Turgut Uyar - Yaşam Öyküsü

İstanbul’daki ilköğreniminden sonra “Konya Askeri Okulu”, “Bursa Işıklar Askeri Lisesi” ve “Askeri Memurlar Okulu”nu bitirip Posof, Terme ve Ankara’da personel subayı olarak görev yaptı. 1958’de askerlikten ayrılarak “Türkiye Selüloz ve Kağıt Sanayii”nin Ankara şubesinde çalışmaya başladı. Emekliliğinden sonra İstanbul’a yerleşti. Hece ölçüsüyle yazdığı ve toplumsal konuları işleyen ilk iki kitabı “Arz–ı Hal” (1949) ve “Türkiyem” (1952)den sonra “Dünyanın En Güzel Arabistanı”yla bireyin iç dünyasına yönelerek yalnızlığın ve çıkışsızlığın peşinde olmuştur. “Tütünler Islak” (1962) ve “Her Pazartesi” (1968)de koruduğu bu çizgiyi, “Divan” (1970)’la geleneksel şiirin kalıplarına, “Toplandılar” (1974) ve “Kayayı Delen İncir” (1982)le söz konusu dönemde yaşanan sınıfsal mücadelenin yansımalarına yerini bırakmıştır.