Ali Rıza Malkoç - Derin İnsan

(*) Beste noktalanır, bohça dürülür

Gelecekten umut, geçmişten huzur
Arar durur insan, yeşeren düşle
Sığındığı sabır, her gelen Hızır
Bazen de avunur, gündelik süsle

Duygular, duyular, hep ilgi umar
Yürekler yaralı, bazen tarumar
Bir kaç gönülden söz, açığı yamar,
Şahlanır yeniden, dipdiri hisle

Nalıncı keseri, yürüyen zaman
Yontup durur, umudumdan an be an
Vicdan mihenk taşı, dokunma aman
Kaybetme ölçüyü, gerisin boşla

Rahmet rüzgârıyla, açtık kanadı
Yollar bazen, yolcuları sınadı
Çıkmaz sokaktasın, bırak inadı
Sırtını yıkılmaz duvara yasla

Yaşamda nerdeyiz, baş mı, sonu mu?
Kaynayan evrende, bu da soru mu?
Ayırmıyor ateş, yaş mı, kuru mu?
Toplumsal yangında, dostunu eşle

İnsanoğlu, akar akar durulur
Su testisi, su yolunda kırılır
Beste noktalanır, bohça dürülür
Çağırırlar gider, kutlu bir sesle

12/07/2008