eğitmeni olmasıdır. 2010 ocak ayında çalıştığı küğ okulundan (Koorenhuis) emekli olduğunda bu eğitim sisteminin Türkiye’de gelişmesi için çaba vermeyi amaç edindi. Şiniçi Suzuki’nin “Sevgiyle Eğitmek” adlı kitabını Hollanda baskısından tercüme etti ve Ankara’da rasladığı başka bir İngilizden çevirisi ile karşılaştırarak basıma hazırladı. (Kitap 2010 ekim ayında basılmıştır). Halen evinde özel dersler vermekte olan Cantürk keman eğitim sistemi ve Şiniçi Suzuki’yi konu alan bir kitabın hazırlığıyla uğraşmaktadır.

Capriccio:

(İt.) Kapris. Geçici heves, anlamsız istek ile. İsteme, canı çekme. Geçici istek. Serbest tarzda yorumlanan çalgısal küğ türü. Uygulamada pek bir serbestiyet içinde olan çalgısal küğ. Bkz. A Capriccio. Capriccioso.

Capriccioso:

(İt.) Kaprisli. Özgür ve dürtüsel. Canlı, ancak serbest. Küğsel yaratı canlı ve özgür bir serbestlikte çalınmalıdır. Öngörülemeyen bir uçuculukta icra için kullanılan küğsel terim.

Carezzando:

(İt.) Elçinli çalgılarda tuşları okşar gibi. Usulca. Pek bir zerafetle.

Carezzevole:

(İt.) Okşayarak, usulca. Usulca okşayarak. Notanın altında küçük harflerle yazılır.

Carillon:

(Fr.) Vurgulu bir çan çalgısı.

Carole:

Eski bir kırın. Çember oluşturarak ya da zincir halinde kırınılan bir Ortaçağ Avrupa kırınıdır. Kırıncıların kırınırlarken ırladıkları şarkılar eşliğinde gerçekleştirilir. Edime katılan kırıncı miktarı belirlenmiş değildir, sayısı belli olmayan bu kişiler kollarını birbirlerinin üzerine atarlar ve en baştaki liderin adımlarını takip ederler. "Carole" kırınının kökenleri "Mayıs" ya da yaz dönümü şenliklerinde kırınılan çember danslarına kadar uzanmakta ve az miktarda da eski Yunan’a dayanmaktadır. 7. yüzyıl başlarında yayılmaya başlayan bu kırın 12. yüzyılda tüm Avrupa’ya yayıldı ve 14. yüzyıldan itibaren popülaritesi azalmaya yüz tuttu. "Carole" kırınının balladlar eşliğinde yapıldığına ilişkin güçlü kanıtlar bulunmaktadır. Pek çok balladın nakarat kısımlarının kırın hareketlerine uyumlu oldukları açıktır. Ortaçağ Danimarkasından kalan "carole" yadigarları halen "Faroe Adaları"nda canlılıklarını sürdürmektedirler. "Carole" ile aynı kökenden gelen zincir kırınları yılan gibi kıvrılır biçimde sergilenirler veya halka şeklinde uygulanırlar ya da düz birer dizi şeklinde gerçekleştirilirler ki bunların izlerini 20. yüzyılda Balkan ülkelerinde hala görebiliriz. Bunlar söylenen şarkılar ya da çalgısal küğler eşliğinde uygulanırlar. Örneğin Romanya’da "hora", Sırp-Hırvat temelli "kolo", Bulgar "horo" ve Yunan "syrtos" bunlara örnek oluştururlar. Fransa’da "farandole" ve "carmagnole" ve Katalonya’da "sardana", günümüz İsviçre’sinde birkaç "coraules" halen varlıklarını sürdürmektedirler. Geç Ortaçağ Avrupa’sında kırınılan "Branle", "carole"den türemiştir. Sıra halinde ya da çember oluşturarak kırınılan halk kırınlarının temelde "carole"ye dayandığını söylemek olanaklıdır.

Casale, Vincenzo:

1981 yılında İtalya’nın Chivasso kentinde doğmuştur. Halen Brüksel’de yaşamakta ve Belçika’da çalışmaktadır. 1987 ile 1997 yılları arasında İtalya’nın Torino kentindeki “Leone Sinigaglia Küğ Okulu”nda okumuş, Prof. S. Capuano’nun öğrencisi olarak keman, blokflüt ve klarinet dersleri almıştır. Küğde olgunluk diplomasını Haziran 2000’de, klarinet’te de 10 üzerinden 10 puanla “Torino Giuseppe Verdi Konservatuvarı”ndan aynı yılın Eylül ayında almaya hak kazanmıştır. “Brüksel Kraliyet Konservatuvarı”ndan remileme dalında 2001’de “Premier Prix” diplomasını “üstünlük” derecesi ile; 2002 Haziran’ında da Jean Michel Charlier’nin klarinet sınıfından almış, ayrıca Michel Lysight ile çağdaş küğ çalışmaları yapmıştır. Prof. W. Boeykens’in de özel öğrencisi olmuştur. 2002 yılından bu yana “eski klarinet” üzerinde çalışmalar yapmaktadır. Hollanda’nın “Delft Üniversitesi”nde klarinet yapımı dersleri de görmüştür. Oda küğüne büyük ilgi gösteren Vincenzo Casale “Camerata Silesia Varsavia”, “KJO Phillipe Herreweghe”, “Frans Bruggen ile 18. Yüzyıl Orkestrası”, “Galant Topluluğu”, “Il Nuovo Settimo” gibi grupların üyesidir. “Brüksel Yüksek Küğ Okulu”nda klarinet dersleri vermiş olup halen Belçika’nin “Tournai Konservatuvarı” ile “Thuin” ve “Bertrix” kentleri “Küğ Akademileri”nde klarinet öğretmeni olarak görev yapmaktadır.

Casalini, Zeynep:

3 Ekim 1970 tarihinde doğan Türk-İtalyan ses sanatçısıdır. Şarkıcı olan babası Ernesto Casalini ve oyuncu Deniz Türkali’nin evliliğinden olan Zeynep Casalini 9 yaşındayken “Atatürk Kültür Merkezi” ile tanışarak sanat hayatına adım attı. 1985’te “Bilsak Tiyatro 
Atölyesi”nde tiyatro çalışmalarına başladı ve amatör bir gruba katılarak bir dönem 
tiyatro ile ilgilendi. Lisedeyken 1988 yılında ev arkadaşı Yasemin Alkaya’nın teşvikiyle şarkı söylemeye başladı. İtalya’da bir rock grubuyla sahne aldı, İngiltere’de bir caz klüpte şarkı söyledi. 1990’da 
Marmaris’e 
yerleşti ve sahne çalışmalarını sürdürdü. 1995 yılında İstanbul’a dönerek şarkıcı Asya’ya 
ve Cem Özer’in “Laf Lafı Açıyor” adlı izlencesine sesi ve şarkılarıyla katıldı. Atıf Yılmaz’ın yönettiği “Kazandibi, Tavukgöğsü” adlı kısa filmde oynadı. Dedesi yazar Vedat Türkali, 
dayısı da senarist ve yönetmen Barış Pirhasan’dır. Sanatçı kökenli bir aileden gelen Zeynep Casalini Sibel Alaş, Ferda Anıl Yarkın, Emel Müftüoğlu, Ajda Pekkan ve Sezen Aksu’nun ses eşlikçiliğini yaptı. Sezen Aksu’nun “Açıkhava Tiyatrosu Dinletileri”nde davul çalarak ilgi topladı. Düzenlemeci Sinan Akçıl’ın imzasını taşıyan ilk albümünde Sezen Aksu’nun “Duvar” adlı parçasını seslendirdi.

Cast:

(İng.) Bir tiyatro oyununda veya sinema filminde yer alan oyuncu veya kırıncı kadrosu. Ajansların isimlerinin yanına da getirilebilir. İsminin yanında "cast" bulunan ajanslar filmlere, reklamlara, dizilere, dinletilere ya da kliplere oyuncu ya da kırıncı temin etmektedirler anlamına gelmektedir.

Castrate:

(Fr.) Hadım edilmiş erkek ırlağan. Özel bir ses rengini elde etmek için erkek çocuklarda yapılan hadım etme işlemi sonucu “castrate” yalkıcılar elde edilmiştir. Sesi için hadım edilmiş erkek solist.

Catemario, Edoardo:

Gitar sanatçısı ve pedagogu. Napoli’de doğdu. Küğsel çalışmalarına henüz beş yaşında iken başladı. Gitar eğitimini Salvatore Canino, Antimo Pedata, Jose Tomas ve Maria Luisa Anido ile gerçekleştirdi. Analiz ve piyano çalışmalarını Titina De Fazio ve Oscar Roberto Casares ile yaptı. Onbir yaşında iken ilk yalkın dinletisini verdi. Sanatçı geniş bir dağara sahip olup orijinal çalgılarla seslendirilen barok dönemden romantik döneme, yirminci yüzyıldan çağdaş ve yenilikçi küğlere dek uzanan genlikte çok yönlü bir çalıcıdır. Edoardo Catemario gerek ulusal çapta gerekse uluslararası alanda sayısız birincilik ödülleri kazanmıştır. Diğer kazandığı ödüllerin yanında özellikle 1991 yılında Almuñecar (Granada)’da ve 1992 yılında İskenderiye’de elde ettiği “Andres Segovia” yarışmaları birinciliklerinden bahsetmek gereklidir. Sanatçı önemli dinleti salonlarında çalmıştır: Viyana (Viyana Küğ Toplumu Büyük Salonu), Berlin (Filarmoni Büyük Salonu), Madrid (Ulusal Oditoryum ve Kraliyet Tiyatrosu), Londra (Wigmore Salonu ve St John’s Smith Square), New York (Weill Salonu ve Carnegie Salonu), Melbourne (Sidney Meir Bowl ve Kent Belediye Salonu), St. Petersburg (Filarmoni Bolşoy Salonu), Moskova (Çaykovski Oditoryumu), Paris (Cité de la musique), Buenos Aires (Coliseo Tiyatrosu), Hamburg (Küğ Salonu), Valensiya (Konservatuvar Oditoryumu) bunlardan yalnızca birkaçıdır. Catemario TV2000, TVE2 (İspanya), RTF3 (Fransa), RAI 1 ve RAI 3 (İtalya) gibi bellibaşlı Avrupa ulusal televizyon kanallarında ve radyo yayınlarında yer almıştır. Sanatçı kendisine adanan bazı eserlerin dünyada ilk çalınışlarını da gerçekleştirmiştir. Örneğin, Eduardo Morales Case’den “El Kalasha de Avalokitesvara”, Alexander Mullenbach’dan “Üç Şarkı”, Mauricio Sotelo’dan “Kırın Defterleri”, Patrizio Marrone’den “Bir Maske’nin Anıları” ve “Yalnızlık”, Gerard Drozd’dan “Carpe Diem”, Juan Jose Barron’dan “Güzel Bir Yağmur Konçertosu”, Daniel Doura’dan “Arjantin Sinfonia”sı ve Roberto de Simone’den “Anne Balina’nın Öyküleri”. Sanatçı çok sayıda büyük orkestrayla da konuk yalkıcı olarak dinletiler vermiştir: Berlin Filarmoni, Viyana Akademisi, Andorra Sinfoni Orkestrası, Melbourne Sinfoni Orkestrası, Sanremo Orkestrası, Bizans Akademisi, Toskana Orkestrası, Meksika Devlet Orkestrası, İtalyan Filarmoni Orkestrası, Fiesole Yalkıcıları. Birlikte çalıştığı yönetkenler arasında pek önemli isimler bulunmaktadır: Martin Haselboek, Oleg Caetani, Michael Helmrat, Inma Shara, Marzio Conti, Ottavio Dantone, Enrique Batiz, Nicola Paszkowski. Gerçekleştirdiği kayıtlar arasında DECCA, ARTS Küğ ve Koch Schwann sayılabilir. Bu kayıtlar nedeniyle sayısız eleştirmen ödülleri elde etmiştir: Beş Yıldız Ödülü “Musica-İtalya”, Ayın klasıl CD’si seçimi ödülü (İtalya), Editörün seçimi “Guitart Ödülü - İtalya”, “Joker of Crescendo - Belçika” ve bunların yanısıra başkaları… 2004 yılının Ocak ayında Giuliani’nin 1 nolu konçertosu için yaptığı kayıt “BBC Küğ Dergisi”ne ek olarak iliştirilmiş bir şekilde dergi okuyucularına sunuldu. Sanatçı takdir edilen bir öğretmen olarak da tanınmaktadır. Almanya, Fransa, İspanya, ABD, İngiltere, Avustralya ve Avusturya’da ustalık sınıfları yönetmiş, 2001-2007 yılları arasında “Salzburg Mozart Akademisi”nde “Yaz Akademisi” çalışmalarında öğretmenlik yapmış, “Londra Kraliyet Akademisi”ne düzenli olarak konuk sanatçı olarak çağırılmıştır. 2018 yılında sanatçıya “Londra Kraliyet Akademisi”, “Onursal Yardımcı” ödülü sunmuştur. Catemario ayrıca gitarcılar ve piyanistler için kendi ismini taşıyan (Metodo Catemario) bir küğsel işitme eğitimi yönteminin yaratıcısıdır. Bu işitme yönteminin uygulandığı “Catemario Akademisi”nin ortaya çıkışına da tanık olmuştur. Catemario, Garcia ve Simplicio gibi İspanyol ekolünün büyük ustalarının yaptığı yüksek kalitede çalgıları kullanmaktadır. Paulino Bernaber ve rejeneratif restorasyonun yaratıcısı Walter Franchi’nin de büyük destekçisidir. Sanatçı 1992 yılından bu yana RC gitar telleri kullanmaktadır.

Caussé, Otalia:

Yazar, direktör, ışıkçı ve prodüktör. “o28”i yaratan ekibin bir üyesidir. Bu film, “11. My French Film Festival”de “Kids Corner - Çocukların Köşesi”nde gösterime girmiştir.

Caz–band:

Bkz.: Jazz-band.

Cello:

(İt.) Viyolonsel. Çello. Violoncello’nun kısa yazılışı. Bu kelimeyi oluşturan parçalardan ikincisinin kullanılması yolu ile yapılan kısaltma. Bkz. Violoncello, viyolonsel, çello.

Cem, Hakan:

1961 yılında Kuzey Kıbrıs Cumhuriyeti'nin başkenti Lefkoşa'da doğdu. "Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Viyolonsel Ana Sanat Dalı"ndan 1985 yılında pekiyi derece  ile mezun oldu. Aynı yıl "İzmir Devlet Senfoni Orkestrası" sınavlarını kazanarak orkestranın viyolonsel sanatçılığına atandı. Sanatçı 1996 yılından bugüne kurumun yönetim kurulu üyeliği, müdür yardımcılığı gibi yönetim kadrolarında hizmetler verdi. Hakan Cem 2003 yılında "İzmir Devlet Senfoni Orkestrası" müdürlüğü görevini üstlendi. Bu kurumun “Çocuklarla Senfoni” adlı çocuklara yönelik çoksesli küğün sevdirilmesi, yaygınlaştırılması projesiyle Ege Bölgesi'nde 18.000 çocuğa ulaşmasını sağladı. Yine "il, ilçe, köy konserleri" projesiyle "İzmir Devlet Senfoni Orkestrası"nın yalnız İzmir'de değil, Ege Bölgesi'nde de geniş kitlelere ulaşmasında ve çoksesli küğün bölgede yaygınlaşıp sevilmesinde önemli görevler üstlendi. 2005 yılında "Milliyet Gazetesi"nin "Ege Eki"nde köşe yazarı Çağlayan Bilgen tarafından çoksesli küğ alanında eğitime yaptığı katkılar nedeniyle "Yılın Sanat Adamı" gösterildi. 2006 yılında da "çoksesli küğün gelecek nesillere tanıtılmasında" gösterdiği başarılı çalışmalar nedeniyle "Uluslararası Konak Rotary Kulübü"nce "Meslek Hizmet Ödülü"ne layık görüldü. "Avrupa Birliği Uluslararası Akdeniz Barış Sinfoni Orkestrası" üyesi de olan Cem aynı zamanda edebiyat alanında ürünler vermektedir. "Susmanın Ötesi" adlı Japon "Haiku Sanatı"nı içeren kitabı "Türkiye 2003 Arkadaş Z. Özger Şiir Yarışması"nda finale kalarak jüri tarafından "Anılmaya Değer Dosya" olarak değerlendirildi ve kitaplaştı. Hakan Cem'in ikinci kitabı "Öpücük Damlası"dır. Sanatçının şiir ve yazıları bugüne kadar "Kitap-lık", "Yasak Meyve", "No Edebiyat", "Agora", "Üç Nokta", "Kum", "E", "Akatalpa", "Heves", "Pitoresk", "Liman", "Son Kişot", "Ünlem", "Ay", "Bahçe", "S'imge", "Şiir Ülkesi" gibi edebiyat dergilerinde yayımlandı, yayımlanmaktadır. Hakan Cem "TRT" kurumu için 2004–2005 yılı yayın sezonunda "Viyolonsel Diyor ki" adlı çoksesli küğ izlencesinin yapımında görev aldı ve danışmanlığını yürüttü. Halen "İzmir Devlet Senfoni Orkestrası"nda viyolonsel sanatçısı olan Cem İngilizce biliyor, evli ve bir çocuk babasıdır.

Cemal Reşid Rey’in “Türkiye”si:

Cemal Reşid Rey sonsuzluğa göç ettiğinde eserleri çok dağılmıştı. “İstanbul Filarmoni Derneği” bağdarın yaratılarını derleyip toplayarak bir araya getirdi. Bu arada hiç bilinmeyen bir yaratısı ortaya çıktı: “Türkiye” rapsodisi… Bu yaratı ortaya çıktığı anda “İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası” hemen programında değişikliğe giderek Hikmet Şimşek yönetiminde bu rapsodiyi seslendirdi. Eser 10 parçadan oluşmaktadır ve Rey, çeşitli yörelerin küğleri ile yurdumuzun adeta seslerden oluşan bir tablosunu çizmektedir. İlk iki parça kırın havası karakterindedir. Birincisinde neşeli ilk tema üfleme çalgılar ile çelestadan duyulur. Yaylı çalgıların çaldığı ikinci tema ifadeli bir türkü gibidir ve ilk girişin kısa sürprizi ile sona ermektedir. İkinci parçada yalnız tahta üflemeli çalgılar yer almaktadır. Üçüncü parçanın ana teması ağıt karakterindedir. Meye benzeyen ifadeli sesi ile bas klarinet tarafından sergilenmeden önce yaylı çalgılar uzun seslerle derin havayı hazırlar ve sonra yükselerek adeta feryat edercesine acıyı yinelerler. Sonunda eski ifadeye dönülerek biter. Dördüncü parça pek tanınmış “Ha bu diyar” türküsünü sergilemektedir. Beşinci parçada kemençeleri taklit eden keman figürleri eşliğinde bir “Karadeniz Havası” ilkin yalkın viyola ve çellodan, sonra bütün gruplardan duyulur. Altıncı parçada ise kendimizi bir bayram yerinin şenlikli havasında buluruz.

Cenaze Marşı (Beethoven):

Ludwig van Beethoven’in “Kutsal Roma İmparatoru” İkinci (II.) Josef için bağdadığı cenaze küğüdür. Ancak teknik güçlüklerinden ötürü pek seslendirilmez.

Cenevre Vançin Üçülü:

“Cenevre Konservatuvarı”nı birincilik ödülüyle bitiren Türkiye’nin ilk kadın obuva yalkıcısı Ayser Vançin, Cenevre’li kılarinetçi Eric Schmid ve piyanist Fredy Felgenhauer tarafından oluşturulan bu üçülü küğ sevgisi bir araya getirmiştir. Grubu oluşturan çalgıların renk ve ses uyuşumu “Cenevre Vançin Üçülü”nün küğ dünyasının ender grupları arasında hak ettiği yeri almasını sağladı. Grubun kurucusu Ayser Vançin’in yaptığı sürekli araştırmalar üçüle uyumlu bir dağar kazandırdığı gibi gruptan esinlenen birçok uluslararası bağdarın da dikkatini çekerek kendilerine adanan yaratılar yazılmasına yol açtı. Ekrem Zeki Ün, Nedim Otyam gibi tanınmış Türk bağdarlarının yanısıra Hollanda’lı Jan Masseus, İsviçre’li A. Pflüger, C. Cavadini, J. C. Beuchat ve aynı zamanda bağdar olan Ayser Vançin’i de bu isimlerin arasında sayabiliriz. Birçok ülkede dinletiler veren “Cenevre Vançin Üçülü” radyo ve televizyon programlarına da katılmaktadır. Uluslararası “Martigny Pierre Gianadda Oda Küğü Ödülü”nü alan “Cenevre Vançin Üçülü”nün iki CD’si vardır. Üçül’ün son dinletilerine Fredy Felgenhauer’in artık aralarında olmaması nedeniyle piyanist Suzanne Husson eşlik etmektedir.

Cenker, Muharrem:

Türk keman sanatçısı. 1954 yılında Manisa’da dünyaya geldi. Keman eğitimine 1966 yılında “İzmir Devlet Konservatuvarı”nda Hazar Alapınar ile başladı. Bu okuldaki çalışmalarını Gürel Karakaş ve Fritz Goerlach ile sürdürdü. 1972 yılında “Ankara Devlet Konservatuvarı”na geçti ve bu okulda Jules Higny’nin öğrencisi oldu. Bu okuldan 1975 yılı yaz döneminde mezun oldu ve aynı yıl kurulup çalışmalarına başlayan “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası”nın ilk kurucu üyelerinden biri olarak sanatsal yaşamına başladı. 1978 yılı Ağustos ayında eşi Nuray Cenker ile Almanya’ya yerleşti ve çalışmalarını “Münster Kent Sinfoni Orkestrası”nda 2018 yılı Kasım ayına dek sürdürdü. Bu süre içinde Ruggiero Ricci ve Lucas David ile çalışma olanağı bulan sanatçı, Türkiye ve uluslararası bağlantılı birçok kuruluşla ortaklaşa Almanya’da “Türk Küğ Geleneği”nin değişik örneklerini tanıtan dinletiler verdi. İzmir’li bağdar Necdet Levent’in “1. Keman Konçertosu”nun ilk çalınışını gerçekleştirdi. Ayrıca çeşitli yıllarda “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası” ve “Antalya Devlet Senfoni Orkestrası” eşliğinde üç dinletiye yalkıcı olarak katıldı. Oda küğü alanında arkadaşlarıyla birlikte oluşturduğu “Trio d’Accord” piyanolu üçülüyle uzun yıllar çeşitli dinletiler ve kayıtlar yaptı. Muharrem Cenker halen Almanya’da yaşamaktadır.

Cenker, Nuray:

Viyolonsel sanatçısı ve öğretmeni. 1953 yılında dünyaya geldi. Viyolonsel ve piyano eğitimine 1965 yılında “İzmir Devlet Konservatuvarı”nda başladı. İzmir’de François Morin ve Willy Rebhan ile viyolonsel, Max Hallecker ile piyano çalıştı. 1974 yılında Doğan Cangal’ın sınıfından diploma aldı. 1974-1976 tarihleri arasında “İzmir Devlet Konservatuvarı”nda viyolonsel öğretmenliği yaptı. 1976 yılı ile 1978 yılları arasında “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası” sanatçısı olarak çalışmalarını sürdürdü. 1978 yılında Almanya’nın Münster kentinde bulunan “Westfälische Schule für Musik”te açılan sınavı kazandı ve bu okulda 2017 yılına dek viyolonsel öğretmeni olarak çalıştı. Bu arada Heinrich Schiff’in ustalık kursuna katıldı. Eşi Muharrem Cenker ile Almanya’da çeşitli oda küğü dinletileri verdi. Bu dönemde Nuray Cenker’in çok sayıda öğrencisi çeşitli yarışmalarda ödüller aldılar. Bu isimler halen Alman orkestralarında görev yapmaktadırlar. Yaşamını Almanya’da sürdürmekte olan Nuray Cenker Türk gençlerine destek vermiş ve onların Almanya’daki eğitimlerine yardımcı olmuştur.

Cevher, Cemile:

Karadeniz'in ilk radyo sanatçısıdır. 1950’li yıllarda ailesiyle Trabzon’dan İstanbul’a göç etmiştir. Oturduğu mahallenin sakinleri sesini keşfederek Sadettin Kaynak’a götürülmüştür. Rizeli olan Sadettin Kaynak duyduğu sese hayran kalmıştır. Cevher “TRT”nin “Yurttan Sesler Korosu”nun radyoda yaptığı izlencelerde yalkıcı olarak yer almış ve zamanla tüm Karadenizlilerin taptığı bir sanatçı olmuştur. “Fadime Kimdir” kitabının yayıncısı Ömer Aşan, Cemile Cevher’i şöyle anlatıyor: “Babaannem, radyoda O’nun sesini duyduğunda namazını yarıda keser, radyonun sesini açardı. Bilirsiniz, herhangi bir müslüman öyle kolay kolay namazını yar ım bırakmaz. Çok önemli sebebiniz yoksa günaha girersiniz. Sonraki yıllarda, babaannem henüz yaşıyorken, güzel şarkıların O’nun için namazdan daha kutsal olduğunu öğrenmiştim. Haklıydı babaannem; çünkü Cemile Cevher hiçbir zaman kaset doldurmadı, plağına da rastlamadım; dolayısıyla aynanın bir daha yüzümüze tutulup tutulmayacağı belli değildi.''

Ceyhan, Dengin:

“Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarı”nda akademisyen. Dengin Ceyhan, 2013’te “Gezi Eylemleri” sırasında Alman piyanist Davide Martello ile birlikte İstanbul Taksim’de bir konser vermişti. Ceyhan, “Gezi Anmaları”nın yanısıra Soma’da hayatlarını kaybeden madencilerin ailelerinin yararına dinletiler düzenlemişti. Piyanist, üniversiteye başlayacak madenci ailelerinin çocuklarına burs toplamak için 7 ilde “Piano for Soma” etkinliklerinde yer almıştı. Sanatçı, sosyal medyada yaptığı bir paylaşım nedeniyle Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a hakaret ettiği iddiasıyla tutuklanmış ve savcılığın itirazı üzerine tahliye edilmişti. Kamuoyunda yükselen tepkiler üzerine savcılık, “Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarı” akademisyeni Ceyhan’ın tutukluluk kararına itiraz etmiş, serbest bırakılan sanatçıyı karşılamak için avukatı ve yakınları“Silivri Cezaevi”ne gitmişti.

Ceylan, Heyecan Gizem:

1982 yılında Tarsus'ta doğdu, ilkokulu burada bitirdi. 1995 yılında "Çukurova Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Keman Anasanat Dalı"nı kazanarak küğ eğitimine başladı. 1998 yılında aynı okulun "Şan Bölümü Anasanat Dalı" sınavını kazanıp Claudia Atanassova'nın sınıfında opera–şan öğrencisi oldu. Konservatuvardaki lise eğitimi süresince Adana, Mersin ve Ankara'da dinletiler verdi. 2002 yılında Almanya'ya giderek "Studiengang Gesang / Musiktheater an der Fakultaet Darstellende Kunst der Universitaet der Künste Berlin" (Berlin Sanat Üniversitesi Gösteri Sanatları Fakültesi Opera–Şan Bölümü)nü kazanarak Anke Eggers'in öğrencisi oldu. 2003 yılında Dietrich Fischer–Diskau'nun lied yorumu üzerine gerçekleştirdiği ustalık kursuna katıldı. Heyecan Gizem Ceylan Almanya'daki eğitimi süresince Peter Berne'in gerçekleştirdiği İtalyan arya ve resitatiflerini yorumlamaya yönelik ustalık kurslarını izledi, "Junge Oper Lübeck" (Lübeck Gençlik Operası) ile anlaşmalı olarak birçok yılbaşı ve yardım dinletilerine katıldı, ayrıca Leipzig, Lübeck, Gelsenkirchen ve Dresden kentlerinde dinletiler verdi. 2006 yılında rejisörlüğünü Karoline Gruber'in, yönetkenliğini Errico Fresis'in yaptığı "Mozart un Geniert" isimli yaratıyla sahne sınavını ve 2007 yılında da dağar sınavını çok iyi dereceyle geçerek "Universitaet der Künste Berlin"den başarıyla mezun oldu ve lisans-yüksek lisans diplomalarını alarak Türkiye'ye döndü. Sanatçı 2008 yılı Ocak ayında başlamış olduğu "Antalya Devlet Opera ve Balesi" kurumunda çalışmalarını sürdürmektedir.

Cha, SeungHee:

Güney Kore doğumlu olan soprano SeungHee Cha daha dokuz yaşında iken ailesi ile Amerika Birleşik Devletleri’nin Maryland eyaletinin Baltimore kentine göç etmiştir. Onyedi yaşında ise New York’da bulunan “Juilliard Küğ Okulu Ses Programı”na kabul edilen en genç şarkıcı olmuştur. Adı geçen okulda burslu okuyarak lisans ve yüksek lisans diplomaları alan sanatçı Amerika Birleşik Devletleri’nde sayısız opera yaratısında görev almıştır. Üstlendiği roller arasında “Don Pasquale”de “Norina”, “La Boheme”de “Musetta”, “Cosi Fan Tutte”de “Despina”, “Der Rosenkavalier”de “Sophia”, “Don Giovanni”de “Zerlina” ve “La Sonnambula”da “Amina” sayılabilir. Cha, müzikallerde de yer almış ve dünyanın dört bir tarafında çeşitli oratoryoda söylemiş, sayısız resitalde sanatını sergilemiştir. Oda küğü grupları ile de çok etkin birliktelikleri olan sanatçı Fransız “Schubert Ensemble” topluluğu ile Güney Kore’de Boccherini’nin “Stabat Mater”ini yorumlamıştır. “Yeni Zelanda Ensemble” ile bir araya gelmiş, Alman “Stuttgart Pegasus Ensemble” ile Vivaldi’nin RV 630 sırasayılı “Motet”ini yorumlamıştır. Sanatçı “Mozart’ın 250. Doğum Yılı Kutlamaları” çerçevesinde bağdarın “Requiem”inin yalkın sopran partını söylemek üzere Almanya’ya davet edilmiştir. “Kore-Türkiye İlişkilerinin 50. Yılı Kutlamaları” nedeniyle Türkiye’ye de gelen sanatçı “Antalya Devlet Senfoni Orkestrası” ile dinleti vermiştir. Cha, Alman “Hamburg Sinfonietta”nın gerçekleştirdiği Kore dinletileri sırasında “Vals Teması”nı söyleyerek ülkesini bu orkestra ile birlikte dolaşmıştır. 2008 yılının Ağustos ayında gençliğe yönelik bir dinleti vermiş, ayrıca aynı yılın Ekim ayından Aralık ayına dek “Orkestra N”, “Musen Oda Orkestrası” ve “Eurasia Oda Orkestrası” eşliğinde tüm Kore’de bir opera galasında söylemek üzere davet almıştır. 2009 yılının Mart ayında “Leipzig Filarmoni Orkestrası”nın Kore’de yaptığı dinleti dolaşısında Mozart’ın “Exsultate Jubilate”sini söylemesi için çağırılmıştır. Sanatçı Kore’li çocukların İngilizce öğrenmeleri konusunda son derece isteklidir. Bu amaçla pek tanınmış dans grubu olan “B-Boys” ile “Hello Friends” başlıklı bir dinleti düzenlemiş ve sergilemiştir. Sanatçı çok sayıda ödülün de sahibidir: “Metropolitan Opera Yarışması Bölge Finalisti”, “Ibla Yetenek Yarışması Vakfı Birincisi, İtalya”, “MD Ses Yarışması Birincilik Ödülü, Kore Ulusal Sanat Yarışması”. Sanatçı Kore’nin Busan kentinde yapılan “2002 Dünya Kupası Dostluk Karşılaşması”nda “İskoçya Ulusal Marşı”nı ve yine Güney Kore Je-ju’da yapılan “2002 Dünya Kupası Dostluk Karşılaşması”nda “İngiliz Ulusal Marşı”nı ırlamıştır. Sanatçı hayır kurumları yararına yapılan etkinliklere de katılmaktadır. Bunlar arasında “Eugene Bell Vakfı”, “Gelecek İçin Umut”, “İnsanlık İçin Doğal Ortam” ve “Çocukları Koruma Vakfı” bulunmaktadır. Güney Kore’nin “Mokwon Üniversitesi”nde öğretmenlik yapan sanatçının basılmış “Mozart Liedleri ve Aryaları” ve “SeungHee Cha Kutsal Şarkıları Söylüyor” isimli iki CD’si bulunmaktadır.

Chaconne:

Bkz. Şakon.

Chamber music:

(İng.) Bkz. Oda küğü.

Champollion, Elisabeth:

Elisabeth Champollion, Bremen’de Han Tol ve Lyon’da Pierre Hamon’dan blokflüt eğitimi aldı. “2014 Nordhorn Blokflüt Festivali”nde birincilik ödülü kazandı ve “Alman Küğ Konseyi” (Deutscher Musikrat) bursu aldı. Sanatçı, Bremen merkezli erken dönem küğü dinletileri dizisi olan “Gröpelinger Barock”un sanat yönetmenidir. “Yeni Hollanda Akademisi” (New Dutch Academy) ve “Elbipolis Barockorchester Hamburg” gibi orkestralar eşliğinde yalkıcı olarak katıldığı dinleti dolaşılarında ve “Lahey Devlet Konseyi” (Raad van State Den Haag), “İstanbul Festivali”, “Premiere Performances Hong Kong”, “MDR Musiksommer” ve “Tage Alter Musik Herne” gibi festivallerde yalkıcı ya da orkestra sanatçısı olarak sahne almıştır.

Chanson Symphonique:

Bir şiirin bağdanmasıyla yaratılan eserde insan sesine (ya da seslerine) piyano yerine orkestra eşlik yapacak olursa bu tür yaratıların adı "Chanson Symphonique" olur.

Chanteur:

(Fr.) Şantör. Şarkıcı. Irlağan, ırlayıcı. Erkek sesçi. Erkek şarkıcı. Irlağanın erkek olanı. Bkz. Maitre chanteur, chanteuruse. Meistersinger.

Chanteuruse:

(Fr.) Şantöröz. Şarkıcı. Irlağan, ırlayıcı.

Chanteuse:

(Fr.) Kadın sesçi. Irlağanın kadın olanı. Şantöz.

Chardet, Mathieu:

Şantör ve komedyen olan Mathieu Chardet ertiksel yaşamına “Paris Mouffetard Tiyatrosu”nda, Tania Balachova’nın yönettigi Çehov’un “Bir Edebiyatçının Sabahı” adlı eseriyle başladı. Ertiksel rastlantılar sonucu İsviçre’ye, halen oturmakta ve çalışmakta olduğu Cenevre’ye geldi. Reynaldo Hahn’ın “Ciboulette”, Jacques Offenbach’ın “Paris Hayatı”, Benjamin Britten’ın “Küçük Baca Temizleyicisi”, Cole Porter’in “Öp Beni Kate” gibi operet ve operalarında, Aristide Bruand’ın şarkılarını kapsayan “Baiser” gibi birçok gösteride söyledi. Son yıllarda, Türk yazınının ünlü şairleriyle de ilgilenerek, Ayser Vançin’in bağdadığı, Nazım Hikmet’in sevgi ve insanlık dolu eserlerinden oluşan küğlü tiyatrolarını ve Orhan Veli, Ataol Behramoğlu, Cahit Sıtkı Tarancı ve Mevlana’yı da kapsayan şarkı gösterilerini Fransa, Türkiye, Fas ve İsviçre sahnelerinde dünyada ilk olarak seslendirdi. 23 Aralık 2012’de Ayser Vançin ile “İstanbul Bostancı Kültür Merkezi”nde tertiplenen büyük Türk sanatçılarının katıldığı “Reddediyoruz” gala gecesinin davetlisi oldu. Ayser Vançin ile yarattıkları “Şarkılı Mısralar, Sihirli Mısralar”, “Nazım Hikmet Şarkıları”, “Sürgünden Sürgüne”, “Orient Express Paris-İstanbul”, “Sevdalı Bulut”, son CD’leri “Gündoğumu Şarkıları, Günbatımı Şarkıları”nı uluslararası festivallerde sunarak Türk kültürünün sanat elçiliğini yapmaktadır. Mathieu Chardet, “Marsilya Chantea Şarkı Yarışması”nda birincilik ödülü almıştır.

Chef Geiger, Der Chef Geiger:

(Alm.) Baş kemancı.

Chiabrano, Carlo:

Carlo Francesco Chiabrano ya da Carlo Giuseppe Valentino Chiabrano. Aynı zamanda Charles Chabran ya da Francesco Chabran olarak da tanınmaktaydı. 12 Şubat 1723 tarihinde Torino’da dünyaya geldi. İtalyan keman sanatçısı ve bağdarı. Küğcü bir ailenin oğlu olduğu için küğ sesleri içerisinde yetişti. Torino’da çalışmakta olan kırın sanatçısı ve kemancı Giovanni Nicola Chiabrano’dan olmadır. Amcası olan Giovanni Battista Somis’ten ilk keman derslerini aldı. 1737 yılında “Teatro Regio”daki “Torino Kapeli” ve “opera orkestrası”na kemancı olarak dahil oldu. 1740’lı yıllarda kardeşi Francesco’nun yaşadığı ve çalıştığı Londra’ya yerleşti. 1751 yılı yazında Paris’te verdiği dinleti izleyici tarafından kabulüne yol açtı. Paris’te kaldığı dönemde Pierre Vachon’a keman öğretmenliği yaptı. 1761 yılında yalkın keman ve bas için Op. 1 sırasayılı altı sonat bağdadı. Bir sinfonik eseri kayıp gözükmektedir. 1763 yılında sürekli bas ve keman için altı solo yaratı vermiştir. 1776 yılı öncesinde öldüğü tahmin edilmektedir. (Bazı kaynaklar ölüm tarihini 1790 ya da 1795 olarak yazmaktadır.) Kardeşlerinden Francesco Chiabrano (doğumu 1719) Londra’da küğ mesleği ile hayatını sürdürmekteydi. Diğer kardeşi Gaetano Chiabrano (1725-1802) ise çellist ve bağdardı.

Chian Rhapsody (Sakız Rapsodisi):

Youssef Khasho tarafından bağdanmış betimsel küğ. Sakız Adalı-İtalyan gazeteci ve sanat hamisi Pandely Lorenzo Arghenti, 1974 yılında babasının vefatından sonra “Sakız Adası”nın zengin ve kapsamlı kültürel yapısını muhafaza etmek ve yaygınlaştırarak tanınmasını sağlamak amacıyla yeni bir ürün ortaya koymak istedi. Bu amaçla Youssef Khasho ile bağlantı kurarak adanın tarihini küğ yoluyla betimleyecek bir eser yazmasını istedi. Khasho  bu öneriyi büyük bir memnuniyetle kabul etti. Konuya ilişkin tarihsel materyali inceledikten sonra Khasho “Sakız Adası”nı bizzat görmenin gerekli olduğunu düşündü. Böylece adaya giderek sakinlerini yakından tanıdı ve lokal küğ üzerinde derinlemesine çalıştı. Sanatçının adayı ilk ziyareti 1977 yılının Ekim ayında gerçekleşmiştir. Aradan birkaç ay geçtikten sonra yaratı tamamlanmış ve “Chian Rhapsody - Sakız Rapsodisi” olarak isimlendirilmiştir. Yaratı bağdarın küçük re’den 8. Sinfonisi (Scio-Sakız) ve Büyük So’dan 9. Sinfonisi’nin (Scio Libera-Özgür Sakız) bir araya getirilerek bütünleşmesinden meydana gelmiştir. Kısacası bağdar adanın tarihini iki sinfonik yaratı içerisinde anlatmıştır. Bu eserler yolu ile Khasho “Sakız Adası”nın tarihsel sürecini, yüzyıllar boyunca süren Cenevizliler ve Osmanlılar gibi çeşitli devletlerin ada üzerindeki hakimiyetlerini ve en sonunda 1912 yılında Yunanistan ile bütünleşmesini küğ yoluyla betimlemek ve vurgulamak istemiştir. Cenevizlilerin ve Osmanlıların hakimiyeti altında geçen dönemler her iki sinfoninin bölümlerinde canlı bir şekilde tasvir edilmiştir. Tahmin edilebileceği gibi tüm toplumlarda olduğu gibi “Sakız Adası”nın halk küğleri de kuşaktan kuşağa sözlü aktarım geleneğine dayanılarak canlı tutulmuş ve yaygınlaşmıştır. Youssef Khasho bu sözel aktarım geleneğine dayanan halk küğlerini eserlerinde işleme yoluna gitmiştir. “Chian Rhapsody”, Grek küğ aşıtlarının kullanımını temel alan ve bu aşıtlara dayanan uyumsal çözümlerin çoklu kullanımını ve bir Doğu etkisini belirgin bir şekilde yansıtan bir çalışmadır. Yaratı, 1978 yılının Ekim ayında bağdarın yönetimi altında “Londra Filarmoni Orkestrası” tarafından “CBS Stüdyoları”nda akıcı ve kusursuz bir ilk çalınma ile dünya kamuoyuna sunulmuştur. Eser, Yunan küğünde yenilikçi ve temsili bir başarı olarak nitelenebilir. Eserin tümü Pandely Lorenzo Argenti’nin gözetimi ve denetimi altında son haline ulaşmıştır.

Chief Violinist:

(İng.) Başkemancı.

Chitarra:

(İt.) Gitar.

Chokri, Monia:

Kanadalı oyuncu ve film yönetmeni. 27 Haziran 1982 tarihinde Kanada’nın Quebec kantinde dünyaya geldi. Annesi İskandinav ataları olan bir İskoçyalı ve babası Berberi kökenli bir Tunuslu idi. 2005 yılında “Montreal Dramatik Sanatlar Konservatuvarı”ndan mezun oldu. Okulu bitirdikten sonra sahne yaşamına başlangıç yaptı. Montreal’de birkaç tiyatro prodüksiyonunda rol aldıktan sonra Denys Arcand ve Xavier Dolan isimli Kanada dışında daha fazla tanınan, fakat Kanada’da pek tanınmayan Quebec’li film yapımcılarının yönettiği ve “Cannes Film Festivali”nde gösterime sokulan filmde kayda değer önem taşıyan bir rolde oynadı. “Les Amours Imaginaires - Hayali Aşıklar” isimli bu filmde Marie isimli genç bir kadın rolünü üstlenmişti. Marie en iyi arkadaşı olan Francis isimli gay arkadaşı ile aynı adama aşık olur. Francis rolünü aynı zamanda filmin eş direktörlüğünü de yapan Xavier Dolan oynadı. “Le Monde” ve “Les Inrockuptibles” gibi yayın organlarının eleştirmenleri Monia Chokri’nin oyunculuk kalitesine özellikle dikkatleri çektiler. “Les Inrockuptibles” okurları “Heartbeats”teki realizasyonu nedeniyle yılın en iyi performans gösteren oyuncuları listesinde Chokri’ye 4. sırada yer verdiler. Yönetmen olarak başlangıcını ise “Quelqu’un d’extraordinaire - Olağanüstü Biri” isimli kısa film ile yaptı. Bu film 2013 yılında gösterime girdi ve “16. Jutra Ödülleri”nde “En İyi Film için Prix Jutra” ödülünü kazandı. İlk uzun metrajlı filmi “La Femme de Mon Frère - Kardeşimin Karısı” 2019 yılında “Cannes Film Festivali”nde prömiyer yaptı. Filmografisi: “L'Âge des Ténèbres - Karanlık Çağ” (2007), “Frédérique au Centre - Frederik Merkezde” (2008), “Hier, Demain, Hier - Dün, Yarın, Dün” (2009), “Les Amours Imaginaires - Hayali Aşıklar” (2010), “Laurence Anyways - Laurence Her Kimse” (2012), “Clémenceau” (2012), “Gare du Nord - Kuzey Garı” (2013), “Nouvelle Adresse - Yeni Adres” (2014), “Endorphine - Endorfin” (2015), “The Saver - Kurtarıcı” (2015), “Heal the Living - Yaşayanları İyileştir” (2016), “A Taste of Ink - Bir Mürekkep Tadı” (2017), “Ravenous (Les Affamés) - Yırtıcı (Açlar) (2017), “Emma Peeters” (2018), “La Femme de Mon Frère - Kardeşimin Karısı” (yönetken) (2019), “Nous Sommes Gold - Biz Altınız” (2019), “Avant qu'on Explose - Patlamadan Önce” (2019).

Chor:

(Alm.) Koro.

Chord:

(İng.) Bkz. Uygu.

Chordirektor:

(Alm.) Bkz. Kordirektör.

Choulguine, Mikoul:

1940 doğumlu Mikoul Choulguine, şiirlerinin yanında halk folkloruna dayalı öyküler de yazdı. Genç yazarlar için sürekli seminer çalışmaları düzenlemektedir.

Cibber, Catherine:

Doğumunda verilen ismi ile Katherine Shore. İngiliz ırlağan ve oyuncu. 1669 yılında vaftiz edilmiştir. Londra’da dünyaya gelen sanatçı 17 Ocak 1734 tarihinde yaşama gözlerini kapatmıştır. Annesi Ann Shore ve babası Matthias Shore olup iki erkek kardeşi William ve John kralın önde gelen trompetçilerindendi. Söylendiğine göre Cibber, Henry Purcell tarafından ses eğitimi aldı ve harpsikord çalmayı öğrendi. 6 Mayıs 1693 tarihinde sosyal seviye açısından düşük düzeyli ve iş bulmakta zorlanan oyuncu Colley Cibber ile evlendi. Tüm zor koşullara karşın bu çift 1694 ile 1713 yılları arasında oniki çocuk dünyaya getirmişlerdir. Bu çocuklardan Theophilus Cibber 1703 yılında meydana gelen “Büyük Fırtına” esnasında doğmuştur (26 Kasım 1703). Bu çocuklardan altısı henüz bebeklik çağlarında iken ölmüştür. Hayatta kalmayı başaran büyük kızları Albay James Brown ile evlenmiştir. Annesi Catherine Cibber’in 1734 yılında vefatından sonra bu kızın hayli yaşlanmış olan babasına vefalı bir şekilde baktığı ve kolladığı bilinmektedir. Ortanca kızlar olan Anne ve Elizabeth iş hayatına atıldılar. Anne kaliteli yiyecekler satan bir dükkan açtı ve John Boultby ile evlendi. Elizabeth’in bir restoranı vardı, birinci eşi Dawson Brett oldu ve Brett’in ölümünden sonra ikinci eşi Joseph Marples ile evlendi. Yetişkinliğe erişmeyi başaran tek erkek evlat Theophilus ise “Drury Lane” tiyatrosunda 1721 yılında daha 16 yaşında iken oyuncu olarak çalışmaya başladı. Theophilus’un yaşamında utanç verici skandallar hiç eksik olmadı. Diğer erkek evlat James bebeklik çağını aşmayı başardıysa da 1717 yılı dolaylarında yetişkin bir birey olamadan vefat etti. Colley’nin en küçük kızı babasının izinden giderek tiyatrocu olmayı seçti, ancak babası ve annesi ile araları açıldı ve aile üyeliğinden reddedildi. Catherine Cibber 17 Ocak 1734 tarihinde astım hastalığı nedeniyle Knightsbridge’de sonsuzluğa göç etmiştir.

Cibber, Colley:

İngiliz tiyatro oyuncusu, yönetmeni, oyun yazarı ve ödüllü şair. 6 Kasım 1671 tarihinde Londra’da dünyaya geldi. 11 Aralık 1757 tarihinde yine Londra’da sonsuzluğa göç etti. 1696 yılında yazdığı “Love’s Last Shift” ya da diğer adıyla “The Fool in Fashion” ilk duygusal komedi olarak kabul edilmektedir. Bu eser İngiliz sahnesini yaklaşık bir asır meşgul etmiş ve sürüklemiştir. 1740 yılında kaleme aldığı otobiyografik çalışması “An Apology for the Life of Mr. Colley Cibber” (Bay Colley Cibber’in Yaşamı İçin Bir Özür”, o dönem tiyatrosunun en iyi anlatımını içermektedir ve çağdaşları tarafından da kabul edildiği üzere oyunculuk sanatı üzerine paha biçilmez bir çalışmadır. Heykel sanatçısı Caius Gabriel Cibber’in oğlu olan Colley Cibber oldukça iyi bir eğitim aldı ve ertikten bir oyuncu olarak 1690 yılında “Thomas Betterton Topluluğu” ile Londra’daki “Drury Lane Tiyatrosu”nda sahneye adımını attı. Colley Cibber bundan üç yıl sonra, 6 Mayıs 1693 tarihinde bir evlilik yaptı ve hayatını Catherine Shore (Cibber) ile birleştirdi. Ancak bir oyuncu olarak kazancı yeterli değildi. Kendisine bir rol temin etmek amacıyla “Love’s Last Shift” başlıklı tiyatro oyununu kaleme aldı. Colley Cibber bu eser sayesinde hem bir oyuncu hem de bir oyun yazarı olarak ünlendi. Cibber 1700 yılında Shakespeare tarafından yazılan tarihi oyun “Richard III”in pek tanınmış adaptasyonunu sahneye koydu. Bu uyarlama 1871 yılında Henry Irving tarafından yeniden biçimlendirilinceye dek tercih edilen oyunculuk versiyonu olarak sahnelerde yer almıştır. Sanatçı değişik tarzda komediler de yazmıştır, bunlar arasında “She Wou’d, and She Wou’d Not” (Yapacak ya da Yapmayacak) (1702) ve “The Careless Husband” (Dikkatsiz Koca) (1704) bulunmaktadır. Bu dönemde Cibber, tiyatro yönetiminde bir yer edinmek için bir dizi karmaşık entrikaya girdi. 1710’lu yıllara gelindiğinde Colley Cibber, Robert Wilks ve Thomas Doggett (kısa süre sonra Barton Booth ile yer değiştirdi) ile birlikte tarihe iz bırakacak şekilde üçlü bir otorite oluşturdular ve “Drury Lane Tiyatrosu” bariz bir şekilde başarılı oldu. Kraliçe Anne’ın sonsuzluğa göç etmesinin ardından Cibber politik arenaya giriş yaptı ve “Whig Davası”nı desteklemek amacıyla 1717 yılında Moliére’in “Tartuffe”una dayalı “The Non-Juror” (Jüri Üyesi Olmayanlar) oyununu yazdı ve uyarlamasını gerçekleştirdi, böylece 1730 yılında saray şairi olarak atanmasının önünü açtı. Vanbrugh’un 1726 yılında sonsuzluğa göç etmesi nedeniyle bitiremediği “The Provok’d Husband” (Kışkırtılan Koca) isimli tiyatro oyununu Cibber 1728 yılında tamamlamıştır. Colley Cibber’in başta gelen aktrislerinden Anne Oldfield 1730 yılında ve yönetimde ilk partneri olan Wilks de 1733 yılında vefat edince ertesi yıl Cibber yöneticilikten ayrıldığını bildirdi. Sanatçı sahnede son temsilini Shakespeare’in “King John” (Kral John) isimli eserinde kendi uyarlamasını oynadığı 15 Şubat 1745 tarihinde verdi. Düşüncesiz, kaba ve kendine son derece güvenen bir kişiliğe sahip olan Cibber, hem kişisel hem de politik birçok saldırının hedefi olmuştur.

Ciccone, Martin:

Madonna’nın erkek kardeşi... Alkolik, evsiz ve işsiz olan Martin Ciccone köprü altlarında sürdürmeye çalıştığı hayatını Michigan sokaklarında kardeşinden hiç yardım alamadan devam ettirmiştir. Çeşitli kereler hapse giren ve sayısız alkol koması yaşayan Martin sefil bir hayat içindedir. Madonna’nın diğer erkek kardeşinin adı ise Christopher Ciccone’dir. Christopher Ciccone’nin “Ablam Madonna İle Yaşamak” isimli bir kitabı da bulunmaktadır. Bu kitapta Christopher ablası Madonna’nın bir lezbiyen ve eski eşi Guy Ritchie’nin de bir gay olduğunu özellikle belirtmiştir.

Cis:

(Alm.) Do diyez. Do sesinin yarım adım inceltilmiş şekli.

Cis Dur:

(Alm.) Cis-Dur. Büyük do diyez. Dodiyezden başlayan ve sekizli sonrası tamamlanan aşıt. Büyük dodiyez dizisi. Do diyez majör. Dodiyez majör dizisi.

Cis moll:

(Alm.) Cis-moll. Do diyez minör. Dodiyez minör. Do diyezden başlayıp bir sekizli sonrasında biten küçüklü aşıt, küçük do diyez dizisi. Dodiyezden dodiyeze devreden minör gam.

Cisis:

(Alm.) Do çift diyez. Enarmonik sesi "re"dir. Doçiftdiyez.

Civan Ağa:

“Lavtacı Civan Ağa” olarak da bilinir. Rum asıllıdır. Lavtacı Andon’un küçük kardeşi, Hristo’nun ise ağabeyidir. Gözlerinin az görmesi nedeniyle bir diğer lakabı “Kör Civan” olmuştur. Asıl ismi Zivannis Kiryazis olup doğum tarihi bilinmemektedir, ancak 1910’da sonsuz yaşama göç etmiştir. Bazı kaynaklarda ismi Zirvaros ya da Zirvan diye geçmektedir. Kuvvetli bir icra gücünün olduğu söylenmektedir, aynı zamanda hanendelik yaptığı bilinmektedir. Yaratılarının incelenmesi O’nun “Türk Musikisi”ni hayli iyi bildiğini ortaya koymaktadır. Çok sayıda öğrenci yetiştirmiş olup her biri diğerinden daha güzel olan 20 civarında şarkı yazmıştır. Güftesi Mehmed Sadi Bey’e ait olan Nihavend makamından “Dil seni sevmeyeni sevmede lezzet mi olur” ve Rast makamından “Bir acaib hab-ı gaflete düştüm” isimli iki şarkısı günümüzde de pek sevilmektedir. “Bozuldu lanesi üftadegahın” (Hicaz), “Mecnun gibi sahrayı cunun içre yerim var” (Hicaz), “Riyasız çeşmi ahuyu severdim” (Hicazkar), “Firkati canan ile nalan mı oldun ey gönül” (Hüseyni), “Elverdi mi gayri dil ateşlere yansın” (Karcığar), “Yalvarırım oturmaz” (Karcığar), “Alemde seha hicr ile firkat benim olsun” (Kürdilihicazkar), “El erdirmek visali yare pek güç” (Kürdilihicazkar), “Gönül kuşu yüksek uçma” (Kürdilihicazkar), “Gülşen açılsan çemen gül şenlenir” (Kürdilihicazkar), “Her kimde vardır aşk iptilası” (Kürdilihicazkar), “Vay ne müşkülmüş güzel sevmek meğer”, (Kürdilihicazkar), “Sormayın aya ne oldum” (Rast), “Dağidarı hasret etdin hicr ile cana teni” (Suzinak), “Ey dil ne oldun feryad edersin” (Uşşak) ve “Gah ümidi vuslat eylersin gönül” (Uşşak) diğer verimleridir.

Civan, Kamil:

1992 yılında “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Müzik Anasanat Dalı”nda Kemal Yıldırım’ın öğrencisi oldu. 1996 yılında “İzmir Devlet Senfoni Orkestrası” keman sanatçısı Tuğrul Göğüş’ün öğrencisi olarak mezun oldu. Hazar Alapınar ve Arif  Manaflı’dan keman üzerine kritikler aldı. Mezun olduğu yıl aynı bölümün yüksek lisans programını kazandı. Oda küğüne ilgi duydu. 1994-1995 eğitim-öğretim yılında “Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Müzik Anasanat Dalı” bünyesinde, Tuğrul Göğüş yönetiminde “Oda Orkestrası”nın kuruculuğunu ve başkemancılığı görevini yürüttü. Öğrencilik yıllarında ve mezuniyet sonrasında ülke genelinde amatör ve profesyonel olarak oda küğü dinletilerinde yer aldı. Lisans ve yüksek lisans dönemlerinde anasanat dalında resitaller gerçekleştirdi. “Cumhuriyet Döneminde İzmir’de Kurulmuş Oda Müziği Toplulukları” adı altında tez çalışması hazırlayan Civan, “Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği Anasanat Dalı”nda yüksek lisans programını, “Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri’ndeki müzik bölümü öğrencilerinin müzik öğretmenliği mesleğine yönelik tutumları” konulu teziyle tamamladı. Oda küğü ve orkestra, partitür okuma-yazma ve armonik çözümleme ile ilgili İstemihan Taviloğlu ile çalıştı. 2000-2001 eğitim-öğretim yılında “Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Öğretmen Alım Sınavları”nda başarılı olarak “Kemalpaşa Ümran Baradan Güzel Sanatlar Lisesi”ne atandı. Halen aynı okulda görev yapan Civan oda küğü, orkestra, keman ve bilişim destekli küğ derslerini yürütmektedir.

Clarigood Dördülü:

Fotoğrafa göre soldan sağa Christian Debauve, Alexandra Satkin, Antonio Sapere ve Vincenzo Casale tarafından kurulmuş bir gruptur.

Clarkson, Lana:

Tam adıyla Lana Jean Clarkson. 5 Nisan 1962 tarihinde Long Beach, Kaliforniya’da dünyaya gelen ABD’li oyuncu ve model. Sahne yaşamına 1982 yılında başladı. İlk filmi “Häftigt Drag i Plugget - Fişi Soğuk Çekin” oldu. 1983 yılında iki filmde birden görüyoruz: “Deathstalker - Ölüm Avcısı” ve “Scarface - Yaralı Yüz”. Sanatçı 1984 yılında “Kara Şimşek” isimli dizide bir bölümde yer aldı. 1985 yılında “Barbarian Queen - Barbarların Kraliçesi”nden sonra çekilen 1987 yılı yapımı “Amazon Women on the Moon - Aydaki Amazon Kadınları” adlı fimdeki başarılı oyunculuğu ile tanındı. Genç oyuncunun ölüm tarihi 3 Şubat 2002 olup yapımcı sevgilisi Phil Spector’un malikanesinin bulunduğu “Los Angeles County” (Kaliforniya)’de yaşama gözlerini kapatmıştır. Spector, oyuncu sevgilisi Lana Clarkson’un kaza ile elindeki silahın ateş alması sonucu öldüğünü savunmuşsa da yapılan yargılama sonucu hapis cezası almıştır.

Clarkson, Lana Jean:

Bkz.: Clarkson, Lana.

Clay, Frederic:

İngiliz bağdar. 3 Ağustos 1838 tarihinde Paris’te doğdu ve 24 Kasım 1889 İngiltere’nin Marlow kentinde sonsuzluğa göç etti. Molique ile çalıştı ve daha sonra Leipzig’e geçerek Hauptmann’dan dersler aldı. Çok sayıda başarılı hafif operalar, kolay dinlenilir küğler yazdı, iki kantat bağdadı. Bağdar en çok kulağa hoş gelen ezgileriyle tanınmaktadır, özellikle “Lalla Rookh” kantatından “I’ll Sing Thee Songs of Araby” parçası ve “The Sands of Dee” balladı ile pek meşhur olmuştur.

Clup Cha Cha:

Amerikan biçemi “Cha Cha” 1950 sonları ile 1960 başlarında popüler olmaya başladı. Bir Küba kırını olarak enerjik bir tempoya sahiptir. İngilizler tarafından geliştirilen uluslararası “Cha Cha”dan farkı, kırınmanın sol ayakla öne başlaması ve elementlerinin farklı olarak adlandırılmasıdır.

Cocteau, Jean:

Fransız şair, cönk yazarı, romancı, oyuncu, film yönetmeni ve ressam. 5 Temmuz 1889 tarihinde Paris yakınlarında bulunan “Maisons-Laffitte”de dünyaya geldi. Paris’de büyüyen ve kendisini konuşması, eğitimi, düşünceleri ve alışkanlıkları ile tipik bir Paris’li olarak betimleyen sanatçının ailesi tam bir burjuva yapısına sahipti; kültürlü ve zengin olmalarının yanısıra küğ, resim ve edebiyatla ilgilenen bu aile genç Jean’a rol model olmuştu. Cocteau’nun yaşamının erken dönem anıları, sirk ve buz sarayı gibi popüler edimlerin yanı sıra “Comédie-Française”de oynanan oyunlar gibi ciddi tiyatro ile ilgiliydi. Henüz 19 yaşında iken “La Lampe d’Aladin - Aladdin’in Lambası” isimli ilk şiir kitabı çıktı. Cocteau, “Birinci Dünya Savaşı”ndan hemen önceki yıllarda siyasi kargaşadan uzak ve rafine bir sanatsal anlayışın ürünüydü. 1916 ve 1917 yıllarında aralıklarla, Cocteau modern sanat dünyasına girdi, kentin bohem Montparnasse bölgesinde arayış içerisindeydi. Bu dönemde Pablo Picasso ve Amadeo Modigliani gibi ressamlarla ve Max Jacob ve Guillaume Apollinaire gibi yazarlarla tanıştı. Tiyatro dünyasını gerçek anlamda keşfi, “Ballets Russes” ile karşılaşmasıyla başladı. Bu karşılaşma Cocteau’yu bale yaratma arzusu ile doldurdu ve bu düşüncesini Sergey Diaghilev’e açtığında, Diaghilev O’na “kendisini şaşırtması” için meydan okudu. Bu söz şaire bir anlamda rehber oldu ve “Parade - Geçit Töreni” (1917) isimli balenin cönkünü yazmasına yol açtı. Bu yaratının koreografisi Léonide Massine tarafından yapıldı, sahne tasarımını ve kostümleri Pablo Picasso gerçekleştirdi, küğ ise Erik Satie’ye aitti. Havacı Roland Garros ile arkadaşlığından dolayı O’na havacılıktan esinlenen ilk şiirlerini adadı: “Le Cap de Bonne-Espérance - Ümit Burnu” (1919). Cocteau’nun ortaya koyduğu “Le Boeuf sur le Toit - Çatıdaki Sığır Eti” (1920) isimli yaratının küğü Darius Milhaud’dan seçilmişti. “Birinci Dünya Savaşı” boyunca Cocteau, Belçika ön cephesinde cankurtaran sürücüsü olarak hizmet verdi. Orada gözlemlediği manzaraları daha sonra “Thomas l’Imposteur - Sahtekar Thomas” (1923) romanında kullandı. Savaşın bitiminden kısa bir süre sonra Max Jacob, Cocteau’yu şair ve roman yazarı Raymond Radiguet ile tanıştırdı. Bir dahi olan Radiguet, sadeliği ve klasıllaşmış estetiği savunmaktaydı. Bu düşünceler kısa sürede Cocteau’nun çalışmalarının karakteristiği haline geldi. Radiguet örneği Cocteau için çok önemliydi. Ne yazık ki Radiguet henüz 21 yaşında iken, 1923 yılında sonsuzluğa göç edince Jean Cocteau kendini bir anda boşlukta hissetti; fikir alışverişi yaptığı, teşvik gördüğü ve coşku duyduğu bir arkadaşlık bir anda yok olmuştu. Bu vefat sanatçıyı bir afyon bağımlısı yaptı ve bu nedenle uzun bir süre tedavi görmek zorunda kaldı. Tedavi sürecinde Thomist bir felsefeci olan Jacques Maritain tarafından ziyaret edildi ve O’nun sayesinde Cocteau dinsel edimlere başladı. Bu karmaşık süreç, sanatçının yaşamında yepyeni bir dönem başlattı ve çok önemli ürünlerin ortaya çıkmasını sağladı. Uzun bir şiir olan “L’Ange Heurtebise - Heurtebise Meleği”nde şair bir melekle şiddetli bir mücadeleye girer. Bundan sonra bu fikir adeta sabit bir düşünce olarak ileriki yıllarda ortaya koyduğu eserlerinde sürekli olarak tekrar ve tekrar ortaya çıkacaktır. İlk kez 1926 yılında sahneye konulan “Orphée” isimli oyununda Cocteau, şiirin doğasına ilişkin yorumunu derinleştirdi ve bu oyun çağdaş tiyatro alanında trajedinin tekrar dirilişine yol açtı. “Les Enfants Terribles - Korkunç Çocuklar” isimli romanı Paul ve Elisabeth adlı kardeş olan iki ergenin karakterlerinin dokunulmazlığını ele alıyordu ve 1929 yılı Mart ayında üç haftada yazıldı. 1950 yılında sanatçı bu romanı bir film olarak işlemeyi düşündü, bu filmin senaryosunu hazırladı ve aynı zamanda anlatıcı oldu. Cocteau, kendi özel felsefi düşünceleri üzerine bir yorum olan ilk filmi “Le Sang d’un Poète - Bir Şairin Kanı”nı yaratarak çalışmalarının kapsamını genişletti. Bu filmde kullandığı temaları daha sonra başka yaratılarında da kullandı. Sanatçı, 1930’lu yılların başlarında “Oedipus Teması”nın kendisine özgü bir yorumunu içeren ve en büyük oyunu olduğu varsayılan “La Machine Infernale - Cehennem Makinası”nı yazdı. 1940’lı yıllarda Cocteau’nun film yapımcılığına geri dönüş yaptığını görüyoruz; önce senaryo yazarı ve daha sonra da yönetmen olarak bir çocuk öyküsüne dayalı bir fantezi olan “La Belle et la Bête - Güzel ve Çirkin”i ortaya koydu. 1949 yılı ürünü olan “Orphée”de şiir ve ölüm temalarını yeniden yarattı. Aynı zamanda önemli bir görsel sanatçı olan Cocteau, 1950 yılında “Saint-Jean-Cap-Ferrat”taki “Villa Santo Sospir”i dekore etti ve bir dizi önemli grafiksel çalışmaya başladı: Menton’daki “Belediye Binası”ndaki freskler, “Villefranche-sur-Mer”deki “Saint-Pierre Kapeli” ve “Milly-la-Forêt”teki “Saint-Blaise-des-Simples Kilisesi” bunlardan bazılarıdır. Cocteau’nun 74 yaşında ölümüyle yarım kalan Fréjus’taki bir kapelin dekorasyonunu evlatlığı olan ressam Edouard Dermit tamamladı. Dermit, sanatçının bazı filmlerinde de yer almıştır. Jean Cocteau Paris yakınlarındaki Milliy-la-Foret’de 11 Ekim 1963 tarihinde sonsuzluğa göç etti.

Coda:

(İt.) Koda, kuyruk. Aslı latince “canda” kelimesidir; kuyruk anlamına gelir. Eklenmiş bir son. Bkz. Koda. Canda.

Coda İşareti:

Genellikle aynı simgenin kullanıldığı "Coda"ya dönmeyi belirten işaret.

Col:

(İt.) İle, birlikte. Bkz. Coll, colla.

Coliseum:

Bkz. Koloseum, colosseum.

Coll:

(İt.) İle, birlikte. Başına konulduğu kelimelerin ya da terimlerin anlamını tamamlar. Bkz. Col, colla.

Colla:

(İt.) İle, birlikte. Tutkal, zamk. Yapışarak, yapıştırarak. Bazı kelimelerin ya da terimlerin başına konularak anlamı tamamlar. Örneğin: Colla parte. Bkz. Col, coll.

Colla parte:

(İt.) Partiyle birlikte. Partiye yapışarak. Partiyle bir arada. Partiyi izleyerek. Sıkı takip. Küğsel eşlikte kullanılan bir terimdir. Eşliği yapan çalgının (ya da orkestranın) yalkıcıyı takip etmesi gerektiğini gösterir. Solo kesit hızlandığı takdirde hızlanmak, yavaşladığı takdirde ise yavaşlamak amacını güder ve yalkıcının partisinin kollanması gerektiğini ifade eder. Genellikle kısa bir pasaj için kullanılan bu terim yorumcunun düzümsel gidişinin ve temposunun izlenmesi için yazılır. Bkz. Colla.

Collection Privée:

“Mansel” ve “Adamus” markaları Selman Ada tarafından yaratılmış markalardır. Bağdar, gençliğinde nota basım işine büyük bir özveriyle girmek istemiştir. Her iki marka da sayın Ada’ya ait olan bir projenin ismidir. Sanatçı bir nota basımevi kurmak için büyük çaba harcamıştır. Ancak, ne yazık ki finansal koşullar İstanbul merkezli olacak bu projeyi kurmak ve yaşatmak için yeterli olmamıştır. “Adamus” kelimesi “Ada” ve “Music” birleşiminden gelmektedir. “Mansel” ise bağdarın ilk isminin tersinden okunuşuyla ortaya çıkmıştır. Selman Ada bu ülkeye bir hizmet olarak nota yayıncılığna büyük bir istekle başlangıç yapmak istemiştir. Sanatçı bu girişimini tamamlayamadığı için üzüntü içinde olduğunu açıkça belirtmektedir. Bu marka altında bazı notaların basımı için Selman Ada bazı hazırlıklar da yapmıştır. Örneğin, Ahmed Adnan Saygun’un ses ve piyano için “İnsan Üzerine Deyişler - Ağıt”ı, (http://www.muziklopedi.org/?/Nota/AltKategori/29/50/98) Necil Kazım Akses’in ses ve piyano için “Arada Bir - Altınkum Vapuru”ndan’ı, (http://www.muziklopedi.org/?/Nota/AltKategori/31/52/101) Ferdi Statzer’den piyano için “Danse Turque”u (http://www.muziklopedi.org/?/Nota/AltKategori/30/51/100) bunlardan bazılarıdır.

Collin, Geoffroy:

“ReelFX”te (Reel FX Creative Studios) aydınlatma ve kompozisyon sanatçısı olup “o28” isimli yaratıda eş direktörlük yapmıştır. “Öğrenci Akademisi Ödülleri Finalisti” olan sanatçı “o28”de Otalia Caussé, Antoine Marchand, Fabien Meyran, Robin Merle ve Louise Grardel ile ortaklaşa çalışmıştır. Bu film “11. My French Film Festival”de “Kids Corner” seçkisinde gösterime girmiştir. Sanatçı, 2019 yılında “Rubika Animation School”dan başarıyla mezun oldu. Mezuniyetinin hemen ardından Paris’teki “Cube Creative”de “Mush-Mush” serisi ve “Mushables”da aydınlatma-kompozit sanatçısı olarak çalıştı. Paris’te 6 ay kadar kaldı, bu kentte harika bir ekiple mükemmel deneyimler elde etti. 2019 yılının Aralık ayının sonlarında “Mikros Animation”da “Sünger Bob: Sorunlu Sularda Sünger” filminde çalışmak üzere Montreal’e gitti, bu filmde aydınlatma sanatçısı olarak görev aldı ve bu konudaki bilgisini derinleştirebilme olanağı elde etti. Bu süreçte bir aydınlatma ve rendering yazılımı olan “Katana” gibi yeni bir yazılım öğrendi. Bir diziden çok farklı bir film yapma konusunda uzmanlaştı. “Covid salgını” sürecinde uzaktan çalışmaya başladı ve bu yeni duruma hızla adapte olabildi. 2020 yılı Mayıs ayından bu yana “Animasyon Atölyesi”nin filmi “Ateş Yürek” üzerinde aydınlatma ve kompozisyon çalıştı. Temmuz ayından itibaren fiziksel olarak stüdyoya geri döndü.

Colosseum:

Bkz. Coliseum, koloseum.

Come prima:

(İt.) "Önceki gibi" anlamına gelir. Daha öncekine benzer, daha önceki gibi.

Come sopra:

(İt.) "Yukarıdaki gibi" anlamına gelir.

Common Time:

(İng.) 4/4'lük zaman ölçütünü belirtmenin bir başka yolu. Sembolü:

Comodo:

(İt.) Rahat, rahat ettiren. Sakin. Uygun, müsait. Rahat, kullanışlı. Durgun.

Composition:

(Fr.) Bağda, beste, kompozisyon.

Con:

(İt.) İle, olarak. Birlikte. Çeşitli ifade belirteçlerinin başında yer alır. Bunların bellibaşlıları aşağıda sıralanmıştır.

Con abbandono:

(İt.) Kendini vererek, kendinden geçerek. Ümitsizce, umutsuzlukla. Melankolik bir tarzda.

Con accompagnamento:

(İt.) Eşlikli, eşlikle birlikte. Eşlikçiyle bir arada. Eşlik yapılarak. Akompanye edilerek.

Con agilita:

(İt.) Agilmente ile aynı şeydir. Çeviklikle. Beceriklilikle. Girgin bir şekilde. Cerbezeli.

Con anima:

(İt.) Ruh dolu, canlı. Canlanarak, canlandırarak. Hayat dolu.

Con brio:

(İt.) Ateşli bir şekilde, çevikçe. Parlaklık. Canlı bir tarzda, canlılık, canlılıkla. Bkz. Brio, Brioso.

Con dolcezza:

(İt.) Tatlılıkla, yumuşaklıkla, nezaketle, şirinlikle, sevimlilikle. Ilımlılıkla, ılımanlıkla. Hafiflikle, sükunetle. Kibarlıkla. Uysallıkla, sevecenlikle. Bu sayılan niteliklere uygun bir şekilde çalmak ya da söylemek. Bkz. Dolce, dolcezza, dolcemente, dolcissimo.

Con dolore:

(İt.) Ağrılı, sancılı. Izdırapla. ıstıraplı. Acıklı, hüzünlü. Üzüntülü bir tarzda. Acıklı. Keder ile. Elem ile, keder ile.

Con espressione:

(İt.) İfadeli, ifadeyle. Duygulu, duyguları harekete geçirerek. Duygulu bir tazda çalınması ya da söylenmesi gerektiğini belirten terimdir. Bkz. Espressivo, espressione, expression.

Con fuoco:

(İt.) Ateşli. Ateşli bir ifade ile.

Con grazia:

(İt.) İncelikle, zarafetle. Merhametle, insafla. Acıyarak, lutfederek.

Con moto:

(İt.)  Hareketli, canlı. Devinen, devinimli. Canlı ve cevval.

Con Passione:

(İt.) Tutkuyla, ihtirasla, heyecanla. Heyecanlı.

Con spirito:

(İt.) Ruh ile. İlham almış bir tarzda. Hissederek.

Con tutta la forza:

(İt.) Tüm gücüyle, bütün kuvvetiyle.

Concert:

(Fr.) Dinleti, konser. Birlik, uyuşma, uyuşum.

Concertation:

(Fr.) Birlikte hazırlama.

Concerter:

(Fr.) Birlikte hazırlamak, birlikte planlamak, beraberce düzenlemek.

Concertgebouw:

(Hol.) Konser binası. Dinleti salonu. Bkz.: Amsterdam Concertgebouw.

Concertiste:

(Fr.) Dinleti verebilecek düzeye gelmiş sanatçı, konser sanatçısı, konsertist. Bkz. Konsertist. Yalkıcı.

Concertmaestru (Maestru concert):

(Romence) Başkemancı. Bkz. Concertmaster.

Concertmaster:

(İng.) Orkestrada baş kemancı. Kelime anlamı "konser ustası" olup birinci keman grubunun başında oturan sanatçı. Liderlik yapan keman sanatçısı. Orkestra yönetkeninin topluluktaki temsilcisi ve onun olmadığı durumlarda yerini alan kişi.

Concertmeester:

(Felemenkçe) Başkemancı. Bkz. Concertmaster.

Concerto:

(Fr.) (İt.) Konçerto. Bkz. Konçerto. Yalkın çalgı.

Concord:

(İng., Danca, Norveççe) Uyum, ahenk. Bkz.: Konsort.

Concorde:

(Fr.) Uyum, ahenk. Bkz.: Konsort.

Concordia:

(İt., İsp.) Uyum, ahenk. Bkz.: Konsort.

Concórdia:

(Portekizce) Uyum, ahenk. Bkz.: Konsort.

Concordie:

(Romence) Uyum, ahenk. Bkz.: Konsort.

Consonance:

(İng.) Bkz.: Konsonans.

Consonancia:

(İsp.) Bkz.: Konsonans.

Consonância:

(Portekizce) Bkz.: Konsonans.

Consonanţă:

(Romence) Bkz.: Konsonans.

Consonanza:

(İt.) Bkz.: Konsonans.

Consort:

Bkz. Konsort, Kırık Konsort, Broken Consort.

Continuamente:

(İt.) Sürekli, sürekli olarak, durmadan, kesmeden. Devam ederek.

Continuare:

(İt.) Devam ederek, sürdürerek. Kesmeden.

Continuità:

(İt.) Devamlılık, süreklilik.

Continuo:

(İt.) Sürekli, daimi. Kesintisiz. Devam ederek. Kesmeden.

Contraponto:

(Portekizce) Bkz. Kontrapunt.

Contrappunto:

(İt.) Bkz. Kontrapunt.

Contrapunct:

(Romence) Bkz. Kontrapunt.

Contrapunt:

(Felemenkçe) Bkz. Kontrapunt.

Contrapunto:

(İsp.) Bkz. Kontrapunt.

Contrary motion:

(İng.) Ters yönde hareket eden eller. Ellerin birbirine zıt yönlerde hareket ettirilmesi.

Contrepoint:

(Fr.) Bkz. Kontrapunt.

Contrepoint syncopé:

(Fr.) Bkz. Sinkoplu kontrapunt. Kontrapunt.

Cook, Barbara:

“Broadway”li şarkıcı ve oyuncu Barbara Cook 89 yaşında 8 Ağustos 2017 tarihinde New York Manhattan’da hayatını kaybetti. Bir süredir tedavi gördüğü belirtilen efsane ismin solunum yetmezliğinden dolayı hayatını kaybettiği açıklandı. “The Music Man”, “She Loves Me” ve “Candide” müzikallerinde yer alan yıldız, 1957 yılında “The Musician Man” isimli müzikalde “Tony Ödülü”ne layık görülmüştü. 25 Ekim 1927 Atlanta Georgia doğumlu olan Barbara Cook, özellikle 1955 yılındaki “Plain and Fancy”, 1956’daki “Candide” ve 1957’deki “The Music Man” müzikallerindeki performansıyla dünyanın en çok dikkat çeken Broadway sanatçılarından biri olmuştu. 1970’lere kadar bir tiyatroda müzikal hayatına devam eden Barbara Cook, burada kabare ve dinleti sanatçılığı kariyerine de başladı. Çok sayıda kaset ve plak kaydı da bulunan Barbara Cook, lirik soprano sesiyle hafızalara kazındı. 1952 yılında sanat öğretmeni David LeGrant ile evlenen Barbara Cook’un, 1965 yılında boşandığı eşinden Adam isminde bir oğlu var.

Cor:

Korno, kornocu. Boru, boru çalmak, boru çalan.

Coraggioso:

(İt.) Cesur, istekli, hazır. Bkz. Ardito.

Corda:

(İt.) Tel. Çalgı teli. İp, sicim, halat. Bkz. Corde. U.C. ya da u.c. veya U.c., Una corda. A Corda.

Corde:

(Fr.) Çalgı teli.

Corde Basse:

(Fr.) Bam teli. Kalın tel. Bas teli.

Corelli, Arcangelo:

İtalyan bağdar Arcangelo Corelli belki de ilk gerçek keman virtüozu sayılabilecek olan isimdir. 1653 yılı Şubat ayında Imola yakınlarındaki Fusignano’da dünyaya gelmiş ve 18 Ocak 1713 tarihinde Roma’da yaşama veda etmiştir. Bassani’nin öğrencisidir. Zamanında pek tanınmıştı; yaratıları günümüzde de büyük takdir toplamaktadır.

Cornea-Ionescu, Alma:

Romanyalı bağdar, piyano çalgan, küğ öğretmeni ve eleştirmeni. 21 Mayıs 1900 tarihinde o dönemler Avusturya-Macaristan’a bağlı olan Budapeşte kentinde dünyaya geldi ve 19 Temmuz 1977 tarihinde Timisoara kentinde (Temeşvar) sonsuzluğa göç etti. “Budapeşte Fodor Konservatuvarı”nda 1912 ile 1916 yılları arasında öğrenci oldu; küğ eğitimine Siklos Antal (küğ kuramları, remileme, uyum bilgisi) ve Kovacs Sandar (piyano) ile başladı. Daha sonra “Cluj Napoca Konservatuvarı”na (Kaloşvar) geçti ve bu okulda 1924 ile 1927 yılları arasında küğ eğitimine devam etti; bu okuldaki önemli öğretmenleri arasında Traian Vulpescu (küğ kuramları ve remileme), Martian Negrea (uyum bilgisi, bağdama teknikleri, karşıyazım, küğsel biçimler), Augustin Bena (küğsel kuramlar, remileme, akustik, küğsel estetik), Ana Voileanu-Nicoară (piyano) ve Jean Bobescu (oda küğü) sayılabilir. 1928 yılından 1931 yılına dek “Viyana Küğ ve Sahne Sanatları Yüksek Okulu”nda (Universität für Musik und Darstellende Kunst Wien) Paul de Conne ile piyanoda perfeksiyon eğitimi aldı. Daha sonra “Viyana Uluslararası Piyanist Semineri”nde Leo Sirota ile piyanoda ustalık sağlayıcı çalışmalar yaptı, Anton Ruzitska’dan (oda küğü) ve Anton Webern’den (küğ biçimleri) dersleri aldı. Viyana’daki “Internationale Hochschulkursen der Universitat”ta 1930 ile 1931 yıllarında küğ tarihi ve piyano pedagojisi okudu. Sanatçı “Timisoara Belediye Konservatuvarı”nda 1922 yılından 1946 yılına dek yirmi yıldan fazla piyano öğretmenliği yaptıktan sonra 1946-1949 yılları arasında Timisoara’daki “Küğ ve Dramatik Sanat Konservatuvarı”nda çalıştı. 1949-1950 yıllarında “Timisoara Sanat Enstitüsü”nde ve 1950-1962 yılları arasında “Timisoara Küğ Lisesi”nde piyano öğretmenliği üstlendi. 1959-1964 yılları arasında üniversite kadrosuna dahil oldu ve 1964 yılından 1968 yılına dek Timisoara’daki üç yıllık pedagoji enstitüsünde doçent olarak görev yaptı. Verimleri arasında bulunan bellibaşlı yaratıları şunlardır: Oda Küğü: Piyano için“Banat Kırın Ardışı” (1921), Piyano için “Romen Biçeminde İki Parça” (Cluj Napoca - 1930), Piyano için “Bir Romen Teması Üzerine On Çeşitleme” (1943), “Yaylı Dördül İçin Ardış” (1961), Piyano için On Parça (1965), Piyano Ardışı No. 2 (1966), Keman ve Piyano için “Salıncak ve Aşk Şarkısı” (1970). Koro İçin Yaratıları: Gheorghe Pavelescu’nun sözleri üzerine Karma Koro ve Piyano için “Mücadelemiz” (1951), Karma Koro ve Piyano için “Barış Şarkısı” (1952), “Mutluyuz, Mutluyuz” (1957), Karma Koro ve Piyano için “En Güzel Benim Vatanım” (1959). Ses için Küğleri: Ses ve Piyano için “İki Şarkı” (1952), Heinrich Heine’nin sözleri üzerine Ses ve Piyano İçin “Yalnız Gözyaşları mı?” (1954), Mihai Eminescu’nun sözleri üzerine Ses ve Piyano İçin “Ve Eğer” (1954), Octavian Goga’nın sözleri üzerine “Eskiden” (1956), Ses ve Piyano için Altı Parça (1964), Agripina Foreanu’nun sözleri üzerine “Sen Geldiğinde” ve “Sonbahar” (1968), Ses ve Piyano için “Özlem ve Yas Şarkısı” (1969-1972).

Coşkun, Ali:

“Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği” Başkanlığı, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı yapan “Ak Parti”li Ali Coşkun aynı zamanda bağdası yapılan birçok şiirin de yazarıdır. Örneğin siyaset dışı kaldığı 2007 seçimlerinden sonra kaleme aldığı, Türk Sanat Musıkisi formunda bağdanan ve “dost kazığı” siteminde bulunduğu şiirinde şu ifadeler yer almaktadır: “Dost isterim önyargısı olmasın / Bir hiç için gönülleri kırmasın / Yüze gülüp binbir tuzak kurmasın / Vuracaksa düşman vursun, dost bildiğin vurmasın.” Kırgın olduğunu ifade etmekten çekinmeyen Coşkun’un bugüne dek 42 adet şiiri bağdanmıştır. Eşi için yazdığı “Acılar dikense sevgi bir güldür, dikenler arasında gonca mısın sen / Koparmak istersem seni dalından, benimle beraber kalır mısın sen” dizeleriyle başlayan şiirini de eski Anap’lı bakanlardan Yılmaz Karakoyunlu bağdamıştır. İş adamı ve siyasetçi olarak pek tanınmış olan Ali Coşkun 70 yaşının üzerinde olup “dost kazığı” siteminde bulunduğu şiirini hem Kenan Günal hem de Erdoğan Tozoğlu “Kürdili Hicazkar” makamında bağdamışlardır. Dillerde dolaşan bu şarkılardan Günal kendine ait olanı 2010 yılının Haziran ayında “Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü”nün kuruluş yıldönümü töreninde, kurumun Türk Sanat Müziği korosu eşliğinde seslendirmiştir. Bakanların da bulunduğu salonda, Coşkun da şiirini kürsüden okumuştur. Coşkun’un, bakanlığının sıkıntılar yaşadığı son dönemlerinde kaleme aldığı “Benim dünyamda yerin yok” adlı şiirini ise “TRT Ankara Radyosu” yönetkeni Sedat Kaptan Yurdakul bağdamıştır. “TRT”de de seslendirilen Yurdakul’un şarkısının sözleri şöyledir: “Ettiğin yeminler nerede kaldı, sana inanmamı bekleme artık / Yalan sözlerinle gönlüm kırıldı, benim dünyamda yerin yok artık / Sevgimizle açan gonca sarardı, bendeki resmini yadeller aldı / Mutlu günlerimiz mazide kaldı, benim dünyamda yerin yok artık / Bizim söyleşecek neyimiz kaldı, sana inanmamı bekleme artık / Hayaller yerini gerçekler aldı, benim dünyamda yerin yok artık.”

Cotrubas, Ileana:

1939 yılında Romanya’da doğan Romen soprano Ileana Cotrubas Budapeşte’de Eugenie Elinescu ve Constantin Stroescu ile çalıştı. Sahneye ilk kez 1964 yılında “Devlet Operası”nda “Pelleas”da “Yniold” rolü ile adım attı. 1969 yılında “Glyndebourne”de ruhani bir “Melisande” ırladı. Bu tarihten başlayarak Almanya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde sayısız dinleti dolaşısına katıldı.

Counterpoint:

(İng.) Bkz. Kontrapunt.

Couppey, Félix Le:

14 Nisan 1811 tarihinde Paris’te dünyaya gelen Fransız küğ eğitimcisi, piyanist ve bağdar. “Paris Konservatuvarı”nda Victor Dourlen ile çalışmıştır. Henüz onyedi yaşında iken uyum bilgisi öğretmenliği yapmaya başlamıştır. 1825 yılında piyano ve uyum bilgisi dalında ve 1828 yılında piyano eşlikçiliği alanında birincilik ödülleri kazanmıştır. 1837 yılında remileme öğretmeni olmuş, 1843 yılında Henri Herz ve Victor Dourlen’i geçerek uyum bilgisi ve eşlik dalında başı çekmiştir. Çok sayıda veriminin içinde piyano öğrenenler için yazdığı bir dizi başlangıç çalışmalıkları dikkati çekmektedir. En tanınmış yaratılarından birisi “Piyanonun A B C’si” kitabından “Büyük Do’dan Ezgi” ismini taşımaktadır. 1854 yılından 1886 yılına dek piyano öğretmenliği yapan Félix Le Couppey aralarında “École du Méchanisme du Piano” (Piyano Mekanizması Çalışmaları), “24 Études Primaries” (24 Başlangıç Çalışması) ve “Cours de Piano Èlémentaire et Progressif” (Başlangıç Düzeyinde ve İleri Aşamada Piyano Dersleri) gibi önemli çalışmaların bulunduğu çok sayıda kitap yazmıştır. Öğrencilerinden bazıları küğ tarihinde büyük önem taşımaktadırlar: Şarkıcı Èdouard Batiste, bağdar Èmile Jonas ve piyano sanatçıları Mathilde Bernard-Laviolette, Cécile Chaminade ve Henri Verley. Sanatçı 4 Temmuz 1887 tarihinde Paris’te sonsuzluğa göç etmiştir. Verimleri arasında “A B C du Piano” (Piyano’nun ABC’si), “L’Alphabet” (Alfabe), “Le Progrès” (Gelişim), “L’Agilité” (Ajilite - Çeviklik), “Le Style” (Stil - Biçem), “La Difficulté” (Zorluk), “École du Méchanisme du Piano” (Piyano Mekanizması Çalışmaları), “L’Art du Piano” (Piyano Sanatı - Açıklamalı 50 Çalışmalık), “De l'Enseignement du Piano: Conseils Aux Eleves Et Aux Jeunes Professeurs” (Piyano Eğitimi: Öğrencilere ve Genç Öğretmenlere Öneriler - 1882), “Piyano için 15 Çalışmalık” (Czerny’nin Velosite -Hız- Çalışmaları için Ön Hazırlık), “Conseils aux Femmes Professeurs” (Kadın Öğretmenler İçin Öneriler), “Troisieme Etude de Salon” (3. Dinleti Çalışmalığı - 1842) bulunmaktadır.

Courante:

Bkz. Kurant.

Cover:

Daha önce sevilen ve o kişi ya da grupla özdeşleşen şarkıların yine, yeni, yeniden yapılıp başka seslerde söylenmesi ve bir parça da farklılaştırılması “cover” olarak adlandırılmaktadır. “Cover” yapılan parçalar kimi zaman şarkının aslını aratırken kimi zaman da ilk halinden çok daha güzel olabilmektedir. “Cover” yapmanın moda olduğu küğ piyasası sadece Türkiye’yle sınırlı değildir. Dünyada da birçok örnekleri olan “cover” yapma durumu söyleyecek şarkıcı ya da grup için risk taşısa da küğcüler bundan vazgeçmemektedir. Bunun en temel nedenlerinden birisi “cover” yapılan parçanın güzel oluşu ve kolay belleklere yerleşebilmesi, bunun da kar etme garantisi taşımasıdır. Bu terimi Türkçe'ye ''kaplama yapmak'' diye çevirmek olanaklıdır.

Crécy, Geoffroy de:

Fransız animasyon filmi yönetmeni. 1971 yılında Dijon’da dünyaya geldi. Geoffroy de Crécy, Dijon’da Schindler asansörleri için çalışan mühendis bir babanın ve Versailles’daki “Sainte-Geneviève Lycée”sinde kütüphaneci olan bir annenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Filmografisi: (Kısa metrajlı animasyon filmleri) “Les Misérables - Sefiller” (1999), “Temps de Chien - Köpek Günleri” (2006), “Empty Places - Boş Yerler” (2020). (Animasyon Videoları) “Am I Wrong? - Yanlış mıyım?” (2000, Etienne de Crécy için), “Scratched - Çizik” (2001, Etienne de Crécy için), “Tempovision” (2001, Etienne de Crécy için), “Bubblicious - Kabarcıklı” (2008). (Reklam Animasyon Filmleri) “L’Asile” (2010), “L’Interrogatoire” (2010), “Topia” (2011), “One for the Ladies” (2012), “Roaming” (2012), “Automatic” (2012), “Hotpot” (2012), “Gooeys Pirate” (2013). Sanatçı kendine özgü 2D tasarım stili ve büyüleyici GIF’leri ile tanınan çok yönlü bir yönetmendir. “Empty Places” isimli çalışması “11. My French Film Festival”de Gösterime girmiştir.

Cresc.:

(İt.) Crescendo teriminin kısaltılmış hali. Bkz. Crescendo

Crescendo:

(İt.) Seslerin giderek kuvvetlenmesi, sesi artırarak. Sesi/sesleri gittikçe kuvvetlendirerek. Gittikçe artarak. Sesi çoğaltarak. Kısaltılmışı: cresc. Gürlüğün artırılmasını istediğimiz notaların altına simge olarak aşağıdaki şekli çizeriz:

Crescendo poco a poco al forte ed un pochettino accelerando:

(İt.) Forte'ye (yani kuvvetli çalış'a) dek sesi azar azar artır ve küçük bir oranda hızlan.

Crespy, Faustine:

Yönetmen ve senaryo yazarı. 1991 yılında Paris’te dünyaya geldi. Edebiyat eğitiminin ardından film yapımının teknik yönlerini keşfettiği Clermont-Ferrand kentine gitti. Daha sonra Brüksel’de bulunan “Ulusal Sahne Sanatları Enstitüsü - INSAS”ta eğitim gördü. İlk kısa animasyon filmini yönetirken aynı zamanda tiyatro dersleri de aldı. 2011 yılında “INSAS”taki eğitimini tamamladı. Daha sonra birkaç kısa kurgu filmi yönetti ve radyofonik belgeseller hazırladı. Açıkhava kısa filmlerinin yapımına gerek asistan gerekse de prodüktör olarak katıldı. 2017 yılında “Le Patin - Paten” isimli kısa filminin çalışmalarını bitirdi. Bu film birçok ulusal ve uluslararası festivalde gösterime girdi ve sanatçı, yönetmen olarak ödüller elde etti. Faustine Crespy günümüzde çeşitli kurgu projelerinde yönetmen ve senarist olarak çalışmakta, yönetmen yardımcılığı ve görüntü yönetmenliği yapmaktadır. Ayrıca sinema ve tiyatro için “senaryo düzeltmenliği” gerçekleştirmektedir. Halen ilk uzun metrajlı filminin senaryosunu hazırlamakla meşguldür. Sanatçının “Nuclear Family” isimli yapıtı “11. Fransız Film Festivali”nde “Crazy Loving Families” seçkisinde gösterime girmiştir.

Croc:

(Fr.) Çengel, kanca.

Croche:

(Fr.) Sekizlik nota. Bkz. Sekizlik Nota. Çengelli.

Crochet:

(Fr.) Çengel, küçük çengel, kanca, kopça. Bkz. Çengel.

Crome, Thomas:

Hannover doğumlu olan Thomas Crome ilk korno derslerini almaya onbir yaşında iken başladı. 1977 ve 1979 yıllarında iki kez “Genç Küğcüler Yarışması” Almanya birincisi oldu. “Köln Küğ Yüksek Okulu”nda Prof. Erich Penzel’in öğrenciliğini yapan sanatçı daha sonra Dresden’de Peter Damm’ın ve Londra’da Barry Tuckwell’in ustalık kurslarına katıldı. 1983 yılından bu yana “Karlsruhe Sinfoni Orkestrası” ile “Karlsruhe Opera Orkestrası”nın birinci kornocusu olan Thomas Crome aynı zamanda 1987 yılından başlayarak “Badisch Konservatuvarı”nda korno pedagogluğu yapmaktadır. “Uluslararası Tartu (Estland) Korno Günleri ile Gürcistan’daki “Tiflis Devlet Konservatuvarı”nın ve Çin’deki “Shenyang Konservatuvarı”nın konuk korno doçenti oarak etkinliklerde bulunan Crome 2004 yılında Almanya’nın “Baden Wüttenberg Eyaleti Kültür Bakanlığı” tarafından en başarılı oda orkestrası kornocusu seçildi. Avrupa’nın birçok ülkesi ile Kuzey ve Güney Amerika’da, Doğu Afrika’da, Çin’de korno, doğal korno, barok korno ve Alp Kornosu ile çok sayıda oda küğü dinletileri ve yalkın dinletiler verdi.

Csárdás:

(Mac.) Bkz. Çardaş.

Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası 1964-1965 Dinleti Mevsimi Açılış Konseri:

Prof. G. E. Lessing yönetimindeki "Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası" 2 Ekim 1964 akşamı "Konser Salonu"nda yılın ilk konserini verecektir. Ankara’da konser mevsimini açan bu konsere genç piyanistimiz Verda Erman solist olarak katılacak ve programda Beethoven’in Leonore Uvertürü, Rahmaninof’un 3. Piyano Konçertosu ve Brahms’ın 1. Senfonisi yer alacaktır. (Kaynak: Ankara Filarmoni Aylık Müzik Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 1, Ekim 1964, Sayfa: 4-5.)

Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası 8 Ekim 1964 Dinletisi:

Bu konserde ilk eser J. S. Bach’ın 5. Re majör “Brandenburg Konsertosu”. Solistler Ayla Erduran, Mithat Fenmen, Mükerrem Berk. İkinci eser yine Bach “Mi Majör Keman Konsertosu”. Solist: Ayla Erduran. Konserin ikinci kısmında Schumann’ın üçüncü senfonisini dinliyeceğiz. (Kaynak: Ankara Filarmoni Aylık Müzik Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 1, Ekim 1964, Sayfa: 6.)

Cücenoğlu, Gamze Devrim:

Lisans eğitimini “Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi ‘Sinema TV’ Bölümü”nde tamamladıktan sonra medya sektöründe iş hayatına başladı. 21 yıl yapımcı ve yönetici olarak aralıksız çalıştığı sektörde, sayısız TV programının yanı sıra bir sinema filmi ve 3 diziye imza attı. Bir gazetenin editoryal ve internet sayfasında yazılar yazdı. 2013 yılında sektörden ayrılarak, yaşadığı çağa karşı hissettiği sorumlulukla “ileri dönüşüm” üzerine çalışmaya başladı. Bir dizi eğitimler alarak “İleri Dönüşüm Atölyesi”ni kurdu. Çağımızın en önemli sorunlarından biri olan “atık”lara dikkat çekerek, geri/ileri dönüşüm farkındalığını artırmak için belediyeler, okullar, vakıf ve dernekler ile iş birlikleri yaparak “ileri dönüşüm çocuk atölyeleri” düzenledi. Eğitim çalışmalarına, çocuklara ileri dönüşümü uygulamalı olarak anlattığı atölyesinde, kişisel çalışmalarına ise tamamı atık ve buluntu malzemelerden yaptığı kolajlar/yerleştirmeler ile devam etmektedir. Eylül 2019’dan bu yana da babası Tuncer Cücenoğlu’nun çalışmalarına devam etmektedir. Bir belgesel ve sanal müze hazırlığı içinde olan sanatçı, gelecek nesillere ve Türk tiyatrosuna çok kıymetli bir arşiv bırakmak arzusundadır.

Cücenoğlu, Tuncer:

Oyun yazarı. 10 Nisan 1944 tarihinde Çorum’da doğdu. “Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi”nden mezun oldu. “Türkiye Yazarlar Sendikası” ve “Uluslararası P.E.N. Türkiye Merkezi” üyesidir. “MSM Özel Konservatuvarı”nda ve bazı eğitim kurumlarında “Dramatik Oyun Yazarlığı” öğretmenliği yaptı. Oyunları: “Kör Dövüşü”, “Öğretmen”, “Kadıncıklar”, “Çıkmaz Sokak”, “Dosya”, “Biga-1920”, “Kumarbazlar”, “Helikopter”, “Yıldırım Kemal”, “Matruşka”, “Ziyaretçi”, “Şapka”, “Boyacı”, “Neyzen Tevfik”, “Kızılırmak”, “Çığ”, “Tiyatrocular”, “Sabahattin Ali’yi Kim Öldürdü?”, “Yeşil Gece”, “Ah Bir Yoksul Olsam”, “Che Guevara”, “Mustafam Kemalim”, “Gece Kulübü”, “Kadın Sığınağı”, “Fosforlu Cevriye’nin Acıklı Hikayesi”, “Brutus ya da Jul Sezar’ın Katli”. Yazar Olarak Ödülleri:Tobav (2), Türk Kadınlar Birliği (l), Afife Cevat Fehmi Başkut En Başarılı Yazar Ödülü (1), Ankara Sanat Kurumu (2), Abdi Ipekçi (l), Direklerarası Sürekli Mükemmeliyet Ödülü (1), İsmet Küntay (2), Avni Dilligil (2), Uluslararası Tiyatro Enstitüsü (l), Kasaid (l), Lions (2), Kültür Bakanlığı (l), Muhsin Ertuğrul (l), 2016 Kardelen Yaşayan Değerlerimiz Yılın Tiyatro Yazarı Ödülü, 2017 Yeni Tiyatro Dergisi Onur Ödülü olmak üzere Türkiye’den 20, ayrıca Yugoslavya (l), Hollanda (l), Ukrayna (1) olmak üzere toplam 23 ödül kazandı. Oyunlarının Çevirilerinin Yapıldığı Diller: Cücenoğlu’nun oyunları Rusça, İngilizce, Almanca, Fransızca, Bulgarca, Yunanca, Makedonca, İsveççe, Gürcüce, Urduca, Romence, Azerice, Tatarca, Özbekçe, Lehçe, Başkortça, Kazakça, Çince, Çuvaşça, İspanyolca, Arapça, Kürtçe, Farsça, İtalyanca, Ukraynaca, Macarca, Litvanca ve Özbekçe  vb. olmak üzere birçok yabancı dile çevrildi/çevriliyor. Başta “Çığ”, “Matruşka”, “Boyacı”, “Kadıncıklar”, “Kızılırmak”, “Çıkmaz Sokak”, “Dosya”, “Helikopter”, “Şapka”, “Ziyaretçi”, “Kadın Sığınağı”, “Brutus ya da Jul Sezar’ın Katli” olmak üzere oyunları kırkı aşkın ülkede sahnelenmekte, repertuvarlara alınmaktadır. Tuncer Cücenoğlu, sanat hayatının 50. yılında, en verimli çağında ve oldukça genç sayılabilecek bir yaşta, 18 Temmuz 2019 tarihinde sonsuzluğa göç etmiştir.

Cümendür, Ferdi:

1980 yılında Osmaniye’de doğdu. 1992 yılında “Çukurova Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Piyano Bölümü” giriş sınavını kazanarak Can Çoker ile çalışmaya başladı. 2003 yılında Can Çoker’in sınıfından lisans eğitimini tamamlayarak mezun oldu. 2003–2006 yılları arasında “Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı”nda İstemihan Taviloğlu ile bağdama ve uyum bilgisi, Esra Kınıklı ile kontrapunt, Ebru Güner ile müzikal analiz, Mehmet Aktuğ ile çalgılama bilgisi çalıştı. 2007 yılında "Mersin Üniversitesi Devlet Konservatuvarı"nda ücretli olarak piyano ve eşlik öğretmenliğine başlayan Cümendür halen bu görevini sürdürmekte, ayrıca "Çukurova Üniversitesi Adana Devlet Konservatuvarı"nda Vanya Batchvarova ile şan eşliği üzerine yüksek lisans yapmaktadır. Cümendür'ün yüksek lisans tez konusu "Robert Schumann, Dichterliebe'nin Piyano Eşliği Özellikleri" başlığını taşımaktadır.

Czardas:

Bkz. Çardaş.

Cкрипка:

(Rusça) Keman.